-არ შემომიშვებ, საყვარელო?
ბოხი ხმით მიუგო და ეშმაკურად გაუღიმა.
-რა თქმა უნდა.
სამანტა გვერძე გაიწია და გზა დაუთმო, შიგნით რომ შემოსულიყო.
-მშვენივრად გამოიყურები, ალუბალო.
ურცხვად აათვალიერა ჰარიმ და გაუღიმა. სამანტას ჰარის კომპლიმენტზე ლოყები შეეფარკლა, რაც ჰარის არ გამოპარვია, გაიცინა და ლოყაზე მხურვალედ აკოცა.
-სადღაც უნდა წაგიყვანო.
თქვა ჰარიმ და სამანტას რეაქციას დაელოდა.
-კი მაგრამ, სად?
სამანტა გაკვირვებას ვერ მალავდა.
-ეგ უკვე ჩემი საქმეა.
თვალი ჩაუკრა ჰარიმ, რაზეც სამანტამ თვალები აატრიალა
-თუ არ მეტყვი არსად წამოგყვები.
-თუ არ გაჩუმდები, გაკოცებ.
ეშმაკურად გაეღიმა ჰარის და ლოყები დაეჩხვლიტა, როგორც ყოველთვის.
სამანტა გაშეშდა, მასაც ტრადიციულად აუწითლდა ლოყები ჰარის კომენტარზე.
-მოკეტე, ახლა მითუმეტეს არ წამოგყვები.
ხელები გადაიჯვარედინა სამანტამ
-ფიქრობ, ამას არ გავაკეთებ?
წარბები მაღლა აზიდა ჰარიმ
-ჰო, ვფიქრობ გამბედაობა არ გეყოფა.
სამანტა ველურ თამაშში აყვა. იცოდა, რომ რეალურად ჰარის კოცნის სურვილი ახრჩობდა, მაგრამ ის ზედმეტად პრინციპული იყო ამ ყველაფრის აღიარებისთვის.
-კარგი, ვითვლი.
ეშმაკურად გაიღიმა ბიჭმა
-ერთი
სამანტა მეორე ოთახისკენ გაიქცა, ჰარის ღიმილი კიდევ უფრო გაფართოვდა.
-ორი
ხმამაღლა დაიძახა და უკან მიყვა. გოგონა სამზარეულოში იმყოფებოდა, მათ მხოლოდ ერთი მაგიდა აშორებდათ ერთმანეთს. სამწუხაროდ, გოგონამ ზუსტად ვერ გათვალა.
YOU ARE READING
when our eyes met | completed
FanfictionMy eyes met many eyes, but only got lost in yours.