Yahoo.com! Yeeeheeeesss!! Uwian na! But wait! Wala akong kasabay! Di pa man din ako sanay na walang kasabay. Nauna na kasi ata si Carmie eh. *find.find.find. Aha!
"Ahm, may kasabay ka?" sabay tapik sa balikat nya.
"Yeah, yung boyfie ko. Bakit?"
"Ah wala lang, makikisabay sana ako, kasi akala ko wala kang kasabay. Kawawa ka naman kung ganun." bigla kong natakpan bibig ko sa gulat. Talaga naman oh! Di ko talaga mapigilan bibig ko! Kainis!
"Huh? Thanks nalang sa concern. We need to go na kasi."
"Ah, sige. Okey."
Tsk! Bagay lang sa kanya sinabi ko kasi di nya ako sinamahan umuwi. Eh, kasi naman di ko sya kaclose. Sya lang ata di ko kaclose sa classmates ko kasi di ko feel masyado ugali nya, obvious ba? Di na nga nya ako sinamahan eh.
Maharot kasi yan kaya di ko masyadong feel, tsaka isa pa wala lang talaga akong choice.
"Hey, may kasabay ka ba Miles?"
"Ahm oo eh. bakit?"
"Ah sasabay sana ako, sige next time na lang."
"Ah hindi, okey lang. Sabihin ko na lang na isasabay na kita."
"Huh? Talaga? Sure ka ah?"
"Oo naman."
"Uy thank you!!"
Yan ang classmate! Gagawa at gagawa ng paraan. Mabait din yang si Miles at kasama pa sa top. Halos lahat naman ng kaclose ko nasa top eh, kaya matalino at matino din to.
"Oh tara na!?"
"Sige"
Tssk! Nakakabadtrip today! Ang dami kong kinaiinisan at ang dami ko ring ilalagay sa block list/my list of haters, dahil nung dumadaan na kami sa corridor ang dami kong naririnig na nagbubulung-bulungan. At eto pa, mga classmates ko pa! Kunware mga friend pero di naman! They are all plastic! Tupperware in short at to tell you, cheap tupperware! Walang matino ni isa! Bwishettt! Kill them now! Ang ayos ng trato ko sa kanila, trinato ko sila bilang tao tas ano? Ganun ganon na lang? Back fighter! Jesus! Yung kausap nya nga kinukwento nya sakin na ang sama daw ng ugali at sana lumipat na daw sa ibang school dahil nakakasira daw ito sa good future nya. See? Nang dahil sa top top na yan! Local tupperwares!
"Okey ka lang Mickay?"
"Ah oo, wala to." nakakunot kasi yung kilay ko na mukang naiinis.
Anyway, feeling ko lang naman na ako pero napaka obvious naman kasi nila noh? Tsaka malakas kaya senses ko noh! Duh!
"What the! Ouch!" panira naman to ng moment oh!! Palabas na pa man din kami ng gate.
"Ay sorry, sorry."
"Haay! Sorry na naman!? I hate appologizing!"
My God! kelangan ba talaga akong parusahan this day!? Lagi na lang kasi ako may nakakabangga, at napapansin ko yun. Malabo na ba mata lahat ng nag aaral dito?
"I said sorry." in calm voice nya yun sinabi.
"Whatever!" sinabi ko yun ng di ko sya tinitingnan dahil busy ako kakapunas sa sapatos ko na tinamaan nya.
"Ang sungit mo talaga Mickay!" this time tapatingin na ako sa kanya dahil kaklase ko pala sya. OMG! O.o!
"What? Di kaya!"
"Asus! Tatandang dalaga ka na nyan!? Sungit mo kasi eh."
"Heh! Manahimik! Hahaha." Ihhh!! I cant! Di ko mapigilang ngumiti at kiligin!! Kyaaah! Isa sya sa mga rason maliban sa baon kung bakit ako sinisipag pumasok. Sya kasi nakakawala ng badtrip ko at nakakapagpasaya sa akin. Pag absent si Joshua di kumpleto araw ko.:) Ayiiieee!!
