A Girl From Other Planet •Taelice

2.Bölüm

"İçeri gelsene"
Anahtarla kapıyı açmıştım. Şaşkın şaşkın evime bakıyordu.

"Ev mi bu bir"

"Evet bu bir ev."

"Bizim gezegenimizde küçük evlerde yaşıyoruz. Minik küçücük"

Derken elleriyle küçük ev modeli yapmaya çalışıyordu. Böyle çok tatlı görünüyordu. Gerçi o her zaman sevimli.

"Hadi sana bir oda verelim"

Kızı koltukta yatırmam. Jungkook'un yatağı hiç olmaz. Benim yatağımda uyusun. Ben Jungkook'un yatağında uyurum.

"Gel bakalım."

Odamdan içeri girince iri olan gözleri daha da büyüdü.

"Burası çok güzeeell"

Oysaki odam sıradan bir genç odasıydı. Bir yatak, dolap ve çalışma masası vardı. Ek olarak kitaplığım ve maket uçak koleksiyonum var. Korktuğum şey başıma gelmesin diye dua ederken maket uçakların yanına gitti.

"Hayııırrr!"

İrkilerek bana döndü.

"Nedir sorun?"

"Lalisa onlara dokunmamalısın. Onlar çok değerli."

Anlayışla başını salladı ve geri çekildi. Bu kız cidden çok iyi. Kedileri seviyor, anlayışlı, tatlı ve güzel. Ama başka bir gezegenden geldiğini söylüyor. Sarhoş gibi de değil. Anlamadım ki.

"Ben sana kıyafet vereyim."

Diyip dolabımın kapağını açtım. Sevinçle yanıma geldi ve "Ben bunu giyebilir miyiiiiimm" diye sorup mor tişörtümü eline aldı. O tişörtü seviyorum ama Lalisa giyse sorun olmaz. Zaten gözleri parlıyor ona bakarken. Moru çok seviyor galiba.

"Tamam giyebilirsin" dediğimde sevinçle ellerini çırptı.

"Teşekkür ederim. Ben moru çok severim. Mor mor mor! En güzel renktir mor!"

"Ben çıkayım da sen giyin. Altına da bu siyah eşofmanı giyersin." Diyip çıkacakken bileğimden tuttu.

"Olmaz!  Siyah kötüdür. Kötüler siyah giyer. Beyaz iyidir. İyiler beyaz giyer."

Sesli bir nefes verip "Peki" dedim ve Jungkook'un beyaz eşofmanını ödünç aldım. Umarım anlamaz.

"Bu arada sen biliyorsun adımı benim. Ben bilmiyorum senin adını"

"Benim adım Taehyung."

"Teyung mu"

"Hayır. Taehyung"

"Te- ama senin adın çok zor. Ben sana Tae dicem. Taetae!"

Bana taktığı isim çok hoşuma gitmişti.

"Lalisa siyah rengi kötüler giyiyorsa ben de mi kötüyüm? Siyah tişört giydim. Benden nasıl korkmadın?"

Aklımdaki soru buydu.

"Senden korktum zaten. Ama sen benimle konuştun. Bana neden ağladığımı sordun. Sen iyi birisin Taetae. Lalisa senden korkmuyor artık. Tae güvenilir. Tae bir şey yapmaz."

"Tamam hadi uyu artık. İyi geceler."

"Tae gitme dur! Burası çok karanlık. Kalbim iyi hissetmiyor."

"Sen uyuyana kadar burda kalacağım. Tamam mı?"

"Sen çok iyisin Taetae."

"Sen de Lalisa. Hadi uyu"

Üstünü örttüm. Çok garip duruyordu. Dümdüz. Gözlerini tavana dikmişti. Ellerini yorganın dışında birbirine kenetlemiş. Öylece duruyordu. Bu halinden ürkmedim değil.

"Neden uyumuyorsun?"

"Uykumun gelmesini bekliyorum"

Gülsem mi sussam mı bilemedim. Tepki vermeden durdum. Yarın dersim var ve sabah erken saatte gitmem gerek. Uykum da var.

"Lalisa benim uyumam gerek."

"Tamam uyu."

"Ama burada uyuyamam"

"Neden" dedi yüzünde endişeli bir ifade oluştu.

"Çünkü sandalyede uyunmaz"

Sıkıntıyla nefes verip "Peki" dedi. "Ben karşı odaya gidiyorum. İyi geceler" dedim.

"İyi geceler Taetae"

...
Odamın kapısı sessizce açıldı. Ah hadi ama ne oldu? Elinde yastıkla sessizce odaya giren Lalisa'yı görünce gülümsedim. "Bir sorun mu var"

"Ben burda uyusam olur mu Taetae?" Dedi yeri işaret ederek.

"Olmaz. Ben orda uyuyım sen burda uyu" dedim.

"Ama benim yerde canım acımaz. Siz insanların kemikleri yerde ağrır"

"Lalisa sen de bir insansın."

"Hayır ben o gezegenden geldim Taetae"

"Ah peki bu konu hakkında tartışmayacağım. Ama sen burda yatacaksın Lalisa"

"Tamam."

Yataktan kalkıp yere yorgan serdim ve üstüne yattım. Sabah kemiklerim kırılacak! Yatağa yatıp bana döndü ve beni izlemeye başladı. Ben şimdi nasıl uyuyacağım?

"İyi geceler Taetae. Sen çok iyi birisin"

"İyi geceler Lalisa."

Beni izliyordu ve uyumakta zorlanıyordum. Gözlerimi kapatıp uyumaya çalıştım. Doğrusu çok tatlı kız. Bakalım yarın kendine gelince ne tepki verecek?