Falling Inevitably

30th Fall

30th Fall

"You're look perfect too, Rigo," Sagot ko matapos makabawi sa sinabi niya.

Naglakad na kami papunta sa kotse niya. It's his shinning blue McLauren sports car. Pinagbuksan niya ako ng pinto. I slide in and reach for the seatbelt. Sinara niya ang pinto at umikot na papunta sa driver seat.

Wala namang nagsalita sa amin. Seryoso siyang nakatingin sa daan habang nagmamaneho. Kaya naman pinihit ko na lang ang ulo sa bintana upang tingnan ang dinadaanan namin.

Ate Amanda?

I blinked twice. Lalo kong sinunsob ang sarili sa bintana upang lalong makita kung ang kapatid ko nga ang nakita ko. I can't be wrong, it's her. Pero imposible! She's wearing a simple clothes and she's holding a hand of a kid. Nasa tabi naman niya ay isang lalaki na hindi ko nakita ang mukha. Masaya siyang nakangiti at ang isang braso niya ay nakaangkla sa lalaki.

Nanatili ang tingin ko sa kanila hanggang sa mawala na ito. Am I hallucinating? Pero sobrang imposible talaga. Nasa ibang bansa si Ate para sa isang business conference. Imposibleng narito siya at suot ang ganuong simpleng damit. At tsaka hindi iyon hahawak ng kung sinong bata lang kung hindi niya... kadugo?

Nilingon ko ang direksyon nilang muli kahit hindi na naman tanaw ng mga mata ko.

"Did you see that?" Hindi ko mapigilang magsalita.

I quickly glance at me before looking at the road agad. Napansin ko na kumunot ng bahagya ang noo ko.

"I think I just saw Ate Amanda with a kid and a guy!" I exaggeratedly said.

I clearly saw how he gulped. Tumikhim pa siya bago magsalita.

"Your sister's out of the country, why wouldn't you see her here?"

I can sense something in his voice. I still have a smart brain, I can sense that he's lying. Why the hell would he lie? Pero may punto siya. Baka nga nagkamali lang ako ng nakita. Hindi si Ate Amanda iyon.

Ito lang ata ang nanatili sa utak ko buong biyahe namin. Nakarating kami sa venue ng party makalipas ang ilang minuto. Kita ko agad ang ilang media na nakapalibot sa red carpet kung saan nadaan ang mga bisita. Charity ball ito, bakit may media? Naalala ko naman ang mga artistang dadalo nga pala sa party na ito kaya nagkibit balikat na lang ako.

May vallet na sumalubong sa amin. Sabay kaming pinagbuksan ng pinto. Nanatili naman ako sa kinatatayuan ko habang hinintay si Rigo na makalapit sa akin.

He immediately offered his arm and I gladly took. We both confidently walk through the carpet. Kahit nakakasilaw talaga ang mga flash na galing sa media ay hindi ko na ininda. Nakahinga na lang ako ng maluwag nung makapasok kami.

Napakaganda ng hall. It has a golden theme so anywhere you look has a shade of gold. Isang staff ang nag assist sa amin para sa table namin. Hindi na kailangan na tanungin kung sino kami, o si Rigo. He seems really popular on his own.

"Hey, bro!" Isang lalaking matipuno ang bumati kay Rigo pagkalapit namin sa table kung saan kami mauupo.

"Iann," Bati pabalik ni Rigo at nakipag bro hug pa rito. Matapos ay lumingon ito sa akin kaya tumingin na rin si Rigo sa akin.

"This is Amara Vallerie, Amara, this is Iann Sawyer, a close friend of mine," Pagpapakilala niya sa amin. Iann offered a hand that I took. He then intently looked at me.

"You're familiar," Sabi pa nito.

Rigo was the one who break our hands apart. Napatawa naman ang kaibigan nito sa ginawa.