Twins?!

~ 24 ~

POV Nora

Uiteindelijk zitten Niall en ik in de kleine studio in hun huis. Niall heeft zijn gitaar erbij gepakt en is nou een intro aan het opnemen.

'Hey guys! Niall hier, samen met mijn tweelingzusje Nora en wij gaan vandaag samen Seeing blind zingen. Hope you like it!' Niall geeft zijn telefoon over aan Louis, die voor ons wilde filmen en begint dan de akkoorden aan te slaan.

Niall en ik hebben de hele middag geoefend, dus ik weet precies wanneer ik welke stukken moet zingen.

'I have seen, seen it all in paper dreams.
Watched it unfold on the screen.
But I never understood', zingt Niall en glimlacht even naar mij.

'I have heard, have heard you speak a million words.
Now you're talking to me first.
I never thought you would', zing ik nou mee.

Samen zingen we het refrein:

'Oh, my, my, you just took me by surprise.
And I can't believe my eyes.
Oh, I must be seeing blind.
Oh, no I, you're too good to be all mine.
Now I'm looking in your eyes.
Oh, I must be seeing blind.'

Het volgende stukje zing ik alleen:
'I was young, my heart was always on the run.
But you make lovin' fun.
I never knew it could be.
Hey, I see you from a different point of view.
I feel it's too good to be true.'

Niall springt bij met het laatste stuk van het lied.

'I found my missing piece.' We kijken elkaar even glimlachend aan.

'Oh, my, my, you just took me by surprise.
And I can't believe my eyes.
Oh, I must be seeing blind.
Oh, no I, you're too good to be all mine.
Now I'm looking in your eyes.
Oh, I must be seeing blind.
Oh, no.

Oh, my, my.
When I look into your eyes.
It's a sight I can't describe.
Oh I must be seeing blind.

Oh, my, my, you just took me by surprise.
And I can't believe my eyes.
Oh, I must be seeing blind.
Oh, no I, you're too good to be all mine.
Now I'm looking in your eyes.
Oh, I must be seeing blind.

Oh, I must be seeing blind.'

Niall zet zijn gitaar weg en trekt me in een knuffel. Ik knuffel hem lachend terug. 'I love you, sis.'

'I love you too, brother.' Niall en ik laten elkaar weer los en kijken naar Louis.

'Jullie waren zo goed!' roept Louis en trekt ons beiden tegelijk in een knuffel. Niall en ik moeten allebei lachen. Als Louis ons los laat, geeft hij Niall's telefoon terug aan Niall.

Niall begint druk te typen en even later voel ik mijn telefoon in mijn zak trillen. Als ik hem tevoorschijn haal, zie ik dat ik een melding heb van Instagram.

niallhoran
Just recorded this cover of my own song "seeing blind" with my beautiful twinsis, @Nora_Horan. Hope you like it. #brothersisterlove #horansforever #horanlove

Ik glimlach en geef de video een like. Ik reageer nog met een paar hartjes en berg dan mijn telefoon weer op.

'Zullen we maar eens weer naar beneden gaan?' stelt Louis voor. Niall knikt en kijkt mij vragend aan. Zuchtend stem ik in met het plan.

Het is niet dat ik Harry vandaag probeer te ontlopen, maar ik wil niet dat het ongemakkelijk wordt tussen ons en daarom probeer ik zo weinig mogelijk bij hem in de buurt te zijn.

Oke, ja. Misschien ben ik hem toch wel aan het ontlopen.

Niall komt naast me lopen en pakt mijn hand vast. Hij geeft er een zacht kneepje in.

Volgens mij heeft hij na mijn opmerking wel in de gaten wat er aan de hand is, maar hij houdt gelukkig zijn mond er over.

Inmiddels staan we weer beneden. Zo te ruiken is het eten elk moment klaar, dus ik loop alvast naar de keuken.

'Hey Liam', begroet ik hem. Hij kijkt even op en groet me terug.

'Ik dacht dat je nooit meer je kamer uit zou komen', lacht hij. Ik slik even en glimlach zwak terug.

'Ja, ik was wat moe van de reis', lieg ik snel en ga aan de tafel zitten. Liam kijkt me fronsend aan, maar besluit er niet naar te vragen.

Louis en Niall komen nou ook de keuken in lopen. Niall gaat naast me zitten en Louis gaat schuin tegenover me zitten.

'Hoe ging jullie opname, Niall?' vraagt Liam aan Niall. Niall kijkt breed glimlachend naar mij en slaat zijn arm om mijn schouders heen.

'Geweldig.' Ik glimlach terug naar hem en kijk daarna toe hoe Liam de pan aan het afgieten is.

Harry komt nou ook de keuken in lopen. Zijn blik glijdt even naar mij toe en dwaalt daarna af.

Ik zucht. Dit gaat nog een gezellig etentje worden zo.

---

Aan tafel was het stil. En geen fijne stilte. Nee, het was echt zo'n ongemakkelijke stilte. Je kon duidelijk de spanning tussen Harry en mij voelen, die overigens tegenover elkaar zaten.

Na het eten ben ik meteen naar boven gevlucht, terwijl de jongens gingen voetballen.

Ik zit nou weer in de thuisstudio, met Niall's gitaar en speel de melodie van Let her go van Passenger. Zachtjes neurie ik mee met de tekst.

'No, kunnen we praten?' Ik schrik op en kijk naar de deuropening. Niall kijkt me bezorgd aan. 'Ik maak me zorgen over je.'

'Waarom?' vraag ik zenuwachtig. Natuurlijk weet ik waarom. Ik zie er niet uit. Ik heb vannacht nauwelijks geslapen. Ik heb alleen maar liggen draaien. Ik sliep uiteindelijk pas rond half acht vanmorgen. En daarnaast ben ik natuurlijk de hele dag boven geweest, behalve net tijdens het avondeten. Tel daar Niall's opmerking over mijn humeur bij op, en je hebt een mooi lijstje.

'Je zit ergens mee, dat is overduidelijk. En aangezien je vanmiddag die vraag over de liefde aan me stelde en Harry zich ook vreemd gedraagd, denk ik dat het wat tussen jullie is.' Ik slik en knik langzaam. 'Vertel', dringt hij aan.