საღამო იყო, ჰარი თათბირზე წავიდა და მარტო დავრჩი.
უცბად კარებზე ბრახუნის ხმა გაისმა, შემეშინდა, ფანჯრიდან გავიხედე და მთვრალი ჯეკი დავინახე.
-კარი გამიღე ბელა-აბრახუნებდა ის.
-წადი-ვუძახოდი სახლიდან.
-გამიღე,რაღაც გეტყვი და წავალ-მითხრა მშვიდად, ღრმად ჩავისუნთქე და კარი ბრთხილად გავაღე,მაგრამ შემოვარდა და მაშინვე თავისკენ მიმიზიდა.
-გამიშვი!
-არა! რამდენი ხანია გიხსნი რომ მიყვარხარ!ასე უბრალოდ არ დაგანებებ თავს-მითხრა და ტუჩებში მაკოცა.
-ჯეკ!-ვყვიროდი და უკვე თვალებიდან ცრემლები გადმომცვივდა. 😔😖
ოთახში ამიყვანა და საწოლზე დამანარცხა, კარი გადაკეტა , ბოლო ხმაზე ვყვიროდი,მაგრამ არავის ესმოდა, შველას ვითხოდი და ჯეკს ვევედრებოდი შეჩერებულიყო.
-გთთხოვ ჯეკ არ გინდა!😭-ვუყვიროდი მას,მაგრამ ამაოდ,თვალებიდან ცრემლები არ წყდებოდა .
ტანსაცმელი გამხადა და სხეულზე მკოცნიდა, მე კი ვტიროდი და ვყვიროდი 😓
-ჯეკ!გაჩერდი გთხოვ!-ვუთხარი როცა ლიფს მიხსნიდა,მაგრამ არ მისმენდა, პირუტყვივით დაეწაფა ჩეს სხეულს, მისი ბინძური ხელებით მეხებოდა, უკვე ვეღარ ვეწინააღმდეგებოდი, ძალა გამოცლილი ვიყავი.
უცბად კარების ბრახუნის ხმა გაისმა, ვირაც მოვიდა, ჰარი!
-ბელა!-დაიყვირა მან და კარი შემოამტვრია, როცა ჯეკი დაინახა მაშინვე მუშტები შეკრა და საყელოში წვდა, ჯეკი კი სულელივით იცინოდა და ჰარის ეწინააღმდეგებოდა.
-როგორ გაბედე შე არამზადავ! აქ მოსვლა და ბელას შეხება როგორ გაბედე!-უყვიროდა ჰარი და მუშტებს ურტყდავდა,მე კი საწოლზე ვიჯექი და ვტიროდი.
-არ შეგარჩენ! ბელას ცრემლებს არ შეგარჩენ!-ყვიროდა ჰარი , ჯეკი უკვე გასისხლიანებული ეგდო ძირს.
-ჰარი!-დავიყვირე და მას ჩავეხუტე.
-ბელა, კარგად ხარ?
-ის ჩემს გაუპატიურებას ცდილობდა-ამოვილუღლუღე და ისევ ავტირდი.
-არამზადა!-დაიყვირა ჰარიმ და ისევ ჯეკს მივარდა,მაგრამ შევაჩერე.
-გაუშვი! გაჩერდი გთხოვ-ვუთხარი და მივეკარი.
-მაპატიე ბელა, მაპატიე მარტო რომ დაგტოვე-მეუბნებოდა და ხელებს მაგრად მხვევდა.
მალე პოლიცია მოვიდა , ანაბეჭრები აიღეს , სხეულზე ჩალურჯებები მქონდა,რომელიც ჯეკმა მომაყენა...ჯეკს ხელბორკილები დაადეს და წაიყვანეს.
-ჰჰ..არი-ამოვილუღლუღე და ჩავეხუტე.
-ბელა...დამშვიდდი , ვერაფერს დაგიშავებს,მაპატიე გთხოვ,არ უნდა დამეტოვებინე მარტო-მითხრა და თვითონაც წამოუვიდა ცრემლები.
-ჩემი ბრალია-ვუთხარი მას.
-არა პატარავ,თავს ნუ იდანაშაულებ..ამას რატომ ამბობ?
-ერთი კვირა მემუქრებოდა.
-რაა? რატომ არ მითხარი?
-ვერ გეუბნებოდი, ხვალ ვაპირებდი თქმას.
-ბელაა...უნდა გეთქვა, ამიერიდან არაფერს დამიმალავ,დამპირდი-მითხრა და ჩემი სახე ხელებში მოიქცია.
-გპირდები-ვუთხარი და მივეკარი.
მთელი ღამე თვალი ვერ მოვხუჭე, გონებაში ჯეკის გამომეტყველება ჩამრჩა, ის თუ როგორ მეხებოდა თავისი ბინძური ხელებით, ჰარი ცდილობდა დავემშვიდებინე.
დილით სარკეში ჩავიხედე, კისერზე და ხელებზე დალურჯებები მქონდა, რომ დავინახე ისევ ჯეკი გამახსენდა, კედელთან ჩავიმუხლე და ტირილი დავიწყე, არ მინდა მისი კვალი იყოს ჩემს სხეულზე.
-ბელაა-ჰარიმ დამინახა და ჩამეხუტა.
-ნუ ტირი გთხოვ,ასეთს ვერ გიყურებ-მითხრა მან.
-ეს ჩალურჯებები, არ შემიძლია მათი ყურება-ვუთხარი და ვანახე.
-დამშვიდდი პაატრავ, დღეიდან ვერავინ შეგეხება ჩემს გარდა-მითრხა მან.
