Falling Inevitably

26th Fall

26th Fall

"Do I really have to meet your parents?"

Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko itong sinabi kay Tobias na kasalukuyang nasa nasa driver seat. He just a quick glance again at me before looking at the road again. I'm nervous as hell. Hindi pa naman kasi ako naipapakilala sa magulang ng isang lalaki.

Pero baka nga kailangan namin ito. Baka magulat na lang sila na kasal na ang anak nila. Yes, you heard it right. I'm going to marry him, for conveniece tho. Malinaw ko itong sinabi sa kanya nung nagkasundo kami. Ayos lang naman sa kanya.

I don't know if my choice is right but this is the only chance I could get so MIA New York won't kick me out. Hindi pa ako handa umuwi, lalo na sa sitwasyon ko.

Bumalik sa daan ang tingin ko. Halos isang oras na ata kaming nasa kalsada. Nakalabas na kami sa vicinity ng New York. Napansin ko na umuunti na ang sasakyan na nakakasalubong namin. Pataas na rin ang direksyon namin.

My mouth drop when I saw a mansion on top of the hill. No, not a mansion, a castle. Oh my God! Sa mga Massen ba ito?

"Welcome to my home," Tobias muttered as the gate opened.

Lalo akong namangha nung nakapasok kami sa loob. There's a fountain in front of the double doors. The car halted. Mabilis kaming sinalubong ng dalawang lalaki. Pinagbuksan nila kami ni Tobias ng pinto. They even bow down a bit to us.

Okay, that's weird.

Tobias grabbed my hand and we walked towards the grand double doors. I live in a mansion too but their house is too much. Aakalain mo na royalties ang nakatira rito.

Are they? I gasped as the realization dawn to me.

Bumukas ang double doors at dalawang hilera ng mga housemaids ang naakatayo. Nag bow din sila katulad nung dalawang lalaking nagbukas sa amin ng pinto ng kotse.

Matapos ay may lumapit sa aming dalawa. Nung una ay naguguluhan ako pero nung nakita ko si Tobias na hinuhubad ang coat nito at tumulad na rin ako tapos ay ibinigay ko ito sa maid.

"What does your family do?" Hindi ko mapigilang itanong.

He just gave me a smile before walking again. Sumunod naman ako sa kanya. I was really looking around as we walked down to a hall. Ilang portrait ang nakasabit sa dingding at napansin ko ang mga year sa ibaba nito.

I stop my stance as my eyes went to the oldest portrait. Mag asawa siguro ito. They are both wearing a crown.

King Arthur Deither Massen &
Queen Issabela Georgia Massen, 1870

Oh my gosh! Their ancestor are true king and queen. May dugong bughaw nga itong gagong ito? And I'm marrying him for pete's sake! I'm marrying a prince.

Parang gusto ko tuloy bumalik na at umalis. Mula sa portrait ay pumunta kay Tobias ang tingin ko. Hinihintay niya ako sa isa pang pinto. He gestured me to come so I did.

"You're a prince?" I asked.

He chuckled to my question. Siniko ko agad siya sa tiyan para magtigil.

"No, love. I'm just a duke,"

Just a duke? Are you kidding me?