Twins?!

~ 56 ~

Een extra hoofdstukje vandaag, omdat ik er zojuist achter gekomen ben dat dit boek op #1 in Horan staat, van de 1000 verhalen! Supergaaf! Heel erg bedankt daarvoor!

Ook heeft dit boek inmiddels de 3K lezers behaald! Dit hoofdstuk is daarom gelijk een bedankje daarvoor!

POV Louis

Ik zucht terwijl ik me voor de zoveelste keer deze nacht omdraai. Het lukt me maar niet om in slaap te komen, terwijl ik doodop ben. Ik kijk op mijn telefoon om te kijken hoe laat het is en zie dan een berichtje van Megan. Ik frons en open het.

Hey Louis, ik wilde je nog even bedanken voor vandaag. Het was fijn om er met je over gepraat te hebben. Ik vind het altijd wat eng om met anderen hierover te praten, maar bij jou voelde het vertrouwd. Bedankt dat ik even bij je terecht kon :)

Ik glimlach en laat mijn blik nog een keer over de zinnen heen glijden, voor ik een berichtje terug typ.

Heey, geen probleem! Je kunt altijd bij me terecht! ;)

Heeft hij nog iets gedaan?

Vrijwel meteen komt ze online. Ik frons even. Het is al half vier. Zou ze ook niet in slaap kunnen komen?

Hij werd boos omdat ik volgens hem te laat thuis was en heeft me toen weer geslagen... 

Omg... Gaat het?

Idk? I guess?

Zo klinkt het niet.. :\

Nou, nee. Eerlijk gezegd gaat het niet goed. Maar dit is nou eenmaal mijn leven

Het is niet normaal, Megan. Geen enkele man zou een vrouw zo moeten behandelen

I know... Maar ik ben gewoon zo bang voor hem...

Ik ben wel blij dat ik jou heb leren kennen. Zo voelt het toch iets minder erg

Blij om dat te horen :)

Heb je anders zin om morgen iets te gaan doen? Dan heb je even afleiding 

Lijkt me leuk. Maar wat zeg ik dan tegen hem? Hij laat me niet zomaar weggaan..

Zeg anders dat je met een vriendin hebt afgesproken omdat ze je hulp nodig heeft.

Hmm, ja kan... Geen idee, ik bedenk wel wat. Hoe laat wil je afspreken?

Uhh, half twee bij de Starbucks?

Is goed, ik zie je daar!

:)

Ga nou maar lekker slapen, het is al laat ;)

Jij ook! xD

Haha, goodnight love 

Ze gaat offline zonder verder nog iets te zeggen en ik leg zuchtend mijn telefoon opzij. Ik rol me weer op mijn zij en sluit mijn ogen. Deze keer lukt het me eindelijk om in slaap te vallen.

De volgende ochtend word ik toch redelijk uitgerust wakker. Ik kijk op mijn telefoon en zie weer een bericht van Megan. Snel klik ik er op. 

Goodnight, Louis :)

Hij is weg. Waarschijnlijk boodschappen doen ofzo. Ik maak me snel klaar en ga alvast het huis uit. Zie je vanmiddag :D

Nou al? Je hebt nog een paar uur 

Het is al een tijdje terug dat ze het bericht verstuurd heeft. Ze verstuurde het bericht rond half elf en het is nou kwart over elf. 

Ja, I know. Maar zo is het makkelijker, stuurt ze terug. 

Ik ga nou de deur uit. Het is toch een half uur lopen voordat ik er ben

Doe voorzichtig. Ik kom zo snel mogelijk!

Ze gaat weer offline en ik rol mijn bed uit. Ik zoek door mijn koffer naar schone kleding, maar zucht als ik zie dat ik alles al gedragen heb. Ik trek snel een gedragen joggingbroek aan en loop naar beneden. Harry en Nora zitten al aan de keukentafel.

'Hazz, kun je me zo thuis afzetten?' Harry kijkt verbaasd op, net als Nora.

'Waarvoor? Ik dacht dat jullie hier vandaag nog bleven?' Ik bijt op mijn lip en haal een hand door mijn haar. Nora fronst even.

'Megan?' vraagt ze. Ik knik en zie Harry verward opkijken. 'Ik wil je ook wel afzetten, Lou.' Ik kijk haar verbaasd aan.

'Jij en autorijden?' Ze knikt langzaam. 'Durf je het weer aan?' 

'Ik zou het toch een keer weer moeten oppakken. En daarnaast: het is maar een klein stukje rijden.' Ik knik even.

'Maar even', onderbreekt Harry verward ons gesprek. 'Megan?' Hij kijkt mij vragend aan.

'Ja, ik heb beloofd contact met haar te houden en ga straks met haar naar de stad', leg ik uit. Harry knikt even en laat het erbij zitten, waar ik wel blij mee ben. Ik heb geen zin om het verhaal weer uit te moeten leggen. 'Ik ga even mijn koffer ophalen van boven en dan kunnen we gaan.' Nora knikt en ik ren weer naar boven. Ik rits snel mijn koffer dicht en loop weer naar beneden. 

Nora en Harry kijken me even verbaasd aan, maar daarna staat Nora op. Harry geeft haar nog de autosleutels en loopt dan met ons mee naar de auto. 'Rij voorzichtig, babe. Bel me als er iets is.' Nora knikt en stapt in. Ik ga naast haar zitten. 

'Bedankt dat je me wilde brengen', zeg ik als ik Nora een knuffel geef. We zijn inmiddels bij ons huis aangekomen en ik was al uitgestapt.

'Geen probleem. Laat me weten hoe het ging!' Ik knik en neem afscheid van Nora, voor ik naar de voordeur loop. Ik til mijn koffer de trap op en laat hem in mijn kamer staan. Die pak ik later wel uit. 

Uit mijn kast pak ik een schoon setje kleding. Snel kleed ik me om en kijk ik nog even op mijn telefoon. Het is inmiddels bijna drie kwartier later. Ik sprint de trap af en pak mijn autosleutels van het kastje in de gang. 

Om half een parkeer ik mijn auto bij de Starbucks. Ik kijk door het raam naar binnen en zie al snel Megan zitten. Opgelucht loop ik naar binnen. Ze merkt me pas op als ik tegenover haar ga zitten. 

Zodra ze me ziet, glimlacht ze naar me. Ik glimlach terug en begroet haar. 'Hoe gaat het?' vraag ik zacht. Ze haalt haar schouders op en kijkt weg.

'Wat last van mijn armen. Maar verder wel goed.' Ik kijk haar onderzoekend aan, maar knik dan toch. 

'Zullen we ergens kijken voor wat te eten? Een lunchtentje ofzo? Ik heb nog niks gegeten.' Ze knikt wat afwezig, maar volgt me daarna de Starbucks uit. Ik ga naast haar lopen en twijfel even of ik een arm om haar schouders heen zal slaan of niet. Ik besluit uiteindelijk om het niet te doen. Het lijkt erop dat ze zich niet op haar gemak voelt vandaag.