Twins?!

~ 64 ~

POV Niall

Na een tijdje loop ik de kamer van Louis uit. De rest kijkt op vanuit hun positie in de wachtkamer. Liam staat op en trekt mij in zijn armen. Ik begin te snikken en klem me stevig aan hem vast.

'Shh, het komt goed, Nialler', stelt Liam me gerust. 'Louis is sterk. Hij komt er wel weer bovenop.' Liam's hand gaat rustgevend op en neer over mijn rug en sluit mijn ogen. Ik haal een paar keer diep adem en knik dan.

'Thanks, Li.' Liam laat me los en geeft me nog een kort kneepje in mijn schouder. Ik glimlach zwak en loop naar de stoeltjes in de wachtkamer.

'Wie gaat er nu?' vraagt Liam aan de groep.

'Ik durf niet', mompelt Megan. 'Ik wil hem niet zo gebroken zien liggen.' Ik sla mijn arm om haar heen en trek haar dichter tegen me aan. Megan stopt haar gezicht in mijn shirt en begint weer te huilen.

'Nora? Harry?' Ze kijken tegelijk op naar Liam. 'Wil een van jullie?'

'Ik wil wel, maar niet alleen', mompelt Nora en kijkt weer naar de grond. Liam knikt even.

'Harry kan wel mee. Zolang jullie rustig blijven is er niks aan de hand.' Harry en Nora knikken en staan dan op, om richting het kamertje van Louis te lopen.

Liam komt naast Megan zitten en legt zijn hand op haar bovenbeen, om er vervolgens een zacht kneepje in te geven. 'Louis gaat het halen, Megan. Geloof me. De dokter zei ook al dat het goed zou komen met hem. Hij heeft nou gewoon even rust nodig om aan te sterken. Maar Louis is sterk. Ik denk dat hij vandaag of morgen wakker zal worden.' Megan kijkt Liam aan en knikt langzaam, terwijl ze de woorden tot zich door laat dringen.

'Ik hoop het. Ik ben gewoon zo bang om hem te verliezen.' Ze laat zich tegen Liam aanzakken, die zijn armen beschermend om haar heen legt. Ik leun met mijn ellebogen op mijn knieën en leg mijn hoofd in mijn handen.

Als ik mijn ogen sluit, zie ik mijn beste vriend weer voor me. Bleek gezicht, langzame ademhaling, die ellendige piepjes die zijn hartritme aangeven. Een rilling trekt over mijn ruggengraat heen als ik terugdenk aan het aanzicht.

Ik schrik op van een hand op mijn schouder. Paul staat voor me, met een zwakke glimlach op zijn gezicht. Achter hem staan een paar agenten. 'Kom je even mee, Niall? Deze agenten willen graag een getuigenverklaring van je hebben.' Ik knik snel en sta op. Ik stel mezelf voor aan de agenten en volg ze dan naar een klein kamertje. Paul komt naast me zitten.

---

Zuchtend stap ik achter Nora en Harry het huis binnen, gevolgd door Liam en Megan. Megan mompelt dat ze gaat douchen en loopt naar boven. De rest begeeft zich naar de woonkamer. Nora schenkt iedereen wat te drinken in en ploft dan naast Harry op de bank neer. Niemand zegt wat. Iedereen zit in zijn of haar eigen wereldje.

Uiteindelijk sta ik op. 'Ik ga naar bed', mompel ik nog, voor ik de woonkamer uit loop. Ik hoor nog een paar welterusten-wensen achter me.

Als ik langs Louis' slaapkamer loop, zie ik dat Megan al ligt te slapen. Ze heeft een shirt en joggingbroek van Louis aangetrokken en houdt zijn kussen stevig tegen haar borst geklemd. Ik glimlach zwak en sluit zachtjes de deur, waarna ik naar mijn eigen slaapkamer loop. Ik kleed me uit tot mijn boxer en stap mijn bed in.

Ondanks de vermoeidheid, lukt het me maar niet om in slaap te vallen. Als ik mijn ogen sluit, zie ik Axel weer voor me, die grijnzend op mij af loopt en hoor ik Louis kermen van de pijn. Of ik zie een bleke Louis voor me, die aangesloten ligt op het hartritme-apparaat en dat zuurstofmasker om zijn mond heeft. 

