revenge ° jjk

22|💫

Keyifli okumalar 💫

"Ya çok özledim seni, sensiz koca ev çekilmez oluyormuş.." Alice bana sıkıca sarıldığında karşılık vererek sıkıca sarılmış ve geri çekilerek gülümsemiştim.

"Üzgünüm, kafam çok doluydu ve Jungkook beni tüm bu şeylerden bir iki günlüğüne uzaklaştırdı. İyi gelmedi desem yalan olur.." gülümseyip başını iki yana sallayarak koluma girmiş ve koltuklara ilerlemişti.

"Sen iyisen sıkıntı yok, neler yaptınız bakalım orada?" koltuğa oturduğumuz da merakla bana bakmıştı Alice.

Dudaklarımı ıslatıp karşı koltuğa yerleşen Jungkook'a bakmıştım, gülerek bana bakıyordu.

"Çok güzel şeyler yaptık, kafam az da olsa başka şeylerle meşgul oldu."

"Oh oh, iyi oldu böyle senin adına sevindim. Fakat Jungkook bana mesaj atmasa kafayı yiyecektim, evde olmadığını fark ettiğimde beynimden aşağı kaynar sular döküldü." gülümseyip Alice'in elini sıkıca tutmuştum.

"Sağol Alice."

"Ya teker teker anlatsana çok merak ediyorum neler olduğunu." başımı sallayıp kısa bir an gülerek Jungkook'a bakmıştım, ne dediğimi anlarcasına gülümseyerek başını bir kez sallamıştı.

"Im şey, gittiğimizde çok yorgunduk uyuduk falan, sonra kalkıp akşam yemeğine gittik. Oradan da Eyfel kulesine gittik-"

"Yaa ben de çok gitmek istiyordum oralara.." demişti Alice dudağını aşağı sarkıtarak.

"O zaman gidebilirsin." omuz silkip Alice baktığımda heyecanla gülüp sıkıca bana sarılmıştı.

"Bella sen çok muhteşem bir şeysin!" geri çekilip heyecanla yutkunarak ellerini sallamıştı.

"Ee başka neler yaptınız?" dudaklarımı ıslatıp gülümsemiştim.

"Eyfel kulesine gittiğimiz de Jungkook bana evlenme teklifi etti..." diyerek susmuş ve Alice bakmıştım dikkatle.

Alice öylece kalmıştı bir süre, ardından olayı idrak edip gözlerini şokla belertti.

"Ne?!" şaşkın ifadesinin yerini gülümsemesi aldığında omuz silkip Jungkook'a bakmıştım.

"İtiraf edeyim bende beklemiyordum." Alice ayağı kalkıp bana bakmaya başlamıştı.

"Sen evlenecek misin şimdi, Tanrım.." ellerini ağzına kapatıp kaşlarını havalandırarak ağlamaya hazırlandığında şaşkınca o'na bakıp ayağı kalmıştım.

"Niye ağlıyorsun Alice?" omuz silkip ellerini ağzından çekerek dudağını aşağı sarkıtmıştı.

"Duygulandım, yıllardır beraber büyüdük ve ben.. bilmiyorum.. Hep mutlu ol Bella, çok sevindim." birden bana sarıldığında bir süre ellerim havada kalmıştı.

Ardından şaşkınlığımı üzerimden atarak sıkı sarılışına karşılık vermiştim.

"Varol Alice, bu zamana kadar hep yanımda durdun bana destek oldun. Derslerde zorlandığımda, Ellen ile ettiğim kavgalarda, babamın ölümünde.. İyi ki varsın." geri çekildiğinde ağlamaya devam ettiğini görmüştüm.

"Duygulandırdın beni rimelim akacak şimdi!" dediğinde gülerek suratımı buruşturmuştum.

"Sen neler yaptın ben yokken..?" demiştim merakla.

"Ben pek bir şey yapmadım aslında, sadece sevgilimden ayrılmış olabilirim.." bakışlarını kaçırdığında dudağımı aşağı sarkıtmıştım üzgünce.