[𝚃𝚊𝚖𝚊𝚖𝚕𝚊𝚗𝚍ı]
Büyülü topraklarda yetişen özel bir çiçek ilk açtığında parlar ve etrafa ömrü boyunca yayacağı kokunun ilk seferini serbest bırakır. Büyüleyicidir...
Bu büyülü çiçek ezildiğinde ise acısını belli eden bir koku yayar ve gittikçe...
"Snape? Ben biraz sıcakladım. Böyle ağzım falan kurudu, cidden bayılacağım şuraya! Havada çok sıcakmış!"
"Ne yapayım yani?" Diye mırıldandı Severus yanındaki çocuğa.
"Sen bir şey yapma, ben gidip soğuk bir içecek falan alayım, olur mu?"
Severus ona tersçe baktı, "On dakika daha beklesen ölmezsin herhalde. İksir bitmek üzere, sonunu gör yeter, sonra gidersin istediğin yere!"
"Ama gitmek istemiyorum ki." Dedi küçük çocuk gibi ve sonra ne dediği fark edip dehşetle açılan gözleri eşliğinde düzeltmeye çalıştı.
"Yani istiyorum! Ama iksiri tamamen bitirdikten sonra... Sadece iki dakika! Hemen geleceğim, Quidditch üzerine yemin ederim."
"İyi git." Dedi Severus. Sıcaktan bayılmak üzereydi. Her zaman soğuk olan zindanlar bile bugün iki kat sıcaktı sanki! Bu nasıl oluyor anlamıyordu! Yazın başında, okulun kapanmasına birkaç gün kala bile bu sınıflar buz gibi olurdu.
Koşa koşa çıkan Gryffindor'un arkasından birkaç saniye bakıp, üstten sadece bir düğmesi açık olan gömleğinin iki düğmesini daha açtı. Nisan sonu bu kadar sıcak olamazdı be! Eriyecekti birazdan.
***
James koşarak dışarı çıktı ve sadece ufak bir sızı olarak hissettiği elindeki yanığı bir yere değdirmemek için göğüsünde tutarken mutfağa ilerledi. Hemen alıp geri dönmeliydi. Zaten istediği gibi sohbet de edememişti doğru düzgün.
Yol ayrımına gelince etrafa bakındı bir an. Mutfağın yolunu unutmuştu sanki! Sonra sola döndü ve koşmaya devam edecekti ama gördüğü Remus'la durup şaşkın şaşkın bakındı. "Aylak? Ne oldu?"
"Seni bekliyordum." Dedi Remus elindeki tepsiyi daha sabit tutmak için hafiften duvara yaslanırken.
"Niye ki?" Dedi James aceleyle. Gözü ikide bir mutfağın yoluna doğru kayıyordu. Hızlı olması gerekiyordu, Severus'a iki dakikaya geleceğim demişti.
"Senin halledemeyeceğini bildiğimden içecekleri falan ayarladım." Dedi ve tepsiyi James'e doğru uzattı.
"Sen bir tanesin Aylak! İyi ki varsın, dostum. Yani sen olmasan zaten bu yaşıma kadar gelemezdim muhtemelen." Derken yanık eline dikkat ederek büyük iki bardağı kavradı ve içinde ne olduğuna baktı. "Hmm, bu ne?"
"Soğuk Limonata. Lily'nin dediğine göre Severus bunu çok severmiş."
James kaşlarını kaldırdı. "Lily mi?"
"Evet, dün biraz ağzını aradım bu konuda. Hani şu Lacivert çantayı hazırlarken falan. Umarım beni yanlış anlamamıştır." Dediğinde James kıkırdadı mutlulukla.
"Süpersin sen!" Aklına gelen şeyle çoşkulu hali yok oldu. "Ama seni zaten çok erken kaldırdım, niye uyumadın?"
"Senin telaş yapacağını biliyordum."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
