Chapter 6: Searching for the voice

141 28 1
                                    

Ayce's POV

His eyes......It glowed and I saw something through his eyes.. His eyes showed me a little girl, and a boy at the park they are sitting on a swing but I can saw they are both crying, the scenery is so familiar but I don't know why I am feeling like this, I feel like I'm crying...

I saw how the girl left the boy alone in the swing and run away while crying she just said something to that boy, I guess he's that boy... Maybe it's his past, but why can I saw his past.

"Goodbye Drey, I hope we could see each other soon.Sorry but my mom said I need to leave here.Bye." yan ang narinig kong sinabi nung batang babae habang si ang batang si Draven naman ay patuloy parin sa pagluha habang binibigkas ang pangalan ng batang babae....

"Hail don't leave me please."

After that scene I just looked away from him that time.. It's so painful to see those from his eyes..

I'm now here at our dorm room and I actually bothered because of what I saw. I don't know why but maybe its my power... My power is to saw someone's past or maybe I'm just hallucinating...
My name says it all thay I actually have a power about ice hmm... I'm so confused I hope I can find out what really happened....

When I walked out of our room and leaving Draven alone in that room I'm just looking at nowhere. Earthaine and Lhey just stayed silent, maybe they know that I'm somewhat bothered. And now they are here just browsing at their laptop and watching movies. Yes we have laptops here and it's free rin, this school is really cool. Siguro mayaman ang may-ari nito hmm....

I'm really interested to know who owns this school.

While I was just about to go outside I saw they are already asleep and isang oras na rin pala nung naglalaptop palang sila. Nalunod siguro ako sa pag iisip ng mga nangyayari, kailangan ko sigurong magpahangin. Baka sakaling magkakaroon ako ng peace of mind. Masyadong magulo at nakakalito ang mga nangyari ngayong araw kaya hindi ko talaga alam kung dapat ko bang sabihin ito kaya Earthaine at Lhey. Natatakot akong sabihin ang mga nangyari sapagkat alam Kong baka sabihin nila na baka nag-hallucinate Lang ako kanina. Kaya naman dali dali akong lumabas ng dorm room at nagpunta sa balkonahe nito. Napakasarap ng hangin, nakakakalma at feeling ko safe ako at walang mga naging problema. Patuloy ako sa pagpapakalma ng aking isipan ngunit may isang pamilyar na tinig ang aking narinig.
Kaya agad kong iminulat ang ating mga mata at wala naman akong nakitang kakaiba pero yung tinig na yun hindi ako maaari magkamali ang tinig na iyon ay nagmula sa aking ate sigurado ako doon, kaya naman sinubukan kong hanapin ang pinagmulan ng tinig na iyon nakarating ako sa school ground ngunit hindi ko mahanap ang pinagmumulan ng tinig na iyon.
But someone hold my arm. I turned my head to his direction. And I saw him. His pair of gray eyes that shows confusion.

Draven's POV

I was actually just on our dorm room but I was confused and I went out of our room because I think I need to breathe fresh air, and I saw her, she is the reason why I got confused because there's something in her. Nagkatinginan Lang kami kanina tapos biglang bumalik ang mapait na alaala ng nakaraan. Ang alaala na nais kong makalimutan. Ang alaala ng unang babaeng aking minahal ngunit ako ay iniwan. Oo bata palang kami noon pero minahal ko siya kahit bestfriend Lang ang turing niya sakin. Sabi niya noon sakin hindi niya ako iiwan ngunit nagawa parin niya at hindi niya sakin sinabi and dahilan.

Flashback

Narito kami ngayonng bestfriend ko sa isang parke na aming paburitong lugar, dito kami unang nagkita kaya napakamemorable ng lugar na ito.

Ngunit bigla na lamang siyang umiyak kaya't tinanong ko siya kung ano ang problema niya, ngunit nagulat ako sa kaniyang tugon sa Akin.

Kailangan na daw niyang umalis at iiwan na daw niya ako. Biglang tumulo ang luha ko, sapagkat hindi ko kakayanin na mawala siya sa Akin.
Siya Lang ang babaeng palaging nandiyan sa akin, ang bestfriend kong si Hailey.
"Goodbye Drey, I hope we could see each other soon.Sorry but my mom said I need to leave here.Bye." agad siyang tumakbo papalayo sakin habang umiiyak, naiwan ako sa swing na umiiyak habang binabanggit ang mga salitang:
"Hail, don't leave me please"

End of flashback

Hindi ko na siyang nakita muli, hindi na bumalik ang bestfriend kong si Hail. Mula noon hindi ko alam kung dapat pa ba akong umasa na babalik siya, siguro kinalimutan na niya ako, ngunit hindi ko parin siya makalimutan kahit anong gawin ko.

Nakarinig ako ng isang pambabaeng tinig sa tingin ko tinig ito ni Miss Fayre. Nasaan kaya siya?Mukhang bumibisita na ulit siya. At nakita kong agad na tumakbo si Ayce at tila hinahanap ang tinig na aking narinig. Sa tingin ko narinig niya rin iyon at nakakamangha sapagkat mga mayroong Royal blood Lang ang pwedeng makarinig ng mga tinig mula sa malayo, wag mong sabihing siya ang tinatagong anak ng reyna.
Kailangan ko ng kasagutan. Kaya't sinundan ko siya agad at noong maabutan ko siya ay hinablot ko ang kaniyang mga kamay at pinipigilan. Lumingon siya sa akin at tila nagulat sa making pagdating.

"Anong ginagawa mo? Bakit nasa labas ka eh gabi na? May curfew dito Ayce." Pagtatanong ko sa kaniya at hindi naman siya nagulat. Mabuti na lamang at walang nakakakita samin kung hindi malalagot kami dahil pareho kaming nasa labas.

"We're both here sa labas kaya so we both broke the rules. Tsaka wala kang pake kung nasa labas ako ngayon.Cause I have my own reasons." Sagot naman niya na hindi ko na ikinagulat.

"Tara na bago Pa may makahuli satin, baka ano pang isipin nila." Anyaya ko sa kaniya. Sapagkat kailangan namin mag-ingat dahil gabi na at curfew na kung hindi may parusa kaming aabutin.

"Wait! Na---rinig mo rin yun hindi ba?" Agad niyang tanong na ikinagulat ko.

"Oo, bakit?" Sagot ko.

"Si ate Fayre yun kailangan ko siyang makita." Agad niyang sambit na ikinagulat ko. Kilala niya si Miss Fayre at ate ang tawag niya hindi kaya magkapatid sila?

"Pero baka maparusahan tayo dahil gabi na nasa labas Pa tayo." Pagkontra ko sa kaniya dahil parin sa parusa nila dito.

But she just ignored me and continue walking while searching for the voice.

I don't know but I just followed her and we tried searching for the voice.

Dream High: School of DreamersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon