ruh ikizim♊ (harry styles fanfic)

bölüm 24

Dün babamı arayıp ondan izin istediğim stüdyoya getirmiştim robertoyu. Burası babamın yakın arkadaşına aitti kendisi müzisyen ama burayı sık kullanmıyorlardı bana anlatmıştı bir ara, benim de aklıma geldi.
Roberto sadece durmuş etrafa bakıyordu. Gözü oradaki bir gitara takılmıştı. Roberto'nun hayallerini geri kazanmasını istiyorum. Artık istemiyorsa bile, en azından denemesini... Belki hala sevdiğini keşfeder..
"Ne yapacağız burada?"
Düşüncelerime dalmışken birden konuşunca irkildim.
"beni buraya getirdin ve sadece dikiliyorsun."
Bana dik dik bakıyordu. Sinir oldum ve koşarak baktığı gitarlardan birini aldım ve ona uzattım.
"çalmayacağım."
"benim için çalmanı istiyorum. Seni gitar çalarken görmek istiyorum."
Almıyordu fakat benim inadım hafif değildir kendisinin suratına suratına uzatınca "iyi be" diyerek aldı ve oturup dizinin üstüne oturttu, ellerini yerleştirdi. Meraklı gözlerle ona bakıyordum fakat çalmıyordu. Daha sonra gözlerini bana çevirdi
"bana böyle bakmayı sürdürecek misin"
Sanırım izlenirken rahat olamıyordu haha çok tatlı.
"Maalesef hiçbir enstrüman çalmayı bilmşyorum ki.. Burada yapabilecek pek bir şeyim yok" dedim utanarak. Yüzümü mikrofona döndüm çalacağı şeye göre bir şeyler söyleyebilriim diye.
Fakat gelen tıngırtılar çok tanıdıktı.. Büyük ihtimal eli alışık olmadığından akıcı çalamıyordu, melodiyi bu yüzden tam çıkaramıyor olmalıyım fakat bu şarkıyo mutlaka bildiğime emindim.
Biraz daha çaldığında kelimeler ağzımdan kendiliğindem çıktı
"iiii.. I wanna save yaaa wanna save youe heart toonightt... He'll only break yaa leave you torn apart ooh.." kafama yeni dank etti, save you tonight çalıyordu.
"bunu çalmayı ne zaman öğrendin???" diye hızlıca robertoya dönünce roberto çalmayı bıraktı.
"çalarken bana bakmadın bile, hani görmeyi istiyordun.." diyerek gitarı bıraktı.
"sana şarkı söyleyerek eşlik ederim demiştim.." dedim ve yanına oturdum.
"bu şarkıyı çok eskiden beraber yazmıştık aslında.. Sürekli çalıyorduk, elim alışmış direkt bunu çaldım.. Gitarı elime alır almaz.." daha sonr aburuk bir şekilde güldü "gerçekten bunu albüme koyduğunu duyunca çok şaşırmıştım, o kadar şeyden sonra bunu grubuyla kaydedecek cesareti nerden buldu diye.."
Edecek söz bulamadım açıkçası.. gitarı tekrar aldı ve yine save you tonight çalmaya başladı. Parmakları uzundu, gitarın perdelerinde rahatlıkla hareket ettirebiliyordu. Duruşu da harikaydı, izlemeye daldım resmen robertoyu. O çalarken ben de sözleri mırıldanmaya başladım daha sonra sesli söyledim. Bütün şarkıyı söyledik ama bestesi benim bildiğimden birazcık daha değişikti, gerçek versiyonu böyle olmalı..
Şarkı bittiğinde robertoya bakmaya devam ediyordum o ise elindeki gitara bakıyordu. Hala ona baktığımı fark edince gitarı bıraktı ve toparlandı.
"şimdi memnun musun?"
"asıl sen memnun musun?"
Roberto ne dediğimi anlamazcasına yüzüme baktı.
"gitar çalmak seni hala mutlu ediyor mu?"
İç çekti "etse ne yazar bir part time işçisi için bunun bir önemi var mı?"
"roberto bu senin hayalindi.. Başkaları için bunu bırakamazsın"
Ayağa kalktı ve bana arkasını döndü gitara  bakarak, konuşmaya başladı
"açıkçası ben de ne düşündüğümü bilmiyorum.. Gitar çalmayalı çok uzun zaman olmuş"
Konuşmasını belki devam ettirir diye sessizce onu dinlemeye devam ettim.
