~ 17 ~

340 14 0
                                    

POV Nora

De jongens zijn nog even de stad in gegaan na het eten. Ik ben terug gegaan naar het hotel, omdat ik niet zoveel zin had om uit te gaan. De jongens liepen nog mee naar het hotel, omdat ze mij niet alleen wilden laten lopen. Harry liep nog mee naar boven, zodat hij daarna de sleutel mee kon nemen. Ik wist namelijk niet of ik nog wakker zou zijn als hij terug kwam.

Ik zit op het balkon een boek te lezen en heb net een foto geplaatst van het uitzicht vanuit het hotel in het donker. Daarna heb ik mijn telefoon opzij gelegd en ben ik in alle rust begonnen met het lezen van mijn boek.

Nadat ik een paar hoofdstukken heb gelezen, merk ik op dat het een stuk frisser aan het worden is buiten. Ik besluit daarom om naar binnen te gaan. Ik sluit de balkondeur achter me en doe de gordijnen dicht. Ik stop het boek terug in mijn koffer en zoek gelijk naar iets om in te slapen.

Als ik een sportbroekje en shirt heb gevonden, neem ik het mee naar de badkamer en kleed ik me uit. De badkamerdeur laat ik van het slot, omdat de deur nogal klemt en Harry de aankomende tijd toch niet terug komt.

Ik borstel mijn haar nog snel door, voor ik onder de warme stralen ga staan. Ik maak mijn haren nat en pak mijn shampoo uit het rek. Ik masseer de shampoo in mijn haar en zucht ontspannend.

Als ik de shampoo uit mijn haar heb gewassen, smeer ik de conditioner in mijn haar en in de tussentijd zeep ik mijn lichaam in. Ik laat de zeep even intrekken en spoel dan mijn lichaam weer af. Ook spoel ik de conditioner uit mijn haar.

Ik zet de douche weer uit en pak een handdoek uit het kastje naast de wasbak. Ik ga voorover hangen en borstel mijn haren door, voordat ik de handdoek om mijn haar wikkel. Ik sla een andere handdoek om mijn lichaam heen en pak mijn tandenborstel.

Tijdens het tandenpoetsen neurie ik mee met een liedje dat in mijn hoofd zit. Het is irresistible, een liedje van de jongens. Ik sluit mijn ogen en beweeg langzaam mee op de melodie.

'Oh, shit! Sorry, Nora! Ik had niet verwacht dat je in de badkamer zou zijn!' Ik draai me geschrokken om en zie Harry net zo geschrokken naar mij kijken. Mijn hart bonkt in mijn keel en ik haal even diep adem, zodat mijn hartslag weer wat naar beneden zakt.

'Het is oké, Harry. Maar zou je nou weg kunnen gaan?' lach ik een beetje ongemakkelijk. Hij knikt en verlaat de badkamer. Ik haal opgelucht adem en ben blij dat mijn handdoek niet was afgezakt door mijn bewegingen.

Ik spuug de tandpasta uit en spoel mijn mond om. Ik kijk nog even naar de deur, voor ik de handdoek die om mijn lichaam zat los maak en op de grond laat vallen. Ik trek het shirt over mijn hoofd en doe daarna mijn onderbroek en sportbroekje aan.

Ik maak de handdoek die om mijn haar zat nou ook los, ga weer voorover staan en maak mijn haar wat droger met de handdoek. Ik ga weer rechtop staan en sla mijn haar naar achteren. Ik schud het nog een beetje los en buk dan om de handdoeken van de grond te rapen en in de wasmand te gooien.

Ik pak mijn gedragen kleding ook van de grond en verlaat dan de badkamer.

'Nora, het spijt me zo erg dat ik onaangekondigd de badkamer binnen stapte. Ik had eerst moeten vragen waar je was of eerst moeten kloppen.' Harry's ogen staan schuldig en ik glimlach geruststellend naar hem.

'Maak je geen zorgen, Harry. Dat kan de beste overkomen.' Hij ontspant zichtbaar en glimlacht zwak terug naar me. 'Wat zijn jullie er trouwens vroeg weer', zeg ik verbaasd als ik naar de klok kijk. Het is half twaalf.

'Er waren alleen een paar kroegen los. Het is natuurlijk maandagavond, dus het was niet heel veel aan.' Ik knik begrijpend en stop mijn gedragen kleding in een apart vak van mijn koffer.

'Oh ja, is ook zo.' Ik kijk op van mijn koffer en zie dat Harry me aan kijkt. Ik frons mijn wenkbrauwen. 'Is er iets?'

Harry lijkt op te schrikken uit zijn gedachten en schudt snel zijn hoofd. 'Nee hoor, er is niks', zegt hij, naar mijn idee te snel. 'Ik ga ook even douchen.' Voor ik het weet, is hij de badkamer in gedoken.

Ik kijk hem vragend na, maar haal dan mijn schouders op. Het zal wel.

Ik ga op het bed zitten, met mijn rug tegen de hoofdsteun en pak mijn telefoon erbij. Ik open Instagram en zie dat ik in een aantal berichten ben getagd. Ik klik op een paar berichten en glimlach naar de foto's. De meeste foto's zijn van fans die samen met mij en Harry op de foto staan, of foto's van mij en Harry, die samen over het vliegveld lopen. Met Harry's arm om mijn heup.

Ik like de foto's van de mensen die mij hebben getagd in een bericht en kijk dan naar de reacties onder mijn eigen post.

Een aantal berichten zijn "have fun!"-berichten, weer een aantal zijn "omg, ze zijn in Amsterdam!"-berichten. Er zitten er ook een paar bij die kritiek hebben op mijn kleding, of die mij dik noemen. Ik besluit die reacties te negeren en de leuke reacties te liken.

'Wat zit jij eng naar je telefoon te lachen?' hoor ik Harry ineens zeggen en laat van schrik mijn telefoon uit mijn handen vallen.

'Ik was op mijn Instagram aan het kijken. Heel veel fans hadden ons vandaag gespot op het vliegveld of hadden een foto met ons gemaakt. Dir foto's heb ik geliked', leg ik uit en kijk naar Harry, die alleen maar een boxer aan heeft. Ik heb nooit echt de tijd genomen om naar zijn tattoo's te kijken, tot nu.

'Kun je het zien?' lacht hij na een tijdje. Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen en kijk weg van zijn lichaam. Harry grinnikt. 'Don't be ashamed, love.'

'Ik heb nooit echt de tijd genomen om je tattoo's te bekijken', zeg ik tegen hem. Hij komt naast me op het bed liggen. 'Ze zijn mooi.'

'Welke vind je het mooist?' vraagt hij zacht. Ik bestudeer zijn tattoo's en buig om hem heen om ook zijn andere arm goed te kunnen bekijken.

'Ik denk deze bladeren', zeg ik, terwijl ik mijn vingers over de tattoeages op zijn buik laat glijden. Ik hoor Harry zijn adem inhouden. 'Waar staat het voor?' vraag ik nieuwsgierig.

'Varenbladeren zijn het symbool voor groei, uithoudingsvermogen en kracht', verteld hij en plaatst zijn handen op mijn heupen. Ze laten een tintelend gevoel achter op mijn huid.

Harry komt overeind en ik kijk hem vragend aan. Langzaam komt hij dichterbij met zijn hoofd en kort daarna voel ik zijn lippen op de mijne.

Twins?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu