İpek'

16

*Güzel yorum ve dilekleriniz için teşekkür ederim.*

"Bak şimdi Şeker kızım, bunu buradan tutup bu köşeye katlayacaksın."

Şeker'in elindeki el işi kağıdının biçimsiz şekline bakarak kıkırdamadan durmak için çaba harcadım. Bu soğuk kış gününde iyi bir fikir olmasada birlikte uçurtma yapmak istemiştik ama ikimizde bu işte pek de iyi sayılmazdık.

Uçurtmamız, aniden yapmaya karar verdiğimiz için evde ve bahçede bulduğumuz malzemelerle sağlam gözükmüyordu ama bizi idare ederdi.

Dışardaki ılık rüzgar bizi cesaretlendirmişti. Malzememiz kısıtlı olmasına rağmen bunu göz ardı ettik, Şeker'le bir araya geldiğimizde hiç bir engeli gözümüz görmüyordu. Benim masum, güzel kızım. Şekerle birkaç aydır birlikte olmamıza rağmen onu tanımıştım. Onu gerçekten anlamıştım.

Aslında onu her gün biraz daha tanıyordum. Farklı bir çocuktu. Her çocuk gibi onun da gerçekten bakıldığında görülen yetenekleri vardı. Bir çocuğa ne verirseniz o kendiyle harmanlayıp size geri sunardı. Sevgi koyarsanız küçük avuçlarına ondan bir parçayla birlikte geri dönerdi size. Nefret koyarsanız, nefret büyürdü ellerinizde.

Daldığım yerden uzaklaştığımda saçlarını toplamaya çalıştığını farkedip küçük ellerinin içine doğru ittim buklelerini. Bana kocaman bir gülümseme sunup parmaklarının arasındaki tutamları tokayla tutturdu. Ve tekrar uçurtmayı süslemeye devam etti.

O ne derse olsun istiyordum. Yanaklarını şişirip koca gözlerini daha çok açtığında hayır diyemiyordum ona. Sessiz bir melekti o benim için, bir bakışından bir hareketinden ne istediğini anlar hale gelmiştim.

Soru işareti dolu gözlerini bana çevirdi bu sefer. Oldu mu, der gibi bakıyordu. Başımı olumlu anlamda sallayıp küçük ellerinin üzerinden kağıdı birazcık düzeltmeye çalıştım ama başarabildiğim söylenemezdi. İkimizde bu konuda cidden beceriksizdik.

"Tamam bence artık uçabilir."

   Şeker'in hevesle uçurtmayı alıp evin dışına koşuşturmasını izledim.

Uçurtmanın üzerine onunla birlikte olduğumuz sürece öğrendiği harflerin stickerlarını yapıştırmıştık. Ne kadar hala konuşmuyor olsa da harflerin yazımını hızla öğreniyordu.

  Şeker, bahçede bir o yana bir bu yana koşuştururken aklıma 2 ay öncesinde Ali'nin Şermin'e ettiği evlenme teklifi geldi birden. Şeker'in şimdi attığı kahkahalar gibi Şermin'de o zaman kahkahalarla evet demişti. Ardından olaylar öyle hızla gelişmişti ki ne olduğunu kimse anlayamamıştı. Önce kız isteme gerçekleşmiş ardından söz yüzükleri takılmıştı. Bizimkiler -aile büyüklerinden bahsediyorum- bu olaya şaşırmış olsalarda aynı zamanda sevinmişlerdi.

Ebrar, o sabah kahvaltıya gittiğimizde hiçbir şey yiyememiş, yediği iki lokma ekmeği de çıkartmıştı. Ardından bir hafta içinde hamile olduğunu öğrenmiştik. Hepimiz o kadar sevinmiştik ki, bir bebek müjdesinin bizi bu kadar sevindireceği aklımıza asla gelmezdi. Asla beklemediğimiz bir anda hayatımıza gelen bir güzellik olmuştu.

  Yiğit'in ise 1 haftalık gittiği iş gezileri tekrar başlamıştı, eğitimini tamamlamak adına hızla o şehirden bu şehire seyahat ediyordu. Ben de Yiğit'in yokluğunda Şeker'le daha sık ilgilenmiş aramızdaki ilişkiyi daha çok kuvvetlendirmiştim. Şeker artık beni ablası olarak görüyordu, bundan emindim.