revenge ° jjk

20|💫

Keyifli okumalar 💫

"Tüm bu karmaşadan uzağa dediğinde Fransa'ya geleceğimizi tahmin etmemiştim."

Yanımıza ne kıyafet almıştık ne de başka bir şey. Telefonumuzu ve çantamızı alarak çıkıp Fransa'ya gelmiştik.

Daha çok sahil kenarına gideriz hava alırız sanmıştım, ama Jungkook her zaman ki gibi beni şaşırtmayı başarıyordu.

Gülümseyip otelin camından ayağımın altında ki şehre göz gezdirmiştim.

İnsanoğlu hep bu gözle bakıyordu etrafındakilere işte, sanki ölüm yokmuş gibi. Kendini beğenerek, böbürlenerek ve kendini herkesten üstün görerek.

"Karmaşadan ve herkesten tamamen uzağız. Sadece biz varız, sen ve ben." arkamdan omuzlarıma sarılan kollar ile gülümseyip elimi koluna koymuş ve derin bir nefes almıştım.

"Sadece sen ve ben.."

Jungkook başını öne doğru uzatıp yanaklarımızın bir birine değmesini sağlamıştı, hafifçe başını sağa doğru eğdiğinde bende eğmek zorunda kalmıştım.

Bir süre sessizce böyle durduktan sonra Jungkook hafif geri çekilerek bana bakmıştı. Başımı hafifçe sola doğru çevirip omzumun üstünde dinlenen bedene baktım.

"Çok güzelsin." gülümseyip gözlerinin içine bakmıştım, o da beni taklit ederek bir süre gözlerimin içine bakmış ve ardından yanağıma minik bir öpücük kondurup tekrar eski pozisyonumuzu dönerek yanağını yanağıma yaslamıştı.

"Seni çok seviyorum Jungkook." bu sözcüğü ne kadar söylesem de bıkmazdım.

"Bazen merak ediyorum bu olanlar bir tesadüfden ibaret mi, yoksa kader mi?" Jungkook derin bir nefes alarak sarılışını sıkılaştırmıştı.

Öyle güven verircesine sarılıyordu ki, uçurumun kenarında olsak gözüm kapalı gönül rahatlığıyla yanında durabilirdim.

"Sen tesadüf olamayacak kadar güzelsin, ve eğer bunlar kaderin bir oyunu ise minnettarım. Minnettarım senin gibi birini bana layık gördüğü için." kısa bir an yukarı bakıp tekrar eski haline dönmüştü.

"Kelimelerle aram pek iyi değildir, sadece gözlerine baksam hissettiklerimi anlayabilir misin?"

Yavaşca geriye çekilip önümü döndürerek o'na bakmamı sağlamıştı. Bir süre gözlerime baktıktan sonra gülümsedi, gülüşü hayallerimden bile güzeldi.

"Ölüme götürsem sesin çıkmaz değil mi? Öyle çok seviyor, öyle çok güveniyorsun bana.. Sevgini hak edecek ne yaptım bilmiyorum ama seninleylen hiç olmadığım kadar mutluyum Bella. Halbuki yıllar önce bir daha mutlu olamayacağımı sanmıştım.. Sen en güzel yanılgımsın.." gülümsedim.

"Sözlerine karşılık veremediğim için üzgünüm, kelime dağarcığım seni ve sana olan sevgimi anlatmaya yetmiyor."

Öylesine eşsizdi ki benim için, cümlelere sığdıramıyordum.

"Konuşmana gerek yok sadece gözlerime bak, ben anlarım bana olan eşsiz sevgini."

Gülümseyip iç geçirdim, Jungkook ise aramızda ki gereksiz mesafeyi kapatarak dudaklarım kapanmıştı yavaşça.

Bir süre yavaşça ve şevlatle öptükten sonra geri çekilerek yanağımı okşamış ve elimi tutarak yürümeye başlamıştı.

"İstersen bir duş al, rahatlarsın. Ardından da çıkıp dışarıda yemek yiyelim?" başımı sallayıp elini bırakarak banyoya ilerledim.