I'M INLOVE WITH MY BOSS

I LOVE YOU

Chapter.26

Maddison's pov.

After an hour.

Lasing na si zendmon kaya kung ano ano na ang sinasabi niya katulad ng. "Si madie?" Agad akong napatingin sa kanya. "Mahal ko to eh, kaso hindi pwede." Nagulat ako kaya napangisi nalang ako kila mr.cruz *anong nasa utak mo zendmon at sinasabi mo yan?*  "Madie." Akbay niya sakin. "I LOVE YOU." Harap niya sa mukha ko habang ako nakatitig lang sa kanya.  #speechless.

"Ah, pasensya na po kayo." Hingi ng paumanhin ng assisstant niya. "Ah mabuti pa umuwi na tayo." Dagdag niya. "Teka lang, mamaya na." Pagpupumiglas niya. "Halika na zendmon." Bulong ko at sumunod naman siya. "Ah mauna na po kami." Paalam namin sa kanila. "Ah sige ingat kayo." Pagkatapos naming magpaalam sumakay na kami agad sa kotse.

"Haynaku kaya ayokong maginom yan eh." Pagaalala ni ms.lucy. "Okay lang po yan." Sabay tingin ko sa kanya. "Madie, sorry ah, kung ginagawa ko to sayo." Sambit niya habang nakasandal siya sa balikat ko, pinapakinggan ko lang lahat ng sinasabi niya. "Galit ako sa sarili ko, kasi nagagalit ako sayo, nagagalit ako sa taong mahal ko."

"*Ano ba zendmon, pwede bang wag mong sabihin yan, lalo akong nahuhulog sayo eh, bumibilis ang tibok ng puso ko, para bang di ako makahinga dahil sa sobrang kaba.*" Huminto na siya kasi tulog na siya. "*I'm sorry zendmon, gusto ko mang mahalin ka pero hindi talaga pwede." Napaiwas ako ng tingin dahil ayokong lalong lumala yung nararamdaman ko para sa kanya.

Baguio's Hotel.

Room 304.

Kakarating lang namin at nasa kwarto ako ni zendmon ngayon, hiniga na namin siya at binihisan na siya ng driver niya. "Ah, ms.lucy, kung pwede pong humingi ng basang towel." Suyo ko. "Ah oo, kukuha ako." Sambit niya, agad akong pumunta sa kanya at tinitigan lang siya. "Madie." Nagising siya. "Bakit sir?" Tanong ko naman. "I LOVE YOU." Nagulat ako dahil sinabi niya nanaman yun. "Sira ka, lasing ka lang." Tawa ko sa kanya.

"No!" Iling niya. Hinawakan niya yung kamay ko na aking kinagulat. "It's true, i have a feelings on you." Titig niya sakin. "Gusto kita madie, pero alam kong hindi pwede dahil may fìance ako." Nakatulala lang ako sa ere at hindi ko man lang magawang magsalita. "Madie, pwede kong hindi ituloy ang kasal, sabihin mo lang na gusto mo ko." Nagulat ako sa sinabi niyang yun.

"Baliw kaba zendmon? Hindi mo pwedeng gawin yun, alam mong di pwedeng maging tayo, alam mong magagalit sayo ang parents mo for sure." Nakatitig lang ako hanggang sa dumating si miss lucy. "Ah ikaw na po yung magpunas sa kanya." Napatayo. "Pero mad---." Agad na akong lumabas dun. "Hindi pwede to madie, pigilan mo yung nararamdaman mo dahil maraming tao ang masisira mo."

Nagmadali akong pumunta sa room ko at nasa harap nako, kukunin ko na sana yung susi ng. "Wait, bakit nakabukas to?" Pagtataka ko, dahan dahan akong pumasok sa room ko at nakabukas ang ilaw. "Hello." Sambit ko. "Alam kong may tao dito." Umiikot ang mata ko sa buong paligid. "Hi madie." Tawag sakin at napa lingon ako at nagulat ng makita ko siya dito.

A/N: GUYS PLEASE KEEP SUPPORTING ME, AND PLEASE VOTE. 🤗💖 THANK YOU.😘💗