Twins?!

~ 23 ~

POV Nora

'Hey', glimlach ik ongemakkelijk en kijk naar beneden. Ik kan hem niet normaal aankijken nadat ik net zijn privacy heb geschonden.

'Hey', zegt hij zacht. 'Kan ik binnen komen?' Ik knik en stap opzij, zodat hij naar binnen kan lopen. Ik sluit de deur achter hem en haal even diep adem, voor ik me omdraai naar hem.

Hij staat maar een paar meter verwijderd van mij, maar toch voelt het alsof hij recht voor me staat.

Hij zet voorzichtig een stap naar me toe. 'Nora, kijk me eens aan?' vraagt hij. Langzaam kijk ik op en ik zie hem bezorgd naar me kijken. 'Het maakt niet uit dat je de badkamer in komt lopen. Je hebt niets gezien wat je nog niet hebt gezien. Ik had de deur op slot moeten doen, maar ik had er even niet meer aan gedacht dat jij ook boven was. Sorry.'

Ik glimlach zwak naar hem. 'Nee, het is niet jouw fout. Ik had niet zonder te kloppen binnen moeten komen. Ik had alleen niet verwacht dat er iemand in de badkamer zou zijn. Ik dacht dat jullie nog allemaal beneden zaten.' Harry schudt zijn hoofd.

'Nee, ik wilde nog even douchen, omdat ik moe was van de vlucht. Daarna wilde ik mijn koffer ook uitpakken.' Ik knik begrijpend en kijk weer weg. 'Wat is er?'

'Ik heb wat tijd nodig om na te denken over ons', zucht ik. Harry kijkt me vragend aan.

'Je zit ergens mee, of niet? Gaat het om mij? Als ik te snel ga, moet je het zeggen hoor', ratelt hij. Ik glimlach geruststellend en pak zijn gezicht vast in mijn handen.

'Het gaat niet om jou. Nou ja, indirect wel. Ik moet mezelf overtuigen de stap te wagen, maar wordt wat tegengehouden door mijn verleden.' Harry kijkt me vragend aan. Ik schud mijn hoofd.

'Misschien moeten we dan wat afstand nemen?' zegt hij twijfelend. Ik slik even. 'Dan heb je alle tijd om na te denken over wat je wilt.'

Ik knik even. 'Dat is wel een idee, ja', zucht ik. 'Maar vind jij dat niet erg? Ik wil je niet aan het lijntje houden', zeg ik zacht. Harry schudt zijn hoofd en kijkt me diep in mijn ogen.

'Integendeel. Ik wil juist dat jij je honderd procent op je gemak voelt. En als dat niet lukt, omdat je nog geen overhaaste beslissingen wil nemen, wie ben ik dan om je niet de tijd en ruimte te geven om je te laten nadenken?' Ik glimlach naar hem.

'Dankje, Harry.' Hij slaat zijn armen om me heen en neemt dan afscheid van me. We wensen elkaar een goede nacht en dan sta ik weer alleen in mijn slaapkamer.

Ik laat het uitpakken van mijn koffer voor wat het is en kleed me om in mijn slaapoutfit.

Het is nog maar half tien, maar door de reis en mijn gesprek met Harry ben ik aardig moe geworden. Ik app Aislynn nog even de uitkomst van mijn gesprek met Harry en leg dan mijn telefoon weg.

---

'No, get up!' Kreunend open ik mijn ogen en kijk in het vrolijke gezicht van Niall. Ik trek mijn deken over mijn hoofd heen en sluit mijn ogen weer.

'Laat me slapen', zeur ik. De deken wordt van me afgetrokken en ik slaak een diepe zucht. 'Meen je die?' vraag ik hem een klein beetje geïrriteerd.

Niall grinnikt. 'Don't be mad, little sis.' Hij ploft naast me neer op bed, slaat een arm om me heen en drukt een kus op mijn wang.

'Hoe laat is het?' zucht ik. Ik heb echt geen zin om mijn bed uit te komen vandaag.

'Half twee.' Ik zucht en leg mijn hoofd op Niall's borst.

'Ik wil verder slapen', zeur ik en nestel me tegen hem aan. Niall begint weer te grinniken.

'Nee, dat ga je niet doen. Anders kun je vannacht niet slapen.' Ik rol met mijn ogen.

'Ik heb geen zin om mijn bed uit te komen', zucht ik. Niall kijkt me vragend aan.

'Oké, wat is er?' Ik schud mijn hoofd. 'Nora, de afgelopen dagen was je zo vrolijk en nou heb je geen zin om je bed uit te komen. Wat is er aan de hand?'

'Ik ben gewoon moe. Laat me', zeg ik wat kortaf. Niall kijkt me onderzoekend aan. 'Ni, laat het gaan! Alsjeblieft?' Niall zucht en knikt dan toch maar.

'Oké. Maar als je erover wilt praten, weet dan dat ik er voor je ben.' Ik knik en sla mijn armen om hem heen.

'Thanks, Niall.' Hij gaat met zijn hand door mijn haar heen en ik sluit genietend mijn ogen.

'Niet weer in slaap vallen hé, zusje?' zegt Niall lachend. Ik mompel wat tegen zijn shirt.

'Ni?' vraag ik voorzichtig en ik open mijn ogen weer om hem aan te kunnen kijken.

'Uhu?' Hij kijkt me vragend aan.

'Denk je dat het mogelijk is om iemand lief te hebben, nadat je hart gebroken is door je vorige grote liefde?' Niall kijkt me onderzoekend aan en kijkt vervolgens bedenkelijk, alsof hij probeert de goede woorden te vinden.

'Dat ligt eraan. Hoelang het geleden is dat je hart is gebroken en hoe ver je hart inmiddels geheeld is. En het ligt eraan of diegene waar je nu van houdt, je gelukkig maakt.' Ik knik begrijpend en laat de woorden tot me bezinken.

'Thanks, Ni.' Hij vraagt gelukkig niet verder, wat ik erg waardeer.

'No, ik zat trouwens te denken', begint Niall. Ik kijk hem vragend aan. 'Of je samen met mij een lied wilde zingen? Voor op mijn Instagram.'

'Aan welk lied zat je te denken?' vraag ik nieuwsgierig en kom wat overeind.

'Seeing blind. Dan kun jij de tekst van Maren overnemen.' Ik knik.

'Is goed', zeg ik met een glimlach. Niall glimlacht terug.

'Zullen we het straks opnemen? Als jij je bed uit bent?' Ik schiet hem een blik.

'Ugh. Oké', geef ik toe en hoor Niall lachen.