Roxanne

H28 Ontsnappen

Als we eindelijk bij het zomerkasteel zijn krijg ik een visioen die me laat zien dat er hier vlakbij een poort is. Mijn hoop vergaat zodra ik het zomerkasteel in loop. Er zijn zó véél ridders. En ik ben niet bepaald onopvallend met een Winterprins aan elke arm en de Winterkoning voor me. Het voelt alsof iedereen naar me staart. Het gevoel is zelfs erger dan toen ik van de trap af liep op het feest bij Ian en mij thuis. Ik probeer zelfverzekerd te lopen. In he begin lukte het niet, maar toen ik opeens hoorde wat ze fluisterde, "Wat is ze prachtig." "...beeldschoon." "...bijzonder.", toen lukte het zonder enige moeite. Ik moest zelfs bijna lachen toen ik iemand hoorde zeggen dat die bang werd van de combinatie van beeldschone strijdster. Ik kijk niet rond, want dat zou nu opvallen. In plaats daarvan volg ik samen met de prinsen de Winterkoning naar de tafel waar de belangrijkste wezens zitten. De koningen en koninginnen begroeten elkaar half. Ik doe maar hetzelfde als de Winterprinsen en ga gewoon zitten. Iedereen zit met de wezens van hun eigen rijk te praten. Ash begint maar uit te leggen dat dit feest voor de sizoenswisseling in de verbodenwereld, die van zomer naar herfst gaat, te vieren. Wat hij niet verteld is dat, toen er nog vrede was met de vormverwisselaars en weerwolven, de 'staf van de vierseizoenen' dan aan het volk van het nieuwe seizoen wordt gegeven, zodat er kracht uit de natuur van de verbodenwereld gehaald kan worden. Net als de heksen daar doen. Na een tijdje staat de Zomerkoningin op het podium en zegt: "Welkom allemaal op het feest van de seizoenswisseling. Laten we met de ceremoniële dans beginnen." De prinsen staan op. Ash: "Mag ik deze dans?" Hij steekt zijn hand naar me uit. Ik: "Wil je met mij dansen? Op dat podium? Moet je niet met een prinses dansen?" Ash: "Je gaat toch geen 'nee' zeggen?" Ik onderdruk een zucht, leg mijn hand in de zijne en sta op. Hij leidt me naar het podium. Puck heeft een van de Herfstprinsessen ten dans gevraagd. Als we op het podium staan zegt Ash zacht: "Naast het vechten heb je toch wel leren dansen?" Ik: "Ja. Wij kenden ook veel ceremoniële dansen." Ash: "Gelukkig, want mijn tenen doen nog pijn van vanochtend." Ik glimlach. Ik dacht een glimlach te zien, maar het was zo snel weer weg, dat ik denk dat ik me vergis. Zodra de muziek start, beginnen wij te dansen. Ik wil het eigenlijk niet toegeven, maar Ash is de beste danspartner die ik ooit heb gehad en ik heb met heel veel jongens en mannen gedanst. De dans voelt anders dan alle andere dansen, op de een of andere manier. Ik snap het zelf niet echt. Het maakt toch niet uit. Ik ga hier weg, het liefst binnen het komende uur. Na de dans gaan we weer aan de tafel zitten. Nu mag iedereen dansen. Bij de derde dans, dans ik met Puck. Ook hij is een briljante danser, maar bij hem voelt het niet anders, zoals bij Ash. Als we een tijdje aan de tafel zitten zeg ik tegen de Winterprinsen: "Ik ga even naar het toilet." Ash en Puck wisselen een blik en zeggen dan tegelijk: "Wij lopen wel mee." Daar gaat mijn plan om te ontsnappen. Ze zullen me nog geen seconde alleen laten. De jongens begeleiden me een paar gangen door. Ik: "Hier zijn de toiletten toch niet?" Ash: "Sst. Luister. We zorgen dat je hier weg komt." Ik: "Waarom zouden jullie dat doen?" Puck: "We willen niet dat je een ijsbeeld wordt." Ik: "Dat klinkt niet bepaald geloofwaardig. Wat voor spelletjes spelen jullie?" Ash: "We spelen geen spelletjes." Is dit een test? Zullen ze een ijsbeeld van me maken als ik het verkeerde antwoord geef? Maar aan de andere kant... Wat als ze de waarheid spreken? Ik kan altijd mezelf neersteken, zodat ik niet voor eeuwig een levendijsbeeld zal zijn. Ik haal mijn schouders op en zeg: "Ik heb toch niet veel te verliezen." Ash: "Volg ons." We lopen rustig door de gangen en komen uit bij de stallen. We stoppen bij twee vliegende paarden. Ik herken de paarden van toen ik ontvoerd werd. Ash: "Je zal bij een van ons achterop moeten. Wij zullen je naar je vrienden brengen." Puck: "Ik help je wel bij Ash achterop. Zijn paard is sterker." Als we op de paarden zitten, rennen ze eerst de stal uit en vliegen dan weg. Ash: "Weet je toevallig waar je vrienden zijn?" Ik: "Ongeveer." Ash: "Waar?" Ik: "Ze zijn hier niet ver vandaan." Ik wijs ze de weg naar de poort. We zijn er net voor het donker. We landen vlakbij de grot waar de poort is. Ash: "Waar zijn je vrienden?" Ik: "Dachten jullie echt dat ik jullie zou laten zien waar mijn vrienden zijn?" Puck: "We proberen je te helpen. Werk nou even mee." Ik: "Hebben jullie met de Winterkoning afgesproken dat hij mijn leven zou sparen als jullie mijn vrienden aan hem uitleveren?" Ash: "Natuurlijk niet! We wilden je naar je vrienden brengen omdat het in je eentje te gevaarlijk is." Ik: "Misschien heb ik geen hulp nodig. Van niemand. Dus ga maar terug naar jullie koning en zeg hem dat ik niet van plan ben om met mijn vrienden verder te reizen. Jullie zullen ze pas vinden als ik het wil." Puck: "Waarom wilde je dan hierheen?" Ik: "Denk je echt dat ik jullie iets ga vertellen?" Ash: "Zonder ons was je nog steeds gevangen." Ik: "Zonder jullie zou ik nooit gevangen hebben gezeten." Ash: "We weten dat het een fout was om je gevangen te nemen, maar toen wisten we nog niet wie je was." Ik: "Oh? En wie ben ik dan?" Ash: "Je bent te puur om een levendijsbeeld te zijn." Puck knikt instemmend. Ik: "Dus de broers van ijs vinden mij te puur om in ijs te veranderen? Ik geloof er niets van." Puck: "Wat kunnen we doen zodat je ons vertrouwd?" Ik: "Weggaan. Me met rust laten. Niemand vertellen dat ik hier ben. En al helemaal niet mijn vrienden proberen te vinden." Ash: "Die laatste twee kunnen we doen, maar de eerste twee niet." Ik: "Dan zal ik jullie nooit kunnen vertrouwen." Puck: "Oké. We gaan we, maar we zullen terug komen. Alleen wij twee, geen leger of wie dan ook. We zullen dan komen om je te helpen of te beschermen. Ondertussen zullen we niemand vertellen waar je bent. En we zullen niet op zoek gaan naar je vrienden. Is dat genoeg voor je vertouwen?" Ik: "Dat zien we wel als het zo ver is. Ga nu weg." Ash: "Zoals jullie willen." Dan zegt Ash tegen Puck: "Maar als er ondertussen iets met haar gebeurd, dan is dat jou schuld." Ze stappen op hun paarden. Puck: "Tot weerziens, beeldschone Roxanne." Dan vliegen ze weg.