WHAT IF [COMPLETED]

KABANATA 20

"Tatanggapin ang kahilingan
Kaniyang anak ay aalagaan
Dasal ay pinakinggan
Pinagaling na ang dating iniiyakan"

Ilang araw ang nakalipas mula nang magmakaawa ang mom ni Josh sa akin. Nandito nanaman ako, actually I'm always here at the hospital waiting for him to wake up.

Excited na ata akong umalis sa buhay nya no. Once he recover, our deal may gone. And I can't wait for it.

Ilang linggo na kong nakatunganga sakanya but still no response hayx. Nakakatamad naman 'to. Buti nalang at August pa ang pasukan ng College.

Sa sobrang kabagutan ay nakatulog ako sa tabi nito, yayz para niya akong girlfriend na nagiintay sa paggising nya. Yuck! Wala akong magagawa pumayag ako na magpretend girlfriend niya what should I do about that?

Nagising ako ng gumalaw ang kamay ko.
Napasigaw ako ng walang ingay na lumalabas.

"He's awaken! Myghad!", nanlaki ang mga mata ko at naghihiyaw.

"He's awaken!!", pag-ulit ko.

Narealize kong wala nga palang makakarinig sa akin. Wala ang mom ni Josh, maski si jalicia. Pinindot ko ang information button para ipaalam na nagkamalay na si Josh.

Agad namang pumunta ang mga doctors at tinignan ang vital status nito. Normal na naman daw. Dumating na din ang mom niya pati si Jalicia.

Nakaidlip nanan si Josh.

"How's my son doc?", tanong ng mom ni Josh.

"He's in stable condition..but...he still needs care..", sambit ng doctor sabay sulyap sa akin.

Shit! patay na! Ano kayang iniisip ng doctor na ito. Hindi ko ito gusto.

"Uhm- doc, kelan po kaya makakauwi ang kuya ko?", tanong ni Jalicia.

"Maybe, the next day..", sambit ng doctor.

Labis ang saya ng mom ni Josh. Agad itong lumapit sakaniya at hinawakan ito.

"My son, thanks God...you survive", sambit ng mom ni Josh na may nagnining ning na mga mata.

Sumulyap sa akin ang mom ni Josh."Thank you Sabrianna for taking care of my son...tatanawin ko iyong malaking utang na loob..", sambit niya na may malaking bahid ng kasiyahan sa kaniyang mukha.

Napa-nod ako at napangiti." Wala po iyon, napasaya at naging parte narin naman po ang anak ninyo ng buhay ko. Kaya it's my pleasure to help. And you can call me Brianna naman po", sambit ko habang nakangiti.

Hindi ko alam kung dahil ba ito sa kasiyahang makakaalis na ako sa buhay nila o dahil sa kasiyahang nagising na ang unggoy na ito. Basta masaya ako.

Dinaluhan kami ni Jalicia. Niyakap niya ako at nagpasalamat."Thank you so much ate Brianna, thank you for taking care of my kuya. Sabi na ee, bagay kayo.", sambit nito na may masayang mukha at masiglang tono.

Napangiwi ako ng todo. Nye bagay kami? Ayokong iinsert yun sa sistema ko. No words can heal my wound inside. Ang rupok ko naman non.

"What a water and oil tandem", sambit ni Jalicia sabay hagalpak.

Lintek na, manang mana sa kuya. Lahi na kaya nila ito. Jusko dzai.

"What I mean ate Brianna is perfect tandem kayo ni kuya, kasi kabaliktaran ng ugali mo ang ugali ni kuya. Oil and water can't mix because the water molecules attract each other, while the oil molecules stick together. That causes oil and water to form two separate layers. Just like the two of you.", sambit nito na may pagka-genius.