Mutfaktayken biraz düşünmeye başladım. Acaba Deniz'le tekrar olur muyduk? Birden silkelendim ve kahveleri götürdüm.
"Al, iyi gelir şimdi sana."
"Ne demezsin Güneş Hanım."
"Ne düşünüyorsun kara kara?"
"..."
Deniz çok karamsardı. Nedenini bilmesem de belli ediyordu.
"Deniz lütfen yapma böyle. Anlat her şeyi."
"Güneş biz tekrardan denesek ne kaybederiz?"
"Ne? Nasıl yani?"
"Anladın işte sen. Birlikte olalım diyorum."
Deniz takmış bu durumu çok takıyordu. Ben de seviyordum zaten. Şimdilik aramızda kalır, sıkıntı çıkmazdı.
"Tamam Deniz. Olalım. Birlikte olalım."
"Bak Güneş bana bir şans verirsen eğer inan ban... NEEE kabul mu ettin sen!"
"Evett."
"ALLAHHHHH! SONUNDAAA!"
"Şşş tamam sakin ol deli oğlan." dedim gülerek.
Kocaman sarıldık birbirimize. Haliyle mutluluktan gözyaşlarımız birbirine karıştı.
(Miraç,camdan onları izliyor)
