Twins?!

~ 5 ~

POV Nora

Na een lange, emotionele dag kruip ik in mijn bed. Greg, Denise en Theo zijn weer naar huis. Niall blijft hier nog een paar dagen, omdat hij eigenlijk in Londen woont tegenwoordig en nu nog niet terug wil vliegen.

Ik zucht een keer en kijk nog even op mijn telefoon. Ik heb een paar gemiste berichtjes. Een paar van Aislynn en een paar van Finn.

Ik bedenk me nou ineens dat Aislynn nog niet weet van de situatie. Ik besluit haar morgen te bellen.

Aislynn:

Hey Noor, hoe gaat het nou met je?

Ik kwam vandaag langs jullie huis, maar ik zag niemand. Waar zijn jullie?

Ik frons na haar laatste berichtje. Waar is Finn?

Ik bel je morgen wel. Slaaplekker alvast x

Ik zie dat haar laatste berichtje net een half uur geleden verstuurd is. Ze ligt nou waarschijnlijk te slapen.

Finn:

Hey, ik wilde je even laten weten dat ik naar oma ben voor een paar dagen.

Nja, niet jouw oma. De mijne

Niet lullig bedoeld hoor, Nora. Sorry, zo was het echt niet bedoeld! xx

Hoe was de ontmoeting met je broers vandaag?

Ik zie dat hij nog online is en begin te typen.

Ja, goed. Het was wel heel spannend, maar ze pakten het goed op. Niall is nog hier. Greg is met zijn gezin naar huis toe.

Hoe gaat het nou met jou? Hoe is het bij oma?

Al snel krijg ik een appje terug van hem.

Jaa het gaat goed met haar. Ze mist mama

Nou ja, mijn moeder

Ugh, dit is zo vervelend!

Ik grinnik en typ weer een berichtje terug naar hem.

Snap ik. Ik mis je wel hoor x

Ik jou ook x

Maar ik ga nu slapen. Slaaplekker zusje x

Goodnight xx

Ik glimlach om het feit dat hij nog steeds "zusje" tegen me zegt. Ik hoor een zacht klopje op mijn deur en zeg dat diegene binnen kan komen. De deur gaat een stukje open en Niall steekt zijn hoofd om de deur.

'Hey', zegt hij zacht en ik groet hem terug. Hij opent de deur verder en stapt mijn kamer binnen. 'Ik zag dat je online was op whatsapp. Kun je ook niet slapen?' Ik schud mijn hoofd.

'Nee, teveel indrukken gemaakt vandaag denk ik', zucht ik. Niall knikt.

'Ja, same. Ik blijf ook maar nadenken over vandaag. Het is zo raar om ineens een zusje te hebben. Een tweelingzusje zelfs!' Ik knik en klop op mijn bed, als teken dat hij op mijn bed mag zitten. Hij volgt mijn instructie op en gaat in kleermakerszit naast me zitten, met zijn gezicht naar me toe.

'Voor mij is het ook raar', zucht ik. 'Gisteren wist ik hier nog niks van. 's Avonds stonden ineens jouw, sorry. Onze ouders voor de deur en vertelden ze mij dat ik hun dochter ben. Ik kan het nog steeds nauwelijks bevatten', zucht ik weer en leg mijn arm over mijn voorhoofd.

'Hoe gaat het verder met je?' vraagt Niall bezorgd. 'Na de dood van je adoptieouders?' Ik slik mijn tranen weg en kom wat overeind, zodat ik tegen de hoofdsteun kan zitten. 'Sorry', zegt Niall zacht en pakt mijn hand, waar hij zacht een kneepje in geeft.

'Het was zwaar. Maar het is niet anders', zucht ik en voel weer een kneepje in mijn hand. 'Maar het maakt het wel makkelijker voor me dat ik nou toch ineens een familie blijk te hebben, denk ik. En dat jullie zo liefdevol zijn.' Niall glimlacht naar me en ik glimlach terug. 'Al zie ik nog wel steeds mijn adoptieouders voor me als ik mijn ogen sluit.' Niall's glimlach verdwijnt weer van zijn gezicht en hij kijkt me weer bezorgd aan.

'Wat zie je dan?' Ik haal mijn schouders op en voel mijn ogen weer vol stromen met tranen.

'De gezichten van mijn adoptieouders. Ze lagen in het ziekenhuis. Mijn broer zat bij ze in de auto toen het gebeurde, maar hij heeft het overleefd.' Ik slik weer.

'Wat was er gebeurd?' vraagt Niall zacht.

'Een automobilist zat met drank op achter het stuur en reed zo tegen de auto van mijn ouders op. Hij reed eerst verder, maar is later staande gehouden door de politie. Toen waren mijn ouders en broer al naar het ziekenhuis gebracht. Mijn vader bezweek al in de ambulance en mijn moeder een tijdje later in het ziekenhuis.' Niall veegt een traan van mijn wang en geeft weer een kneepje in mijn hand.

'Kom hier', zegt hij terwijl hij zijn armen opent. Ik kruip naar hem toe en kruip in zijn armen. Hij slaat ze beschermend om me heen en drukt een kus op mijn haren. 'Ik ben zo blij met jou', zegt hij nogmaals.

'Ik ook met jou, Ni', zeg ik terug en glimlach naar hem. 'Hoezo woon je eigenlijk in Londen? En niet gewoon in Ierland?'

'Ik zit in een boyband genaamd One Direction', zegt hij. 'We waren een tijdje uit elkaar gegaan. Iedereen was bezig met zijn solo carrière in de tussentijd, maar we hebben besloten om weer een groep te worden. Nou ja, behalve Zayn dan. Hij wilde zich alleen richten op zijn eigen carrière.' Ik knik begrijpend. 'Dus daar zijn we nou mee bezig. En aangezien iedereen in Engeland woont, hebben we besloten om daar samen een huis te nemen.' Ik knik weer.

'Ik had wel eens gehoord van One Direction. Maar ik heb eigenlijk nooit echt naar jullie muziek geluisterd', zeg ik, terwijl ik het bloed naar mijn wangen voel stijgen. Niall lacht.

'Maakt niet uit. Ieder zo zijn eigen smaak.' Ik knik. 'Wil je over een paar dagen mee met mij naar Londen?' Ik haal mijn schouders op.

'Ik weet niet. Ik wil het wel, maar ik weet niet of Maura het goed vind.' Niall knikt begrijpend.

'Ja, snap ik. Maar ik denk dat ze het wel begrijpt. Ik zal het morgen aan haar voorstellen.' Ik knik. Niall haalt zijn armen om me weg en maakt aanstalten om van het bed af te klimmen.

'Wat ga je doen?' vraag ik hem en draai me naar hem om. Hij kijkt me verbaasd aan.

'Ik ga naar bed. Het is drie uur 's nachts.' Ik kijk naar de klok op mijn nachtkastje en zie inderdaad dat het drie uur is inmiddels.

'Oh', zeg ik lachend. Niall loopt weer naar me toe en geeft me een knuffel en een kus op mijn voorhoofd.

'Slaap lekker, Noor.'

'Slaap lekker, Ni', zeg ik terug en ga weer onder de dekens liggen. Al snel val ik in een diepe slaap.