Twins?!

~ 39 ~

POV Nora

Ik grijns, terwijl ik naast Niall in de stoel zak en klik mijn gordel vast. Niall kijkt me fronsend aan. 'Wat heb jij nou weer te grijnzen?'

'Jij en Aislynn?' Ik beweeg mijn wenkbrauwen op en neer en zie hoe zijn wangen langzaam rood kleuren. Ik lach. 'Ja dus. Hoe lang al?'

Niall haalt zijn schouders op. 'We hebben nog niks', mompelt hij en kijkt weg. 'Ik weet niet eens of ze hetzelfde voor mij voelt.'

Ik leg mijn hand op zijn schouder. 'Ni, ik kan zien hoe ze naar je kijkt. Ze ziet je echt wel zitten. Vraag haar eens mee op een date. Ik weet zeker dat ze "ja" zal zeggen.'

'Denk je dat echt?' vraagt Niall hoopvol en kijkt me weer aan. Ik knik.

'Ik weet het zeker.' Niall glimlacht en trekt me in een knuffel, wat een beetje moeilijk gaat, omdat we allebei onze gordel om hebben.

'Thanks.' Hij laat me weer los en zucht dan even. 'Wat zou ze leuk vinden om te doen?' Ik denk even na en voel dat het vliegtuig in beweging komt.

Niall en ik vliegen vandaag met een gewoon vliegtuig. We vonden het beiden een beetje onnodig om voor ons tweetjes met het privé-vliegtuig te gaan.

'Een etentje is altijd wel goed. En ik weet dat ze van romantische wandelingen houdt langs het strand of in een parkje.' Niall kijkt bedenkelijk en knikt dan.

'Ik zal haar binnenkort mee uit vragen.' Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn schouder aan.

'Ik heb zin om Maura en Chris weer te zien', zucht ik. Niall grinnikt even.

'Het is grappig dat je ze nog steeds bij hun voornaam noemt.' Ik haal mijn schouders op en kijk hem aan.

'Het is gewoon raar om ze "papa" en "mama" te noemen, ook al is het nou bijna een half jaar geleden dat ik erachter kwam.' Niall knikt begrijpelijk.

'Ja, dat begrijp ik.' Niall legt zijn arm om mijn schouders heen, waarna ik mijn hoofd weer op zijn schouder leg. 'Ik heb ook zin om ze weer te zien.'

'Mis je ze vaak?' vraag ik aan Niall. Hij haalt zijn schouders op.

'Mwah. Ik heb het meestal te druk om ze te missen. Natuurlijk mis ik ze wel, maar ik ben er niet zo mee bezig. En ik probeer zoveel mogelijk contact met ze te houden en zo vaak mogelijk langs te komen.' Ik knik even. 'Ik ben er nou ook wel meer aan gewend dan tien jaar geleden. Toen was het heel anders.' Ik knik weer.

'Ja, dat begrijp ik. Het is toch anders voor een zestienjarige jongen om zijn huis te verlaten, zodat hij met zijn band de wereld over kan trekken.' Niall knikt.

'Ja, dat was het zeker.'

We zijn allebei even stil. 'Mis jij Canterbury weleens?' vraagt Niall dan. Ik knik langzaam.

'Ja, af en toe. Niet perse Canterbury zelf, maar de mensen waar ik mee opgegroeid ben.' Niall knikt begrijpend.

'Ja, dat begrijp ik. Maar je kunt er heen gaan wanneer je wilt. Het is maar anderhalf uur rijden.' Ik zucht en knik.

'Ja, weet ik. Maar ik heb t niet meer zo op autorijden', zucht ik en kijk weg, terwijl ik de brok in mijn keel weg slik. Ik voel Niall's hand op mijn bovenbeen, waarna hij er zachtjes in knijpt.

'Dat snap ik. Maar het zal toch weer een keer moeten, anders verleer je het. Ik wil anders wel mee met je, als je dat fijner vind?' Ik knik langzaam en kijk hem weer aan.

'Thanks, Ni. Daar zou ik me inderdaad fijner bij voelen.' Niall glimlacht even naar me.

---

'Niall! Nora!' Maura trekt ons allebei in een knuffel en ik grinnik even.

'Hey mam', zegt Niall vrolijk en trekt haar dicht tegen zich aan.

'Happy birthday, you both', glimlacht ze en drukt bij Niall en mij een kus op onze wang. Ze laat ons weer los.

'Hey Chris', zeg ik met een glimlach en geef hem ook een knuffel.

'Hey kiddo', glimlacht hij terug. 'Leuke verjaardag gehad?' Ik laat hem los en knik.

Niall geeft Chris ook een knuffel. Als ze elkaar los hebben gelaten, lopen we richting de auto.

---

Ik stap mijn slaapkamer binnen en zucht. Het is een lange tijd geleden sinds ik hier ben geweest. En toen heb ik hier maar twee nachten geslapen.

Alles staat nog precies zoals ik het heb achtergelaten. Ik glimlach even.

Ik leg mijn koffer op mijn bed neer en begin met uitpakken. Ik leg mijn kleding in de kledingkast. Ik zucht even als ik alles heb uitgepakt.

Mijn telefoon trilt in mijn broekzak en ik haal hem tevoorschijn. Ik glimlach als ik zie dat Harry me een WhatsApp'je heeft gestuurd en open het berichtje.

Ik mis je x
Zijn jullie veilig aangekomen?

Ik jou ook! xx
Jaa, we zijn net bij Maura en Chris thuis.

Have fun darling x
Ik zie je over een paar dagen. Love you x

Love you too x

Ik besluit naar beneden te lopen, aangezien Niall, Maura en Chris waarschijnlijk ook beneden zullen zitten.

Ik loop de woonkamer in en ga naast Niall zitten. Hij slaat zijn arm om mijn schouders heen en ik glimlach even naar hem.

'Het is zo mooi om te zien dat jullie zo goed met elkaar kunnen opschieten', zegt Maura met een trotse glimlach. Ik kijk even naar Niall. Hij heeft een brede glimlach op zijn gezicht.

'Dat vinden wij ook heel fijn', zeggen Niall en ik tegelijk en kijken elkaar lachend aan.

'We houden echt heel veel van elkaar', zeggen we weer tegelijk.

'Stop!' zeggen we lachend tegelijk. Ik geef Niall een tik op zijn borst en hij trekt me tegen zich aan.

'Dit was eng', zeg ik lachend in zijn shirt. Niall begint ook weer te lachen.