10 YIL SONRA
Ada 11 yaşında olmuştu. Buse kazadan sonra ayaklarını kullanamadı. Tekerlekli sandalyede yaşamını sürdürdü. Suzanla birlikte Almanya'ya gitti. Tatillerde falan gelip Ada'yı görüyordu. Ada'ya her şeyi anlatmıştı Deniz ve Miraç. Ada her şeyi bilmesine rağmen yine de Güneş'e anne diyordu. Güzeldere köyündeki harika evde yaşıyorlardı. Atlas'ta yaşlanmıştı. Dede olmuştu. Sürekli uyuyordu. Ada okuldan gelince hep yaramazlık yapıyorlardı. Ada o kadar şanslıydı ki. Bir tane yaramaz arkadaşı iki tane de babası vardı. Miraç'ta ona gözü gibi baktığında dolayı babası gibiydi artık. Her ne kadar yıllar geçse de Güneş'i unutmak mümkün değildi bazen. Bahçede üçünden birisi ağlıyordu hep. Hatta dördü. Atlas'ta arada bir ağlıyordu. Böyle böyle hayat devam ediyordu.
Her şeye rağmen gülümsemek, acıları her ne kadar kapatmasa da dindirmeye yetiyordu.