"güzel bir his tabii ki.. Fakat gitar çalarak nereye gelebilirim ki, ne yapabilirim?"
Buna ne cevap verebilirdim ki.. Ama..
"ama yapmayı seviyorsan sadece yapmalısın.. Sebebi veya sonucu olmak zorunda mı ki?"
Duraksadı daha sonra bana döndü
"teşekkür ederim y/n. benim için bu kadar uğraşan ilk kişi olabilirsin" dedi ciddi bir suratla. Daha sonra güldü ve "ah ne diye böyle kasvetli konuşuyorum, boşver gitsin" dedi ve gitarı eline aldı.
"sen de denemek ister misin? bedava ders verebilirim"
"ders verebilecek kadar kendine güveniyorsun demek" onunla biraz uğraşmak istedim.
Gitarı verdi daha sonra ellerimi tutarak gitarın tellerine yerleştiriyordu ki birdenbire bıraktı.
"ah..kendin tutabilirsin herhalde niye bunu yapıyorum ki" diye kendi kendine çıkıştı, anlam veremedim ve daha sonra kendim tutmaya çalıştım. Fakat parmaklarımı cidden de güzelce yerleştiremiyordum, kısa olmalarının zararı.
"roberto yardım et"
"sanırım etmek zorundayım tch" dedi ve ellerimi tuttu. Tuttuğu anda kalbime bi şey olmuştu neden bilmiyorum.. Ve gerçekten de elleri büyüktü elimin üstüne koysa tamamen örtebilirdi... Aman tanrım burada  gitar çalmaya çalışıyorum nelee düşünüyorum?!!
"ta-tamam! Ben tutabilirim sen bırak"
Ellerini çekti ve ensesinin arkasında bağladı, beni izlemeye başladı.
"belki de çalışsan yapabilirsin" dedi bana gülümseyerek.
"tabii ki yaparım senden eksiğim mi var" dedim ve gaza gelmiş çalmaya çalışıyordum ki çaldığım şey hiçbir şeye benzememişti. Oysaki demin robertoyu izlerken hatırladıpım kadarıyla save you tonight çalmaya çalışmıştım. Bu başarısız deneme sonucu kendime gülünce o da gülmeye başladı.
Beraber saatlerce stüdyoda bir şeylem çaldık, ben bazen şarkı söyledim ve hava kararmıştı. Stüdyodan çıktığımızda kapıyı kilitledim ve bisiklete biniyordum ki roberto öne bindi.
"seni eve ben götüreceğim."
Arkasına bindim ve sıkıca sarıldım. Evime kadar sürdü evime geldiğimizde indim o da indi.
"y/n.. Gerçekten teşekkür ederim."
Robertoyu bu kadar ciddi görmek.. Ona bi faydam dokunduğu için kendimi çok mutlu hissettim.
"belki beni kendime getirmiş olabilirsin.. cidden şu ana kadar vaktimi boşa harcamış gibi hissediyorum"
Onu kendisine kızarken görmek içimi acıttı ve içimden gelen bi refleksle sarıldım ona. Roberto ise sessiz kalmıştı. Biraz duraksayıp daha sonra o da bana sarıldı. Bir süre böyle durmuştuk... Garip, yabancı bir histi fakat sıcaktı.
"y/n..bana neden bu kadar iyi davranıyorsun"
Sarılmamızı bozmadan kafamı kaldırdım, o ise bana bakmıyordu.
"hak ediyorsun" dedim sadece.
"yanlış umutlara kapılacağımdan korkuyorum" dedi ve acı şekilde gülümsedi. Anlam veremeden onun yüzüne bakıyordum ki beni bıraktı ve bisiklete geri bindi.
"ne demek istiyorsun?"
"iyi akşamlar" dedi ve gözden kayboldu..
Robertoyu bazen anlayamıyorum ama.. Bugün güzel bir gündü. Mutlu mutlu eve girdim ki.. Harryden mesaj gelmişti. Robertoyla vakit geçirirken tamamen aklımdan silinmişti.. Harrynin teklifi..neyse ne yazmış olabilir ki bana?