Met een zucht stap ik mijn bed uit en loop ik naar beneden. Het is inmiddels half vijf in de ochtend en ik heb nog geen oog dicht gedaan.

Ik ga aan het keukeneiland zitten met een kop thee en staar voor me uit, niet door hebbend dat er iemand naast me is komen zitten, tot ik een hand op mijn schouder voel. Ik schrik op uit mijn gedachten en kijk naast me, waar Nora me bezorgd aan kijkt.

'Heb je al geslapen, Ni?' Ik schud langzaam mijn hoofd en voel de tranen weer opkomen. Nora knijpt even in mijn schouder en opent dan haar armen. 'Kom hier.' Ik laat me in haar armen sluiten en begin weer te huilen.

'H-Het is mijn schuld. Als ik niet zonodig naar de supermarkt moest om eten te halen, dan was dit niet gebeurd', snik ik. Nora gaat met haar ene hand over mijn rug en met haar andere hand gaat ze langzaam door mijn haar.

'Het is niet jouw schuld, Ni. Jij had toch ook niet van tevoren kunnen weten dat Axel daar zou zijn? Niemand van ons had dat kunnen weten. Jij kunt er niks aan doen, oké?' zegt ze zacht. Ik laat haar woorden even tot me bezinken en knik dan.

'J-Ja, dat is zo. Maar-'

'Niks te maren, Niall! Jij kunt er niks aan doen dat het gebeurde, net als Louis! Jullie waren gewoon op het verkeerde moment, op de verkeerde plek.' Ik knik weer en Nora gaat verder. 'Maak je geen zorgen, Ni. Louis overleeft dit, dat weet ik zeker. De dokters hebben snel gehandeld en doen er alles aan om hem beter te maken. En daarnaast: Louis is sterk. Hij geeft niet zomaar op. We moeten gewoon hoop houden en sterk blijven, voor Louis. Het komt allemaal wel goed.'

Ik maak me los uit Nora's armen en kijk haar met een waterige glimlach aan. 'Thanks, No. Dit had ik even nodig.' Ze glimlacht kort terug.

'Geen probleem, Ni. We moeten elkaar hier doorheen slepen.' Ik knik instemmend en zet mijn lege theeglas op het aanrecht. 'Kom, dan gaan we weer slapen.' Ze pakt mijn hand vast en ik loop achter haar aan naar boven.

'No?' vraag ik haar zacht als we boven staan. Nora knikt, als teken dat ik door moet praten. 'Wil je vannacht bij me blijven?'

'Natuurlijk, Niall.' We lopen naar mijn slaapkamer, waar we in bed gaan liggen. Ik lig in Nora's armen, terwijl zij rustgevend met haar hand door mijn haar gaat. Langzaam voel ik dat mijn ogen dicht beginnen te vallen en ik zucht even. 'Goodnight, Ni.'

Ik wilde nog even zeggen dat er na dit hoofdstuk nog ongeveer 10 hoofdstukken komen en dat dan het einde komt. Er komt, zoals jullie weten, wel een vervolg, maar die komt denk ik pas 3 juli online. Als het vervolg eerder online komt, zal ik het jullie laten weten via dit boek, dus houdt dit boek nog even in je bibliotheek als het boek is afgelopen!

Ik ben op het moment druk bezig met de afwerking van dit boek. Vandaag of morgen heb ik nog even een schrijfdagje, als het uitkomt qua schoolwerk. Ik ben nou druk met samenvattingen maken voor de toetsweken over ongeveer een week, dus vandaar dat het boek waarschijnlijk pas 3 juli online komt. Ik wil ook nog wat vooruit schrijven voor ik het boek online zet, dus vandaar. Ik heb al wel een idee over de personages, maar nog geen ideeën over wat er allemaal zal gebeuren enz, dus ik hoop dat ik daarvoor nog inspiratie krijg de aankomende weken.

Btw, ik ben ook al een beetje bezig met het uitdenken van Adopted by Liam Payne. Dit is trouwens niet de naam die ik ga gebruiken voor dat boek, denk ik. Ik geef jullie hier later nog wel meer informatie over, als ik zelf ook meer hierover weet.

Nou, dat was de update weer. Tot morgen!