I'M INLOVE WITH MY BOSS

MADDISON'S POV.

CHAPTER.1

Isa lang akong simple girl na nangangarap na magkaroon ng magandang buhay para sa family ko.

Sabi nila magnda ako, mukhang mayaman. Oo maganda ako pero hindi ako mayaman.

Isa lang akong simpleng babae na nabubuhay kasama ang parents ko. Sabi nila bakit daw hindi ako magartista, tutal maganda naman daw ako.

Sasayangin ko lang ang oras ko sa pagaartista, tsaka happy na ako na tinutulungan ko si mama sa maliit niyang restaurant.

Graduate ako ng college pero, hindi pa ako nakakapaghanap ng trabaho dahil walang katulong dito si mama, si papa may trabaho sa u.s

"Anak." Tawag sakin ni mama, haaha nakatulala nanaman kasi ako eh. "Yes ma?" Tanong ko sa kanya. "Bakit ba nakatulala ka nanaman diyan?" Sambit niya habang nagpupunas sa lamesa. "Ah wala po ma."

Nangangarap lang naman akong mabuhay ng maganda. "Tsk, araw araw kang ganyan tapos wala lang, magbukas kana." Utos niya sakin. "Opo." Agad akong nagbukas para marami ka agad ang kita.

Pagbukas ko dumiretso na ako sa counter. "Mama, anong sabi ni papa about dun sa new house natin?" Tanong ko kay mama. "Naku, hindi pa daw sigurado ang papa mo." Ano ba yan, dream house na yun eh.

"Bakit naman ma? Naku ako kakausap kay papa." Pout ko habang nakatingin kay mama. "Sapakin kita eh." Hamba niya sakin. Natawa lang ako.

"Good morning everyone." Nagulat kami sa sigaw na yun, takte yan si diane lang pala. "Haha magandang umaga." Ngiti niya. "Ano nanamang ginagawa mo dito?" Tanong ni mama sa kanya. "Ah tita may gala kami ngayon ng maganda mong anak na si madie."

Naku oo nga pala, pupunta pala kami ngayon sa makati. "Naku ikaw diane ah, kung san san mo dinadala yung anak ko." Duro ni mama ng basahan kay diane. "Mama may pupuntahan lang po kami." Sambit ko. "Umayos kayo ah." Galit ni mama.

"Let's go bessy." Excited ni diane. "Mama aalis na po kami." Tinanggal ko na yung apron ko at tsaka nagbeso sa kanya. "Magiingat kayo." Ngiti samin ni mama. "Opo." Sagot namin.

THIRD PERSON'S POV.

Zendmon Hellions - isang mayamang lalake, napaka gwapo, lahat nasa kanya na, kaso medyo play boy.

Isa siyang anak ng mayaman sa makati, meron silang 2 building kung saan siya ang humahawak sa isa.

Ang kaso lang, sa sobra niyang sungit at mayabang, walang nagtatagal sa kanya, yung mga secretary niya lahat nagsi alisan dahil sa ugali niya.

Napaka manhid, walang pakiramdam.

ZENDMON'S POV.

Umalis na si zendmon sa mansyon nila para pumunta ng building, dahil may meeting siya with mr.lee, isang chinese na gustong makipag team up sa kanila.

"Ah orlando." Tawag nito sa driver niya. "Sir?" Sagot naman niya kaagad. "Anong oras ang dinner date with my family?" Tanong niya sa driver niya. "Ah 4pm sir."

Hindi na ito nagsalita at tumingin lang sa bintana. "Ah sir, oo nga pala, kamusta kayo ni seandra?" Napa ngisi lang si richard sa tanong niya. "Please stop asking about us, hindi ko naman siya gusto." Sungit nito. "Sa bagay, ma attitude siya eh." Nagstop ang kotse dahil naka red light.

"Bakit nga pala ni dad pinatigil yung meeting ko with mr.hint?" Tanong niya. "Ewan ko sir." Oo galit si zendmon sa daddy niya dahil masyadong madesisyon

Umidlip muna siya habang malayo pa, inaabot kasi siya ng 5 minuto bago dumating sa company niya.

-------------------------------------------

{Nung nag greenlight na nagumpisa na ulit magdrive si mang orlando, nang makalagpas na sila biglang....

"Shit, ano yun manong?" Tanong ni zendmon. "May nabangga ata dun sir." Sambit ni orlando. "Ano?" Agad bumaba si zendmon. Agad siyang pumunta kung nasaan yung nabangga.

"Marie." Pag papanic niya. "Diyos ko." Gulat ni orlando. Nakahandusay ang isang babae at puro dugo. "Tulungan niyo kami." Sigaw ng isang babae. Nakita niya na nakatingin sa kanya yung babaeng puro duguan.}

-------------------------------------------

Biglang.

"Sir." Gising sakin ni orlando. "Ano yun?" Tingin ko sa kanya. "Andito na po tayo." Teka? Panaginip lang ba talaga yun? "Orlando." Tawag ko sa kanya. "Yes sir?" Sagot niya.

"Yung babae? Okay lang ba siya?" Tanong ko, nakita kong nagtaka siya. "Sir?" Taka niyang tanong. "Nevermind." Sabay baba ko ng kotse. "*Weird*." Sabay pasok ko sa building.