The Bet Is Over

/52/🥀

TAEHYUNG POV 

? "κύριε Kim την εντόπισα"

Ε "είσαι σίγουρος?" ρώτησα με την καρδιά μου να χάνει τους χτύπους της.

Στην σκέψη μονάχα πως θα μπορούσα να την ξανά σφίξω στην αγκαλιά μου τρελαινόμουν. Μου έχει λείψει...

? "ναι κύριε, βρίσκεται στην Busan"

Ε "στην Busan?"

? "ναι, σε ένα μικρό διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης" την βρήκα, δεν το πιστεύω πως την βρήκα!

Ε "που βρίσκεται τώρα?"

? "έχει μέρες να βγει από το σπίτι, το παρακολουθώ συστηματικά μα μονάχα ένας άντρας μπαινοβγαίνει"

Ε "άντρας?" δεν μπορεί να προχώρησε τόσο γρήγορα.

Εγώ είμαι εδώ και αργοπεθαίνω καθημερινά με την ελπίδα πως θα την βρω και εκείνη προχώρησε?

Ε "ενημέρωσε με για τυχόν νέα" τερμάτισα την κλήση και βγήκα από το γραφείο με προορισμό το σπίτι.

Ν "κύριε Kim οι φάκελοι" είπε έτοιμη να μπει στο γραφείο μου μα την πρόλαβα.

Ε "δεν προλαβαίνω σήμερα" είπα και κατέβηκα στο ισόγειο.

Μπήκα στο αυτοκίνητο και έβαλα μπρος την μηχανή ξεκινώντας για το σπίτι.

CHOON-HEE POV  

Ε "μην κουνιέσαι" τον χτύπησα στο μπράτσο.

Jm "εντάξει συγνώμη" απάντησε αμέσως.

Ε "πως τα κατάφερες"

Jm "δεν ξέρω βρε Choon-Hee" εδώ και ώρα προσπαθώ να ξεμπλέξω το βραχιόλι του από την πλεκτή μπλούζα που φοράει.

Το πως καταφέρει να μπλεχτεί έτσι ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω!

Ε "έτοιμος" αναφώνησα καταφέρνοντας τα.

Jm "ευχαριστώ" με φίλησε και κάθισε ακριβώς δίπλα μου.

Jm "τι λες μπέμπα θα φάμε τίποτα?"

Ε "ναι πεινάω"

Jm "ωραία περίμενε εδώ και θα σε φωνάξω όταν ετοιμάσω το τραπέζι" έγνεψα και έπιασα το κινητό για να ασχοληθώ όσο αυτός ετοίμαζε το βραδινό μας.

ΕΠΌΜΕΝΗ ΜΈΡΑ 

Το κινητό μου άρχισε να χτυπά σε ολόκληρο το δωμάτιο ξυπνώντας με από τον γλυκό ύπνο.

Ε "ναι" απάντησα τόσο σιγά που πίστεψα πως δεν θα με άκουγε.

Jm "έτυχε κάτι και έπρεπε να φύγω, θα τα καταφέρεις μόνη σου μέχρι το βράδυ?"

Ε "Jimin έγκυος είμαι όχι ανάπηρη" τον άκουσα να γελάει και μαζί του γέλασα και εγώ.

Jm "εντάξει συγνώμη, θα πούνε το βράδυ τότε"

Ε "εντάξει" είπα και τερμάτισα την κλήση.

Μιας και με ξύπνησε σηκώθηκα κατευθυνόμενη φυσικά την κουζίνα.

Πια η κουζίνα είναι το αγαπημένο μου μέρο ενώ το φαγητό έχει γίνει η αγαπημένη μου απασχόληση.

Άνοιξα το ψυγείο και αμέσως η κοιλιά μου γουργούρισε.

Ε "θέλεις γλυκάκι?" μίλησα στο ζιζάνιο ακουμπώντας το χέρι πάνω στην κοιλιά μου.

Ε "θα το πάρω ως ναι" χασκογέλασα μόνη μου και φόρεσα τα αθλητικά μου για να βγω στο φούρνο.

Ε "σκέφτομαι να φάμε γαλακτομπούρεκο, εσύ τι λες?" συνέχισα να έχω το χέρι μου στην κοιλιά καθώς του μιλούσα.

Οι περαστικοί ίσως να με θεωρούσαν τρελή μα δεν με ένοιαζε, εγώ μιλούσα με τον γιο μου!

Αφού πήρα το γαλακτομπούρεκο που επιθυμούσα, πλήρωσα και κατευθύνθηκα για το σπίτι.

Έφτασα έξω από το διαμέρισμα μα το μάτι μου έπεσε σε μια αντρική λεπτή φιγούρα λίγο πιο κάτω.

Έμεινα να τον παρακολουθώ καθώς εκείνος είχε γυρισμένη την πλάτη.

'του μοιάζει' σκέφτηκα μα αμέσως έδιωξα τις σκέψεις από το κεφάλι μου.

Ε "σύνελθε, δεν ξέρει καν που βρίσκεσαι" σιγομουρμούρησα ξεκλειδώνοντας και μπαίνοντας μέσα.

~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~

Σας ετοιμάζω νέο βιβλίο με το που τελειώσει αυτό ♡

Αστεράκι για να συνεχίσω? ⭐