ruh ikizim♊ (harry styles fanfic)

bölüm 30

neden onu sevdiğimi söyleyemiyordum ki yıllardır hayalini kurduğum şey harryle sevgili olmaktı oysaki?? ben değil miydim gece harrye bakıp hayaller kururken uyuyakalan şimdi her şey o hayallerimdeki gibiyken neden... neden karşılık veremiyordum???
cumartesi sabahı dönem tatilinin ilk günü hava buzlu ve soğuk aynı kalbim gibi...
odamdan bile çıkamadım kulaklıklarımla save you tonight dinleyip ağlıyodum ki aklıma robertoyla geçirdiğimiz o gün geldi... şu halimde bile yüzüm gülmüştü burdan robertoya bi teşekkürümü yolluyorum... ki babamın sözleri ve robertonun bana geçen sokakta söyledikleri aklıma gelince kalbim anlık sıkışır gibi oldu. Acaba roberto da gerçekten beni mi seviyordu diye düşünürken pişmeye başladım açtım camı ama bu sefer de dondum kar yağıyo çünkü.
Roberto demişken... Yarın buluşcaktık acaba bana çaldığı şeyde ne söylüyodu... Salak ben dikkatini bile toplayamıyosun!!
Tarkanı çok severim tam bi megastar şimdi Arada Bir açtım şu an tam moduma uyuyo... Yanıyorum dostlarrr şu sıralar efkarım varrr... İçimdee mahzun şimdiii hüzünlü acılı şarkılar... Diye mırıldanırken mesaj geldi bakayım kimdenmiş.
Sürprriiizz... Harry. "seninle yüzyüze konuşmak istiyorum." off ben istemiyorum hazır değilim... Harrye ne diyebilirdim ki? Mesajına cevap vermicem... Bugün belki de kendimi sorgulayıp yanıtlar bulmalıyım. Nialla buluşup bi iki dertleşsem mi napsam...
"knk yaa şimdi kısa bi ara verdik bizim stüdyoya gel istersen çıkıp da dönemem çünkü"
"şey knk... Harry de orda mı?"
"bugün gelmedi işini dün halletmiş"
İçimden bi ohhhh çektim "tamam geliom knk o zaman"
Mutlu oldum bayağıdır görememiştim niallı. Hemen giydim sweatshirrümü malum kış biraz kalın giyinelim montumu da attım üstüme çıktım stüdyoya doğru ilerledim.
Eveet stüdyo kapısına geldim bi "hoh" diye derin nefes aldım açtım kapıyı içeriyi kontrol ettim cidden de harry yok rahatladım. Ben cevabımı bulana kadar yüzleşmek istemiyorum açıkçası... Hele mesajına da cevap vermedikten sonra daha garip olur.
"yaaa knk hoş geldin" diye niall koştu ve sarıldı bana ben de ona sarıldım çok özledim yaaa ağlıcam şimdi alışmıştım okulda her gün görmeye.
Ordan bi ses hemen araya girdi: "ayyy bu sarı çıyanı sen mi çağırdın buraya bi bu eksikti" liam konuşmasa olmaz zaten
"salak sana mı geldik sanki git zayninle öteye" zaten mutsuzum şimdi de sizinle uğraşamıcam. Niall da onlara bi iki fırça attı bu zayn pis pis bakışlar attı bana kollarına aldı liamı gittiler biz bi kenara geçtik
"ee napıyosun nediyosun görüşmeyeli"
"bn iyiyim sen nasılsın kayıt mayıt hee gün işte"
Bi of çektim "knk yaa şimdi benim bi arkadaşım var onun aşık olduğu biri vardı zamanında ama aşık olduğu onu tanımıyodu bile şimdi o çocuk ona aşık olmuş ama şimdi arkadaşım nedense ona karşılık veremiyo...Ne olabilir sence çok zorlanıyo"
Niall bi düşündü kollarını birleştirdi hmm dedi "sevdiği biri var mı"
"yani işte o aşık olduğu çocuk olması lazımdı ama..."
"hm o zaman bilemiyorum belki de tanımadan önce gözünde büyütmüştür emin olamadım"
Off yine bi cevap bulamadım ama.. Yine de içimi döktüm
"çok saol niall ya adamsın vallahi"
Göz kırptı daha sonra havadan sudan güle oynaya sohbet ettik. Hava kararmaya başlayınca eve gitmeye karar verdim tam kapıdan çıkarken zayn yanaştı
"kız duydum senin dedikodunu kesin arkadaşın değil de sensin dimi o zaten harrynin morali bozuk gibiydi."
"ya susarsın ya da ziamı onaylarım facede popi fan sayfam var"
Zayn kaşlarını çattı "üf senle de eğlenilmiyo he kötü bi şey mi dedik"
Bi yandan haklı yani doğru bildi ama yine de bana ne benim sinirimi bozuyolar zaten moralim bozuk
"sus sus ben sarı çıyanım ya uzaklaş benden liamına koş hadi eyw" kapıyı yüzüne kapatıp evime yol aldım.
babam da eve girdiğimde çay istiyon mu diye sordu ben de olur dedim ve yukarı çıkıp kendimi yatağıma attım. Niallın sözleri bir bir aklımdan geçerken.... Aklıma bi şey dank etti.
"biri var mı" demişti... O an başımdan kaynar sular dökülür gibi oldu elimi kalbime götürdüm sakinleşmek için.
"Ya biri varsa?"