#Bad Bitch [HTBABB]

Chapter 1_ Hijo de puta

"ΜΑ ΤΟΝ ΘΕΌ, ΆΛΕΞ, ΘΑ ΣΟΥ ΤΑΪΣΩ ΤΟΝ ΚΟΥΒΆ, ΈΤΣΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΞΑΝΑΡΊΞΕΙΣ ΝΕΡΌ ΣΤΟ ΚΕΦΆΛΙ!" Φωνάζω στο... στο ηλίθιο απόβρασμα της κοινωνίας!

"Ψήλωσε πρώτα Βερονίκη και μετά έλα!" χαχανίζει κλείνοντας μου το μάτι και βγαίνει από το δωμάτιο.

"Ηρεμία, Ρόνι, θα σε πιάσει η κρίση σου" προσπαθεί να με ηρεμήσει η Ηλέκτρα τρίβωντας μου συμπονετικά τους ώμους.

"Αυτός ο άνθρωπος μου κλωνίζει το νευρικό σύστημα! Και με είπε και Βερονίκη, αφού ξέρει το σιχαίνομαι!" Ωρύομαι πηγαίνοντας πέρα δώθε, κάνοντας αέρα με τα χέρια μου.

"Αυτό δεν μεταφράζεται ως με ερεθίζει απίστευτα;"

Δεν χάνει την ευκαιρία να σχολιάσει η Βενετία και γελάνε μαζί με την Δέσποινα.

"Μην γελάς εσύ Πινιώ γιατί δεν σε παίρνει" προσφωνώ την Δέσποινα με το γελοίο παρατσούκλι που της βγάλαμε, αναφερόμενη στο γεγονός ότι γουστάρει τον ξάδερφό μου και θέλει κονέ.

"Έιιι εγώ θα την πληρώσω τώρα;" σταυρώνει τα χέρια της.

"Πάω να πλυθώ" ανακοινώνω και μπαίνω στο μπάνιο του δωματίου μου βγάζοντας από πάνω μου τα βρεγμένα ρούχα.

Τώρα θα πείτε μα καλά τρελή είναι αυτή και φωνάζει;

Δεν κατάλαβα, πρέπει να ρωτήσει κάνεις για να το καταλάβει;

Προσπερνάω το πικρόχολο σχόλιο σου και επανέρχομαι στο θέμα μας..

Υπάρχει μόνο ένας λόγος, λοιπόν, που με κάνει να βγω έξω από τα ρούχα μου- κυριολεκτικά- και να φωνάζω.

Και ο αυτός είναι ο Άλεξ! Ο κολλητός του ξάδερφού μου, Μίλτου και αιώνιος εχθρός μου..

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή φίλες και.. φίλες βασικά γιατί δεν νομίζω να με διαβάζουν αγόρια.

Όταν ο Θεός έπλασε τα αγγελάκια, γλίστρισε ένα από τα χέρια του.
Το πιο ξεχωριστό, το πιο όμορφο το πιο γλυκό έπεσε στην Γη.. Μιλάμε σακατεύτηκα, ακόμα πονάω!

Χάρηκα, παιδιά! Λέγομαι Βερόνικα Ιωάννου και είμαι δεκαεφτά χρόνων. Πάω Γ' Λυκείου και δεν έχω αδέρφια. Έχω όμως έναν υπέροχο ξάδερφο, τον Μίλτο, που είναι σαν αδερφός για μένα.

Ο υπέροχος ξαδερφούλης μου έχεις τρεις πανηλίθιους φίλους που δυστυχώς το δικό μου κρου είναι τσιμπημένο μαζί τους.. Από ότι καταλάβατε αυτοί είναι τα γουαναμπί μπαντ μπόιζ του σχολείου και εμείς οι γουαναμπί καλά κορίτσια που καταβάθος είναι χόουζ του σχολείου. Για τις κάρχιες της υπόθεσης θα μιλήσουμε άλλη φορά, μην μου αγχώνεστε.