WHAT IF [COMPLETED]

KABANATA 16

"Sa paglipas ng isang taon

Madami ang nagbago at naitapon

Napalitan ng mga ala ala at ang iba'y ibinaon

Mula sa limot at hindi na ibabalik ang kahapon"

Nang gabing iyon ay wala akong pagaalinlangang nagimpake. Next 2 days ang balik nila mom sa San Francisco. Hindi na ako magdadalwang isip na sumama.

I'm a completer but, maybe completer pa din naman ako kahit hindi ako makarating sa moving up. Yes, ipapakuha ko nalang kay Ate Jen ang awards and diplomas ko. Sasabihin ko na lang na may emergency sa San Francisco kaya napaluwas agad ako. My mom hired another maids, para magbantay sa bahay.

Pinayagan ako ni mom and dad na sumama sa US dahil sa sakit na nararamdaman ko noon.

Lumipas ang dalawang araw at dumating na ang araw ng flight namin.

"Babye Ate Jen, mamimiss kita. Yung awards ko po ha, pasuyo nal ang po. Maraming salamat po. Maghe-heal lang po ako, babalik din po ako", naiiyak iyak na paalam ko kay Ate Jen sabay yumakap ako. "Mamimiss ko po ang Blueberry cheesecake ninyo at Buttered shrimp", malungkot kong sabi sabay singhot. Tanging ngiti na may luha ang naiganti niya sa akin. Paniguradong ayaw magsalita ni Ate Jen kasi baka humagulgol pa ito.

"Jen, kayo na ang bahala sa bahay ha? May inihulog akong pera sa account mo. Panggastos niyo sa bahay nila Esme. Magpapadala na lang ako sa inyo ng pera kapag kailangan.", bilin ni dad.

"Ingat kayo ha..", sambit ni mom kay Ate Jen.

"Ingat din po kayo maam", naiiyak na sambit ni Ate Jen.

This is the hardest thing I will do. Leaving someone's special is the most heartbreaking part.

Nang makatapak ako sa San Francisco ay pinuntahan ko agad ang San Francisco bridge.

Golden Gate Bridge, it is the most photographed bridge in the world and is known for its tall orange towers that stand at a height of 746 feet. Napakaganda kasi nito. Pumunta akong seaside para magpapicture sa bridge na yun. Ang ganda.

Dahil maganda na ang lagay ng kumpanya ay napanatag na si mom and dad. Inenroll ako sa driving lesson dito sa US para daw hindi ko na kailangan ng driver.

Patuloy kong binubuo at hinahanap ang sarili kong kaligayahan. Ilang tao ang nakilala at naging parte ng buhay ko.

Hindi ko na ginagamit ang dating number at account ko. Lahat ng account ko ay binago ko. Ayokong may makacontact sakin dito.

Binubuo ko pa lang ang sarili at ayokong masira agad ito.

Ilang taon ang lumipas nang manirahan ako dito. Such a good idea. Marami akong napuntahan na lugar.

Alcatraz Island, the prison located on this island is one of the most famous prisons in America and was operational for 30 years till 1963. In 1973, it was opened as a tourist attraction owing to some well-known inmates that were kept in the prison such as Al Capone and the Birdman. One can take a ferry over to the island and tour the site while listening to an exceptional audio recording that offers a glimpse into the prison life. It is one of the most famous San Francisco tourist places.

Isa din ang Alamo Square.

Alamo Square, is the colorful Victorian and Edwardian houses constructed magnificently set here in an iconic row referred to as "the Painted Ladies". These houses have found their way into more than 70 movies, ads, and television shows.

Napakaraming tanawin dito sa San Francisco. Since then, dito ko na ipinagpatuloy ang pag-aaral ko.

Brightworks School. Sa school na ito mas lalong nahasa ang aking utak.

Brightworks is a learning community that strives to create a meaningful learning experience for students based on depth of inquiry, collaboration through trust and creativity, and development into capable, adaptable citizens of the world.

Mas pinaglalim nito ang kaalaman ko.

Sa school na ito ay nakilala ko si Joaquin Saunders, and Mikhaela Del Mundo. Their are my friends here in San Francisco. Yes, as you can see may lahi silang Pilipino.

Joaquin Saunders is a nice guy. A handsome guy. Tall, and a white skin. Cute eyes, and a build body. Eto ang armas nya para makaakit ng babae. He's good. Joaquin's mother was a Fil-Am, while his father was a pure American. They used to live here in the US because of their business. But sometimes, they visit their relatives in the Philippines. Mr.Saunders, his father can actually send a petition for their relatives, but their relatives chose to stay in the Philippines. Hindi ko sila masisisi. Magandang manirahan dito, kaso iba parin talagang manirahan sa sarili mong bansa.

Jus Saguinis vs. Jus Soli. HAHAHAHA

Mikhaela Del Mundo, look she's one of the best. Maybe kung nandito ang apat kong kaibigan ay makakasundo rin nila si Khaela. Khaela is a good friend. She have a fair skin, a wavy hair that fits her aura. A great body shape. A pinkish lips that can attract anyone. Even me, HAHAHA. Ang cute, kasi maski ako naiinggit sa lips niya. Her parents are both Pilipino, but they stay at here just because of their business also. Grabe. Mga business minded talaga ang mga magulang.

Napakabuti nila sakin. Ni hindi nila ako pinapabayaan. Bigla nalang akong natulala at naisip sila Thasia.

Kumusta na kaya sila? Namimiss din kaya nila ako gaya ng pagkamiss ko sa kanila? Kasalanan ko din naman. Umalis ako without saying goodbye. Umalis ako at nagbago ng mga sim cards at social media accounts. Siguro kinamumuhian na nila ako.

"Khaela, Joaquin can we go to the mall? I'll buy gifts for my family in the Philippines. What do you think?", pag-aaya ko sa kanila.

Wala akong problema, bet nila ang paggagala. And that's our number one bonding.

"Sure, Sabrina. I love shoppingggg", masayang sambit ni Khaela.

Oopx I forgot to tell you na nagbago ako ng nickname dito sa San Francisco. I decided to be called as Sabrina. For the sake of my life. HAHAHA

And wait, I forgot to mention that Joaquin and Khaela can understand and also can speak tagalog.

"Yes sure", tugon din ni Joaquin sa sinabi ko.

Bumili ako ng Gucci bags, and chocolates also. Hindi ko makakalimutan si Ate Jen. Binilhan ko din siya ng cellular phone. Greatest gift ito na maibibigay ko sa kanya, since sobrang alaga nya sakin at labis niya akong pinagsilbihan. Ganon na din kay Kuya Jerry.

Nagpasalamat ako sa pagsama sakinnila Joaquin at Khaela. And the days passed.

Babalik na ako sa Pilipinas. Ilang taon na ding hindi ako bumabalik baka marami na ang nagbago.