SEVDAMIN YİTİK KALDIĞI NOKTA (DÜZENLENİYOR)

NEBAHAT TEYZE

Yerimden kalkıp

"Kusura bakmayın ama daha silahı tutmasını bile bilmeyen birinin böyle bir şey yapması ne kadar doğru? Yanlış anlamayın ölüm den korktuğum yok. Korksaydım asker olmazdım." Dedim.

Şimdi şu adama dalmamak içim kendimi zor tutuyorum.

Mehmet amca
"Yılmaz düzgün konuşsana sende.  Gel otur Mert yılmaz silah eğitimini bizzat Harun abi den aldı. İyi atışçıdır. Hadi şimdi çıkalım " dedi ve ayağa kalktı.

Harun enişte ve Yılmaz da ayağa kalkınca bende Mehmet amca nın arkasından yürüdüm. Yağmur durmamıştı ama biraz hafiflemişti.

Dışarı çıkınca Harun enişte
"Yılmaz sen burada dur Mert sende geç bakalım karşıya " dedi.

Mehmet amca "Gel yanıma Mert " dedi ve  yürümeye başladı. Bende arkasından gittim tabi.

Durunca bende otomatik olarak durdum.
Yılmaz ile aramızda baya mesafe olmuştu. Umarım vurabilirdi.
Adam Zümrüt e aşık birisi olarak beni öldürme şansını bile bile Mehmet amca elime vermişti. Nasıl bu kadar güvenebiliyordu.

Mehmet amca cebinden çıkarttığı ayva yı elime verdi.

"Al bunu başının üzerine koy" dedi.
Resmen ayvayı yedin der gibi. 
Ah Laz kızı ah! Ne hallere düşürdün beni. Gelince ben sormazmıyım bunları sana.

Ayvayı başımın üzerine koydum.
Harun enişte
"Nişan al Yılmaz. Asker sende ellerini arkana bağla bakıyım.  Bak bu son şansın istersen pes et. Alnının ortasından domdom kurşunu yemek istemezsin " diye bağırdı.

Beni vazgeçirmeye çalışıyordu. Ama bu imkansız idi.

Ben "Başladık bir kere. Pes etmek bize yakışmaz Harun enişte " dedim.
Ellerimi arkama bağladım.

Harun enişte
"Benden günah gitti. Yılmaz ateş et!" Dedi.

Gözlerimi yılmaza dikip elindeki tüfeğe bakıyordum. Kelime i şehadet getirsem mi diye düşünmeye bile başladım.

Daha sonra da Mehmet amca böyle bir şeye izin vermezdi. Zeynep i evinde misafir eden kişi bana o kadar yardım eden Mehmet amca buna izin vermezdi. Ben bir askerim. Her an ölüm ile başbaşayız. Bu ülkeyi gece herkes sıcak yatağında uyurken biz elimizde soğuk metal silahlar ile gecenin karanlığında dışarlardayız ....

Yılmaz nişan alıp derin bir nefes aldı ve tam tüfeğe basıcakken
"Tamam" dedi Harun enişte ve Yılmaz tüfeği indirdi.

Ne tamam idi?

Harun enişte yavaş yavaş yanımıza geldi ve omzuma vurarak
"Maşallah, gözünü bile kırpmadan durdu. Yerinde başkası olsa belki de kaçıp gitmişti. " dedi. Sonra da Mehmet amca ya dönüp

"İyi damat seçmişsin Mehmet. Geriye bir hamsi ayıtlamak kaldı. Bunu yapan onu da yapar " dedi.

Mehmet amca beni damat olarak seçmişmiydi?
Utanmasam çocuk gibi yerimde zıplayıp yaşasın diye bağırıcam.

Mehmet amca
"Evet Harun abi. Mert  Yılmaz İn Zümrüt ü sevdiğini bile bile karşısında durdu. " dedi. Daha sonra da bana dönüp

"Merak etme Yılmaz nişanlandı. Yakında düğünü var" dedi. Oh be ! Şimdi içim rahatladı.

****
2 gün sonra 

Zümrüt den

Mert ve babam bu gün geldi. Mert teyzesini aramış ve isteme içim gelmesini söylemiş. Babam ise burada değil İstanbul daki evimizde isteme olsun demişti. İstanbul da çoğu akrabamız vardı. Ve biz söz ve nişanı beraber yapalım dediğimiz için oraya giricektik.