revenge ° jjk

15|💫

Keyifli okumalar 💫

Boynumada ki bıçağın baskısı kaybolduğunda gözlerimi açarak arkama bakmıştım. Derek yerde yatıyordu, tam alnından vurulmuştu.

"Hayır, o tek şansımdı!" yere çömelerek Derek'in yakalarına yapışıp sarsmaya başladım.

Ölemezdi, tanıklık etmeden ölemezdi.

"Bella, sakin ol."

Jungkook çömelerek bana sarıldığında kimseyi umursamadan avazım çıktığı kadar bağırıp ağlamaya başlamıştım.

"Olamam! Adam öldü, hiç bir acı çekmeden iki saniye içerisinden öldü! Tek şansım bu pislikti Jungkook.."

"O ölmeseydi sen ölecektin, buna göz yumazdım." Bay Hyun'un sesini duyduğumda arkamı dönerek gözlerine bakmıştım.

Derek'i vuran Bay Hyun'du.

Yerden sakince kalkarak Bay Hyun'un yanına gitmişti ağır adımlarla, tam karşısında durup başımı eğerek bir kaç saniye gözlerimi kapatıp dengede durmaya çalıştım.

Çok fazla aksiyon ve adrenalinli anlar yaşamıştım. Karıncaya kıyamayan ben adamın gözünü kalemle oymuştum.

Hırs ve intikam duygusu insana neler yaptırıyordu..

Biraz kendime geldiğimde başımı kaldırarak Bay Hyun'a sarılmıştım. Beni tanımadığı halde korumuştu.

"Bana kızımı hatırlatıyorsun." geri çekildiğimde gözlerinin dolduğunu görmüştüm, hüzünle gülümseyip gözlerimin dolmasına izin verdim.

"Üzgünüm.." dediğimde gülümseyerek başını iki yana sallamıştı.

"Seul'ümü kurtaramadım.. Ama seni kurtardığım için mutluyum."  gözünden akan yaşaları silerek yutkundum.

"Eminim kızınıza çok güzel babalık yapmışsınızdır yaşadığı hayat boyunca."

02:34

Başıma saplanan ağrı ile bilincim yerine gelmeye başlamıştı. Gözlerimi sıkıca yumarak bir kaç saniye bekledim ve yavaşça açtım.

Etrafıma baktığımda Jungkook'un başı ucumda iki büklüm uyuduğunu görmüştüm.

"Bella-" Alice yüksek sesle konuştuğunda işaret parmağımı dudağıma bastırmıştım sessiz olması için.

"Jungkook uyuyor, sessiz ol." başını sallayarak sessizce yanıma gelmişti.

"Nasıl korktum sana bir şey oldu diye, Tanrım.. Teşekkürler." Alice sıkıca elimi tuttuğunda derin bir nefes alıp bende Alice'in elini sıkmıştım.

"Ben iyiyim, ama.. Derek öldü, kanıt namına hiç bir şey yok artık elimde." demiştim fısıldayarak.

Ardından başımı sağıma çevirerek masumca uyuyan Jungkook'a bakmıştım. Uzun zamandır biliyordum, fakat diyordum ya.. Ölüme gidelim dese sesimi çıkartmazdım.

Sesimi çıkarmamıştım, o'da beni ölüme götürmemişti. Aksine koruyucu bir melek gibi sürekli beni korumuştu.

Nasıl biri olduğunu biliyordum, ama yine o'na karşı hislerim aynıydı. Aynı huzuru, aynı rahatlığı, aynı güveni veriyordu bana. 

"Sen ortadan kaybolduğunda kafayı yedi." demişti Alice sessizce. Gülümseyerek başımı Alice çevirip iç geçirdim.

"Sana çok seviyor, her halinden belli."