A Girl From Other Planet •Taelice

29.Bölüm

Sevgili Taetae;
Seni gerçekten çok özledim
Artık ağlayamıyorum bile
Sen ağlamamı sevmezdin
Ağlamamaya çalıştım ama olmadı
Çok özür dilerim Taetae
Seni üzdüm
Gitmeyi hiç istemedim hem de hiç!
Ama zorundaydım
Burada her şey düzeliyor
Belki fark etmişsindir gezegende değişiklikler olduğunu
Kırmızı renk falan...
Savaş oldu Taetae
Çok zor şeyler yaşandı
Hem sana olan özlemim hem de mücadele ettiğim savaş
Öleceğim zannettim Taetae
Gözlerim kendiliğinden kapandığında ve tam karanlığa teslim olacağım sırada senin gülüşün geldi aklıma
Ölmedim Taetae
Kurtardın beni
En zor anlarda seni düşündüm
Sana kavuşacağım günün hayalini kurarak uyudum
Hissediyorum hâlâ beni bekliyorsun
Başka birini sevmiyorsun çünkü bana kalbini verdin
Peki ben?
Ben zaten senin dışında hiç kimseyi görmüyorum ki!
Ah her neyse
Burada savaş oldu demiştim ya
Ben gezegene geldiğimde kraliçe beni idamla cezalandırdı
Ama noldu biliyor musun?Kurtardığım siyah giyen çocuk vardı ya
Beni kurtardı!
Siyah giyenler beni kurtardı Taetae!
Onlar kötü insanlar değilmiş, kraliçe bize yalan söylemiş, onları dışlamış!
Durumları düzeltmeye çalıştık
Siyah giyenler ve beyaz giyenler birlikte yaşasın diye uğraştık
Barışı sağlamaya çalıştık
Taetae beyaz giyenleri benim konuşmam ikna etti
ben o konuşmada senden bahsettim:
"Bir insanın dış görünüşü değildir onu insan yapan. Kalbini görmek gerekir, hissetmek gerekir. Benim Taetae'm siyah ve beyaz giymenin önemli olmadığını, asıl iyiliğin kalpte olduğunu söylerdi." Dedim
Sonra beyaz ve siyah giyenler barıştı!
Kraliçeyi tahttan indirdik ve huzur içinde yaşamaya başladık
Gezegenin kırmızı olduğu gün savaş olmuştu ama ondan sonra hep aydınlık kaldı
Bilmiyorum bir daha baktın mı ama...
Şimdi buradaki arkadaşlarım beni dünyaya göndermek için çabalıyor!
Tek sorun: annemi bırakamıyorum Taetae..
Annem çok hasta ve onu bırakıp gelemiyorum.
Onun bana ihtiyacı var.
Eminim sen bilseydin annemle kalmamı isterdin
Bu yüzden bazen üzülsem de içim rahat
Sadece seni çok özledim
Geceleri uyurken dua etmeye devam edeceğim!
İnanıyorum ki bir gün kavuşacağız!
Ve bu gün çok yakında..

Lalisa yazdığı mektubu mor bir balona bağladı ve balonu serbest bıraktı. Yüzünde hoşnut bir gülümseme vardı. Balon yükseldi, yükseldi ve çok yukarı çıktığı için patladı. Lalisa da oradan ayrılıp buruk gülümsemesiyle annesinin yanına gitti.

Dünya'da

Taehyung camın kenarındaki masasında çizimlerini yaparken esen rüzgar kağıtlarını uçurduğu için camı kapatmak üzere ayağa kalktı. O sırada sokakta uçan mor balonu fark etti. İki sevgili el ele tutuşup balonu serbest bırakmıştı. İç çekip balonu izledi Taehyung.

"Az kaldı." Dedi kendi kendine. "Hissediyorum çok az kaldı."

Bu geçiş bölümü gibi bir şey oldu
O gezegende neler olduğunu açıklamak için ve Lalisa'dan bir haber vermek için Lalisa'nın ağzından bir mektup yazdım
Kısa bir bölüm oldu ehe
Amaaaa umarım beğenmişsinizdir :)