[✓] Boyfriend Corp One Shot Writing Contest

Last Five Recordings (WINNER)

Note: umabot po 'to nung December 6. Sorry, if nalate ng post.

Last Five Recordings by Shalele

Gatorade

Sabi nila, mahirap daw pigilan ang emosyon, mahirap daw turuan ang puso. Even if it comes to love, happiness or even hatred.

Para daw itong baso, kapag napuno ay aapaw. Minsan, nadadamay pa ang mga kalapit na bagay rito at mababasa.That was exactly what happened to me noong iniwan ako ni Alex. Walang maka lapit sakin dahil agad kong sila tinataboy.

I thought I knew how excruciating pain was when she broke up with me. Pero tila wala pa sa kalahati ang sakit noong nalaman ko na iniwan niya ako ng tuluyan, hindi sa daan ng pag-lipad patungo sa ibang bansa katulad ng mga sinusulat sa mga libro.

Namatay siya, but leaving this world not empty-handed, why? Because she also took my heart and soul with her.

It was a peaceful sunday morning, tandang tanda ko pa yung araw kelan niya ipinakita at ipinarinig ang mga emosyon itinago niya sakin.
××
{ Two Years Ago }

Mag-isa kong nag lilinis ng bahay, bini-bitbit ko ang mga kahon na puno ng mga naiwan ng girlfriend kong namayapa na. Puno ito ng mga damit na hanggang ngayon ay naamoy ko parin ang pamilyar niyang pabango.

Kahit mga notebook niya na puno ng nakaka-aliw na drawing. Yes, magaling mag drawing ang girlfriend ko, and I'm proud of her.

Inilapag ko ang mga kahon sa sala at handa na sanang ilabas ang mga gamit na nasa loob nang biglang bumukas ang pintuan, pumasok naman ang tropa kong si Drei.

"Rade, tara labas!" Aya niya habang tumabi sa gilid ko. Bigla nanaman akong nainis, why can't they understand that I don't like having people in our house?

"Ayoko, Drei. Ikaw nalang muna." Walang gana kong sagot at inilabas ang unang pair ng damit ni Lex. Tiningnan ako ni Drei ng mataimtim, it's becuase I've been repeating the Putting her clothes out of the boxes, crying, then putting them back in again.

"Tara basketball nalang, o kaya arcade. Pwede rin tayong mamasya--" Pinatuloy parin niya ang panunuyo sakin. Kaya napa sigaw nalang ako.

"Will you please shut the fuck up?! Iwan mo nalang muna ako. Pwede?!" Singhal ko at napa taas narin ang kilay ni Drei.

"Pwede ba Rade?! Cut the crap! It's been 4 fucking months! Kelan ka ba titigil?"

Padabog kong itinapon ang hawak hawak kong T-shirt patungo sa isang gilid ng bahay at tiningnan ng masama ang kaibigan kong napapa sama narin ang mood.

"Huh, four months? Drei minahal ko siya na apat na taon! Four F-cking years Drei! Tapos ano, ganon-ganon nalang? Kakalimutan ko nalang siya? Pre, wala kang maitutulong maganda dito. Umalis ka nalang." Hinawakan ko nalang ang sentido ko at naramdaman ang pag tayo ni Drei at pag labas ng bahay.

Here I go again, sinaktan ko nanaman ang isang taong nag abalang tulungan ako.

Babalik na sana ako sa dati kong pwesto nang biglang may narinig akong boses. Mahina lang ito pero agad kong nakilala kung sino ang nag mamay-ari ng boses na 'yun, si Alexa.

Bigla akong nabuhayan ng dugo at mabilisang inilibot ang bahay, desperately hoping na makikita ko nalang siya naka-ngiti ang sabihing biro lang ang lahat ng nangyare. Pero, masyado na 'yung impossible.

Napunta ako doon sa T-shirt na itinapon ko kanina. Hinablot ko ito at pinagpag, tsaka nahulog ang isang itim na ballpen, agad ko itong kinuha at tiningnan. Patuloy parin ang pag sasalita ni Alexa at napagtunton ko na galing sa ballpen ang boses. It was a recording ballpen.

"Hello, B. Haha! Namimiss na kita." She started. Pinahid ko naman ang luha na agad na pumatak galing sa mga mata ko.

