SEVDAMIN YİTİK KALDIĞI NOKTA (DÜZENLENİYOR)

İSTANBUL

Ben olduğum yerde öylece kalmışken  kadın Mert in kucağından kalktı gülerek. Esmer uzun boylu hafif tombul bir kadın idi.  Bana doğru gelip elini uzattı
"Merhaba ben Mert in eski sevgilisi ama   son bir kaç dakika sonrası yeni sevgilisiyim tatlım" dedi.

Mert ayağa kalkıp yanımıza geldi.
"Zümrüt " dedi ve sustu.
Bir an derin bir nefes alıp dolan gözlerimden yaş gelmesin diye kendimi sıkarken
Kadının elini tutup
"Bende binbaşı kızı Zümrüt aynı zamanda doktorum " diyip direk elimi çektim.

Mert e dönüp elimdeki poşeti uzattım daha doğrusu fırlatır gibi yaptım.
"Bunu kardeşim gönderdi. Kusura bakmayın sevgiliniz ile olan romantizmi böldüm " diyip direk arkamı döndüm.
Kız hala  gülüyordu.
Mert "Zümrüt dur yanlış anladın! " diye bağırıyordu. Hiç bir şey söylemeden koşarak merdivenlerden indim. Dışarıdaki askerler beni böyle görünce şaşkınlık ile bana bakıyorlardı ama onları umursamadan koşmaya devam ettim.

Mert arkamdan hala Dur diye bağırıyordu.
Kapıda bekleyen taksiye binip
"Çabuk gidelim" dedim. Adam bir şeyler olduğunu anlamış gibi anında gaza bastı.

Gözlerimden akan yaşları silmeye çalışıyordum. Bu 2. Kez oluyor. Nerede hata yapıyorum da hayatıma giren her erkek beni aldatıyor.

"Nereye abla" diyen şöföre  dalgın halim ile öylece baktım.
"Beni aldığınız adres e yakın park veya bir tepe varsa oraya bırakabilirmisiniz?  " dedim. Yalnız kalmak istiyordum.

Adam kafasını sallayıp yola döndü.
Telefonum çalıyordu arabaya bindiğimden beri. Kim olduğunu anlamak zor değildi.

Telefonu elime alıp direk kapattım. Mert arıyordu. O pis odun a mesaj attım.

-bir daha beni sakın arama yoksa olayları babama anlatır odanda kadın ile yaptıklarını söylerim gerisi beni ilgilendirmez.....         yazıp engel attım.
Her yerden engel attım.

Adam bir anda durunca kendime gelip taksi parasını ödeyip arabadan indim.
Küçük bir park idi. Ama fazla kalabalık değildi.
Göğsüme oturan o kaya ile beraber bende bir bank a geçip oturdum.

Derin derin nefes alıp ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.
Daha fazla burada kalamazdım. Onu her gördüğümde nasıl dayanırdım? 

Telefonu tekrar elime alıp Kübra yı aradım.

-Müsaitmisin Kübra
-Evet canım buyur
-Kargoya verdin mi dosyaları
-Hayır birazdan vericem
-Yok vermene gerek kalmadı ben yarın oraya geliyorum. Bu arada gerekli belgeleri hazırlarmısın Mert i alıp Trabzon a gitmek istiyorum bir kaç günlük

-Tamam olur da sesin bir tuhaf geliyor bir şey mi oldu
-Gelince konuşuruz Kübra kendine iyi bak

Telefonu kapatıp Adem i aradım. Bu ani aldığım karar belki de benim için iyi olucaktı.

-Naber Sarı
-İyi değilim Adem. Yarın oraya geliyorum. Uçak saatini atarım sana beni alırmısın ve sizde kalıcam bir kaç gün daha sonra da trabzon a gidicem

-Tamam sakin ol Zümrüt. Alırım tabi sen at saati. Üzme kendini
-Tamam kendine iyi bak
-Tamam Allah a emanet

Adem sesimden üzgün olduğumu anlamıştı o yüzden fazla soru sormadı. Çocukluğumdan beri beni en iyi o tanırdı. Sesimden bile halimin nasıl olduğunu bilirdi.

O park da ne kadar oturdum bilmiyorum ama ikindi ezanı okunuyordu. Ev buraya yakın olduğu için yürüyerek eve gittim.

Zeynep ve annem temizlik yapıyordu.