Falling Inevitably

31st Fall

31st Fall

I don't know what to do. I instantly panicked at their reaction specially Rigo's reaction.

"I think you're wrong." Matigas na sabi ni Rigo nung makabawi.

"She's not married." Dagdag pa nito.

Medyo napahiya yung babae. Tumango tango na lamang ito bago nagpaalam. Napatungo naman ako at nanahimik. Hindi ko atang makita ang mga mata niya.

The atmosphere became awkward after that. Hanggang sa nasa kotse na muli kami at pabalik na sa mansion. Yet I could see how he's gripping the steering wheel tightly, his veins almost showing.

Nanatili na lang akong tahimik hanggang sa tumigil kami sa tapat ng gate. I glance at his way. Daretso pa rin ang tingin niya at tila walang balak na lingunin ako.

My eyes suddenly swelled up. Different emotions came into me. I wanted to speak and explain to him. Yet I just stayed silent. Para kasing pag nagsalita ako ay baka lumala lang ang tensyon sa pagitan namin.

"I'll go ahead---"

"You always tend to walk away rather than facing it, Amara. Ano? Tatakbo ka na naman? Hindi ka ba nagsasawa sa kakatakbo mo?!"

Napapitlag ako ng bahagya nung tumaas ang boses niya. Ang mga nagbabadyang luha ay umagos na nang tuluyan. Hindi ko na lang siya sinagot at hinagip ang door handle. Alam kong kumilos din siya kasabay ngpaglabas ko mula sa kotse. He run the distance so fast and now he's in front of me.

I know it's all my damn fault. Araw araw kong sinisisi ang sarili sa mga nangyari sa buhay ko. Nakapangdamay pa nga ako ng ibang tao. Even my son is suffering from the consequences of my choices.

Now, the man that I love, is in front of and fumming mad. I know he wanted me to tell him the truth. I know he wanted to hear me out.

Pero paano ko iyon gagawin? At bakit ko pa gagawin? What for? Paasahin ko lang ang sarili ko. Mag aaksaya lang ako ng panahon na magpaliwanag sa kanya kung alam ko na sa dulo ay hindi siya para sa akin. I just want to remind myself that he's already engaged with my sister. They are bound to be married.

And I myself is already married. But I didn't marry Tobias for love, I marry him so I could stay in MIA New York. I marry him because I had no choice. Kahit hindi naman ako napilitan pero hindi iyon kailan man umabot sa puso ko.

"Tell me the fucking truth!" Sigaw niya kaya hindi na ako nag isip na sagutin siya.

"Oo! Totoo iyon! I'm already married to Tobias for almost three years!" I shouted on top of my lungs.

Kasabay ng pagguhit ng sakit sa kanyang mga mata ay naramdaman kong gumuhit ang sakit sa aking puso sa nakitang iyon.

"W-what?" His voice broke. "You marry that fucking guy?" He scoffed.

Hahawakan ko sana ang mga kamay niya pero umiwas siya. He then walked back and forth. Gigil na gigil siya. Ako naman ay naestatwa lang sa kinatatayuan habang pinapanood siya.

"You love him..." Bulong niya.

Halos napairat ako nung bigla niyang pinagsusuntok ang bintana ng sasakyan niya. Natutulala ako ng bahagya sa ginagawa niya. Nakabawi lang ako nung nakita na may bahid na nang dugo ang salamin at malapit na ito mabasag.

"Rigo!" I shouted his name as I tried to stop him. Hindi siya nagpatinag kaya minabuti ko na lang na yakapin siya mula sa likuran.

He's shaking. He's really furious. Pero wala pang isang minuto na yakap ko siya ay unti unti siyang kumalma at tumigil sa pagsusuntok.