"Bwiset ka, B. Nagagawa mo pang tumawa." I whispered as i cling to the pen.same process for the last two months.
Nag patuloy ang pag sasalita niya at para akong lumulutang sa ulap, it felt that hindi siya namatay. Parang buhay pa siya at katabi ko lang siya.
"P-pero, B. Sa tagal nating nag sama, I realized that I still have things I was too afraid to tell you. Katulad noong una kitang akilala." She stopped speaking at that point, pero agad naman siyang tumuloy.
"B, napaka-gago at panget mo noong una kitang nakita."
--
"Pre! Hoy Gatorade! Lapit dito!" Sigaw ni Drei kay Gatorade na kasalukuyang nakiki landi sa mga babae sa parke. Napatingin nalang si Alexa sakanya ng nakataas ang kilay.
Who is this filthy malanderz? Yan ang nasa isip ni Alexa noong mga panahon na iyon. Paano banamang hindi? Mitikyolosa siya pagdating sapamimiling makaka-halubilong tao, anakngmayaman 'eh. Pero hindi niya alam, na anak rin pala itong si Gatorade ng mga mayayaman n atao.
"Si Alexa nga pala 'tol. Kaklase ko." Pagpapakilala ni Drei kay Rade. Pero halata naman na hindi siya dito interisado. Mas nakatuon ang kanyang mga mata sa babaena unting ihip nalang sa palda eh masisilipan na, umaarangkada nanaman ang kamanyakan nitong si Rade.
"Pre, di naman sexy eh. Ang sabi mo sakin sexy ang ipapakilala mo?" Sambit ni Rade noong akala niya hindi na nakikinig ito, at dahil sa angkin kamalasan ay narinig ito ni Alexa.
"Hoy! Ang kapal ng mukha mo! Excuse me ha, wala pa sa kuko ko ang mga chix mo! Saksak mo yan sa baga mo!" Galit na galit na sabi ni Alexa, ikinagulat ito ni Gatorade pero agad naman na kaisip ng pambawi.
"Kung saan kamasaya~Ayoko naman basagin ang pangarap mo" Hes coffs bago talikuran ang binibini at bumalik nalang doon sa mg anaiwan niyang kalandian.
--
Gatorade
Napa-tawa nalang ako noong natandaan ang una naming pagkikita, tss. Ang arogante ko noon. Pero sa totoo lang, nagandahan talaga ako sakanya. Sobra lang talaga akong nahiya sakaniya, sobrang elegante eh.
"Nakakaasar ka nun, B. Sinongmagaakalanamagigingtayorinpalasahuli?" Muli nanaman siyang napa tawa at kumirot nanaman ang puso ko, paano niyang nagagawang tumayo kahit alam niyang mamamatay na siya?
"Ang sunod naman B, yung nagaway tayo. Yung una ring beses na sinabi mo na mahal mo ako. My heart nearly bursted back then."
--
"Gago! Lumayo ka sakin! Di kita kilala!" Alexa bursted haban g pinasisipa palayo si Gatorade. Nagyaya kas iitong si Rade na mag kita sa Arcade noong araw na 'yun.
Todo bigay pa naman si Alexa na mag ayos noon tapos ang ending lang pala ay mag mumukhang tanga siya doon kasi 2 oras siyang nag intay para sa wala.
"Uy sorry na! Naflatan ako! Tapos antagal maayos! Di ko naman sinasadya eh, sorry na~" He whined bago niya pinagpipisil ang braso ni Alexa hanggang pinag sisipa nanaman siya nito.
"Panget ka lang eh!"
"Maganda ka lang eh!"
"Power Drink ka lang 'eh!"
"Mahal lang kita 'eh!" Walang pagiisip na lumabas sa bibig ni Rade. Parehas silang tumahimik, matagal tagal bago tuluyang naka pasok sa isipan ni Alexa ang sinabi ni Rade. At noong nag sink in na ito, unti unti siyang namula.
"Pakyu."
--
Rade
"B, tandaan mo ha? Mahal na mahal kita. More than you'll ever know, words can never be enough to express his." Ngayon, hindi na siya tumatawa. Naramdaman ko ang bigat ng nararamdaman niya, sa unting sandali nag simula narin siya umiyak. At sgempre, mas lumakas naman ang hagulgol ko.
"B, alam mo yung naramdaman ko noong nadiagnose akong may sakit? Takot na takot ako, B. Kasi, iiwan kita. Mawawala ka nasa tabi ko, nakaka-takot B. Kakayanin ko ba?"She cried, humigpit ang pagka hawak ko sa ballpen, iniisip ko na yinayakap ko siya, kasi naiisip ko, wala ako sa tabi niya noong nirerecord siya.
--
"I'm sorry to tell you . . Pero meron po siyang Brain Cancer, to make it worst. Terminal na po ito, Mr. And Mrs. Cruz im really sorry pero wala na po kaming magagawa. Maybe to lessen the pain pero to cure. . Im so sorry." Tila nagging statwa si Alexa at si Rade habang pinapakinggan ang doctor kasama ang magulang ni Alexa, pero habang nagmama-kaawa pa ang magulang niya silang dalawa ay tilatumigil.
Is this for real?
Humigpit ang pagka-hawak ni Alexa sa kamay ni Rade. They both cried that day. Tangina, saan makaka bili ng himala?
Bakit ganon? Bakit pa kaylangan ang babaeng minamahal ang kukunin ng Dyos sakaniya?
××
"B, siguro kapag nakita mo 'to, wala na ako. Sorry ha? Kasi di ko na kaya, sorry kasi iniwan kita kahit nag promise ako ng forever akong nasatabi mo. B, I love you. Pero, sana pag katapos nito, wag ka mag mukmok ha? Kasi malulungkot ako." She hiccuped, halatang nahihirapan na siyang huminga pero pinag patulot parin niya. Napa hawak naman ako sa isang vase na malapit sakin at itinapon ito.

Put-ngina, ansakit masyado.

"P-pero B, sa huli kong sasabihin . . sana wag kang magalit dahil tinago ko 'to ha? Mas ikakabuti kasi natin kung hindi ko 'to sinabi habang nasa gitna tayo ng crisis eh. . " biglang napa hinto ang pag hinga ko.

Pag kalipas ng ilang segundo, nag salita nanaman siya. Boses ay sobrang hina na muntik ko nang hindi maintindihan.

"B, b-buntis ata ako."