revenge ° jjk

16|💫

Keyifli okumalar 💫

"Bella, şükürler olsun açtın sonunda telefonunu. Nerdesin, iyi misin?"

"İyiyim Hoseok, uzun mesele telefonda anlatamam. Buraya gelince konuşuruz, sana konum atarım."

"Tamam, bekliyorum. Görüşürüz." telefonu kapatıp olduğumuz konumu Hoseok'a attıktan sonra bi kenarı koymuştum.

Ardından bana düşünceyle bakan Jungkook'un yanına ilerleyip koltuğa oturdum

"Ne düşünüyorsun?" arkasına yaslanıp bana bakmaya devam etti.

"Nasıl bu kadar güzel olduğunu, sana çok aşık olduğumu, saçının teline zarar gelse dünyayı yakıp yıkacağımı vs." dediğinde gülümsemiştim.

"Aslında biliyor musun, yanlış zamanda karşılaşmadık.. Tam zamanıydı, bir birimizi tanıyıp aşık olamanın tam zamanıydı." demiştim bakışlarımı gözlerinden çekmeden.

"Hayatımda olan en doğru ve en güzel şeylerden biriydi seninle karşılaşmak.. Sadece arkandan iş çevirdiğim için kendimi suçlu hissettim.." gözleri öyle samimiyetle bakıyordu ki, doğru söylediğine adım kadar emin olmamı sağlıyordu.

"Önemli olan beni incitip incitmediğin, kendince sebeplerin olduğunu varsayarak sana hiç kızmadım bu yüzden. Seni seviyorum Jungkook, bunları dert etmeyecek kadar çok seviyorum."

Jungkook yüzünü yüzüme yakınlaştırarak bir süre öylece dudaklarıma bakmıştı, ardından aramızda ki gereksiz mesafeyi kapatarak dudaklarıma kapandı.

Kısa bir öpüşmeden sonra geri çekilerek alnını alnıma yaslamıştı.

"Derek öldüğüne göre.." dudaklarını ıslatıp derin bir nefes aldı. "Polise gidip her şeyi ben anlayacağım, tanıklığı ben yapacağım." kaşlarımı çattıp hızla geri çekildim.

"Kafayı mı yedin sen? Anlattığın anda seni de içeri atarlar Jungkook.." yutkunup başını eğmişti.

"Başka çaremiz yok." alayla gülüp Jungkook'un bana bakmasını sağlamıştım.

"Tam mutlu oluyorum derken beni bırakıp gidecek misin? Bir çıkar yolu bulurum ama senin gitmene izin vermem." demiştim kararlılıkla.

"Hem hala cinayeti işleyen kişi hayatta, Ellen hala hayatta.. O'nu konuşturabiliriz belki..?" demiştim hızla bir şeyler düşünmeye çalışırken.

Jungkook'un öyle bir şey yaptığını hayal bile etmek istemiyordum.

"Çok tehlikeli, buna ikna olacağımı sanıyorsan yanılıyorsun." omuz silkip cam kenarına ilerledim.

"Eğer Hoseok geldiğinden öyle bir şey yapmaya kalkışırsan, Ellen'ın yanına giderim gizlice." kollarımı göğsümde bağlayıp bahçeye göz gezdirdim.

Kendi evimin bahçesini özlemiştim, ağacımı ve çiçeklerimi..

"Gözü kara olduğunu ve cesaretli olduğunu biliyordum, ama bu kadar inatçı olduğun aklıma gelmezdi." arkamdan belime sarılarak çenesini omzuma yaslamıştı.

"Babama çekmişim bu konuda." gülümseyerek kollarımı serbest bırakıp arkamı dönmüştüm. Jungkook istifini bozmamıştı hala elleri belimdeydi.

Çalan zil ile Jungkook'a bakarak gülümsedim.

"Sakın aptallık yapayım deme" omzuna vurup kolları arasından çıkarak salona ilerledim.