Roxanne

H6 Oma

Als mijn wekker de volgende ochtend gaat, word ik bang. Het lukte me gisteravond al nauwlijks om kalm te blijven. Ik werd boos om de kleinste dingetjes. Hoe moet dat vandaag op school? Misschien kan ik beter thuis blijven. Het is vanacht volle maan en morgen wordt ik zestien. Misschien vinden mijn ouders het wel een goed idee als ik thuis blijf. Maar dat is een soort opgeven en dat haat ik. Ik besluit om toch naar school te gaan. Ik ga even douche, kleed me aan en loop naar beneden voor het ontbijt. Mijn moeder: "Wat doe jij zo vroeg op?" Ik: "Hoe bedoel je? Ik moet naar school." Mijn vader: "Vandaag niet lieverd, de mensen mogen niet ontdekken wat we zijn." Mijn moeder: "En bovendien kan je iemand verwonden." Ik: "Oh oké." Ik ga aan de tafel zitten. Mijn moeder: "We moeten ook nog even praten." Ik: "Wat is er?" Mijn moeder: "Het gaat over oma en over jou." Ik: "Hoe bedoel je over oma en mij?" Mijn moeder: "Daar hebben we het later over." Connor komt naar beneden lopen. Ik: "Hey." Connor: "Hoe voel je je?" Ik: "Geïrriteerd." Connor: "Jij hoeft tenminste niet naar school." Ik: "Nee, ik krijg gesprekken over mijn gedrag. Veel leuker." Connor lacht en ik lach met hem mee. Als Connor naar school is en mijn vader naar zijn werk, roept mijn moeder me in de woonkamer. Ik loop naar haar toe. Mijn moeder: "Kom zitten." Ik ga naast haar op de bank zitten. Mijn moeder: "Het wordt tijd dat ik je het een en ander geef. Jouw oma heeft me gezegd dat ik je dit vlak voor je zestiende verjaardag moest geven." Ze staat op, pakt een kist die naast de bank staat en zet hem voor mijn neus neer. Mijn moeder: "Ik heb geen idee wat er in zit, want ik heb je oma moeten beloven dat jij de eerste was die erin zou kijken. Ze was bang dat er anders belangrijke dingen zouden wegraken. De ketting die je op je tiende verjaardag kreeg is de sleutel om de kist open te maken." Ik: "Daarom wou je niet dat ik het ooit af deed." Mijn moeder: "De andere reden ken je al." Ik: "Het was haar lievelingsketting." Mijn moeder: "Weet je ook waarom?" Ik: "Nee." Mijn moeder: "Ze kreeg hem van haar moeder en die van Elena. Net als de kist." Ik klem de ketting in mijn vuist. Mijn moeder: "Het spijt me dat ik je niet veel kan vertellen. Maar ik kan je wel vertellen dat alles voor je verandering al geregeld is door je oma, voor je bent geboren. Zij weet hier zo veel meer over. En alles wat je nodig hebt en moet weten zit in die kist. Neem hem maar mee naar je kamer en kijk er maar in." Ze staat op en loopt de kamer uit. Ik pak de kist en loop naar mijn kamer. Ik zet de kist in het midden van mijn kamer op de grond en doe de deur dicht. Dan ga ik naast de kist zitten en maak hem open met mijn ketting. De kist is gevuld met boeken, kleinere kistjes, kleding en nog veel meer. Waarom zou er kleding in zitten? Bovenop ligt een pakje. Op het pakje staat: 'Deze eerst openen." Ik maak het pakje open. Er zit een boek in. Op de eerste bladzijde staat een brief...

Lieve Roxanne,

Ik wou dat ik erbij kon zijn bij je geboorte, dat ik je kon zien opgroeien, maar helaas is dat niet mijn lot. Je zal je vast ook wel afvragen waarom ik zoveel moeite neem op jou dit te geven en ik dat niet heb gedaan voor je broer. Het antwoordt is heel simpel. Jij bent speciaal. Dat komt doordat jouw beide ouders alfa's bloed hebben, je vader een weerwolf is en je moeder een vormverwisselaar. Ik wou dat ik je kon helpen in deze fase van je leven. Het zal niet gemakkelijk worden en niet iedereen zal je accepteren. Dat is waarom je in White Stones bent. Maar laat ik je maar eerst vertellen wat je bent, of wat je na middernacht bent. Jij zal niet, zoals de meeste die ouders van de twee soorten wolven hebben, in een van de twee veranderen. Nee, jij verandert in iets dat een combinatie is van beide soorten. 2 wolven in 1, kan je ook zeggen. Ik heb lang rondgereist om erachter te komen wat de dochter van Elena en Stefan zo bijzonder maakte en of ze een bedreiging zou vormen. Alles wat ik tijdens deze reis heb ontdekt, heb ik in deze boeken geschreven. Ik weet dat je nu niet de tijd hebt om ze allemaal te lezen voor je verandert. Daarom deze brief. Het belangrijkste dat je moet weten voor middernacht is dat de kleding dat in deze kist zit geen normale kleding is, het verandert mee als je verandert en beschermt je als je in mensengedaante bent. Verder zit er in deze kist kleine kistjes met sieraden erin. De sieraden zijn heel speciaal. Elk kistje heeft sieraden met een andere speciale kracht, magie of werking. Ook zit er een boek in deze kist waar alle sieraden in staan beschreven. In dat boek staan ook andere voorwerpen beschreven, voorwerpen die in de andere kisten zitten die je pas na je verandering krijgt. Het kistje met sieraden dat nu het belangrijkste is, is het kistje waar 'Rozensteen' op staat. Deze sieraden helpen je rustig te blijven en je wolvenkanten onder controle te houden. Ook zit er in deze kist een speciaal kristal, het wolvenkristal. Het kristal moet je erbij houden als je verandert, het zorgt ervoor dat je tijdens de verandering in balans blijft. Dat betekent dat de twee wolven in harmonie in je stromen. Het is belangrijk dat je het kristal tijdens elke verandering bij volle maan vast houdt. Dus om het belangrijkste samen te vatten: Draag vanavond kleding uit deze kist, doe een sieraad met rozensteen om (en het liefst nooit meer af) en houd tijdens elke verandering bij volle maan het wolvenkristal vast (het beste is om hem de eerste keer aan je lichaam vast te maken). Lees na de verandering de volgende brief. Wees sterk mijn kind.

Liefs oma Roxanne.

P.s. We houden van je.

Er loopt een traan over mijn wang. Ik pak wat kleding uit de kist. Ik doe een donkere spijkerbroek, een zwart T-shirt en een zwart lerenjack uit de kist aan. Dan zoek ik het kistje met rozenstenen. Zodra ik de sieraden zie begrijp ik de naam, de stenen zijn doorzichtig met een rode roos erin. Ik doe één van de ringen om. Hij is zó mooi. Het is niet moeilijk om deze voor altijd om te houden. Dat ga ik op zoek naar het wolvenkristal. Er zitten er drie in. Ik vraag me wel af waarom er overal meerdere van zijn. Ik bind het wolvenkristal onder mijn kleding om mijn middel met een soort touw dat erbij zit. Dan doe ik de kist dicht en ga ik naar beneden.