გადიოდა დღეები, ჯეკი ციხეში ჩასვეს რამდენიმე წლით, თუმცა ეს არაფერს შველოდა, ყოველ დღე მახსენდებოდა რაც ჩაიდინა, როცა ჩემს დალურჯებებს ვუყურებდი ცუდად ვხდებოდი, ჰარი გვერდით მედგა და მისი დამსხურებაა ახლა ცოცხალი რომ ვარ.
ჰარი*
ბელას საშინელი ტრამვის გადატანა მოუწია, ვეხმარები რომ დაივიწყოს ის ამბავი და ვცდილობ გავამხიარულო და სულ მასთან ვიყო, მას რომ რამე დაემართოს გავგიჟდები.
ოთახიდან ტელეფონით ხელში გამოვიდა, გაკვირვებული იყურებოდა.
-რამე მოხდა?-ვკითხე მას.
-ჰარი...
-გისმენ საყვარელო.
-ჯეიმსმა დამირეკა.
-რა? რა უნდოდა?
-მითხრა რომ ჩემთან შეხვედრა უნდა, თავისი ოჯახი უნდა გამაცნოს.
-ოჯახი?
-ხო, ცოლ-შვილი ჰყოლია.
-მერე დათანხმდი?
-მოვიფიქრებთქო ვუთხარი, იმ დღეს მომხდარზე ბოდიშები მიხადა,მაგრამ მაინც არ ვაპატიებ რომ ასე გამიმწარა ცხოვრება.
-როგორც გინდა ისე მოიქეცი, მისი ოჯახი არაფერ შუაშია,მაგრამ არ მინდა ის ნახო, არ მინდა ისევ გული გეტკინოს.
-არც მე მინდა ჰარი,მაგრამ შევხვდები, ჩემს ნახევარ დას გავიცნობ და წამოვალ, მიტხრა რომ ძალიან უნდა ჩემი ნახვა ჯემას.
-ესეიგი ნახევარ და გყავს, კარგია.
-ხო რავიცი-მითხრა და მაცივარი გამოაღო.
-საყინულეში ნაყინია-ვუთხარი და გავუღიმე.
-მართლა? მადლობა ჩემო სიყვარულო-მითრხა და ჩემს ტუჩებს დაეწაფა, ხელები წელზე მოვხვიე,მაგრამ უცბად მომშორდა.
-მაპატიე-მითხრა და თავი დახარა.
-არაფერია პატარავ, ვიცი რთულია შენთვის, ნელ-ნელა დაივიწყებ იმ ამბავს-ვუთხარი და ჩავეხუტე.
ნაყინებს ვჭამდით, საღამოს ფეხით გავისეირნეთ და სახლში გვიან დავბრუნდით.
ბელა
მოვწესრიგდი და ჯეიმსთან და მის ოჯახთან შესახვედრად წავედი, როგორც ჯეიმსმა მითხრა ჩამოსულები არიან ერთი კვირით.
-ხომ არ წამოგყვე?-მკითხა ჰარიმ.
-მინდა,მაგრამ ჯეიმსი დაიწყებს... არ მინდა ისევ იჩხუბოთ.
-კარგი, როცა წამოსვლას დააპირებ დამირეკე და მოგაკითხავ-მითხრა ჰარიმ.
-კარგი-ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე.
ჯეიმს და მის ოჯახს ერთ პატარა რესტორანში შევხვდი , ჯერ ჯეიმსი შემეგება, ხელი გამომიწოდა,მაგრამ არ ჩამოვართვი, თავი ავარიდე და გვერდით წითურ თმიან გოგოს შევეჩეხე.
-ეს ჯემაა-მითხრა ჯეიმსმა.
-სასიამოვნოა-ვუთხარი ემას, მან კი გამიღიმა და მაგიდას მიუჯდა,მგონი არცისე ესიამოვნა ჩემი დანახვა...შეხედულებით თუ ვიმსჯელებთ ჩემზე ორი წლით პატარაა.
-ეს კი ჩემი მეუღლეა, კატერინა-მითრხა ჯემსმა , კატერინა დახვეწილი ლამაზი ქალი აღმოჩნდა, თუმცა დედაჩემი მასზე ბევრად ლამაზი იყო...
ამაგიდას მივუსხედით და ვაშმობას შევუდექით, ჯეიმსს ყურადღებას არ ვაქცევდი, ძირითადად ის ლაპარაკობდა და რაღაცეებს ყვებოდა ცოლ-შვილის შესახებ.
-რამდენი წლის ხარ?-ვკითხე ჯემას.
-ჩვიდმეტის.
-მე თვრამეტის...კარგია-ვუთხარი და წვენი მოვსვი, მან კი ცივად გამომხედა და შემდეგ ჯეიმსს გახედა.
-მამა ორი წუთით გავალ-უთხრა და წავიდა.
-ეკატერინას ძალიან აინტერესებდი-თქვა ჯეიმსმა.
-ნამდვილად, ძალიან ლამაზი გოგონა გყოლია, ელეგანტური -თქვა ეკატერინამ და გამიღიმა.
-მადლობა...
მალე ჯემა დაბრუნდა, ცოტა ხანში სიჩუმე ჩამოვარდა.
-ახლა მარტო ცხოვრობ? დედაშენი ხომ გარდაიცვალა-მითხრა ჯემამ.
ცოტა ცუდ ხასიათზე დამაყენა ამ კითხვამ.
-ასე ნუ ამბობ ჯემა-უთხრა ჯეიმსმა.
-არაუშავს, არა,მარტო არ ვცხოვრობ, ჩემს შეყვარებულთან ერთად ვცხოვრობ-ვუპასუხე ჯემას.
-ვინ არის შენი შეყვარებული?
-ჰარი სტაილსი-ვთქვი თუარა ჯემას ლუკმა კინაღამ გადაცდა.
-რაა?მართლა?
-ხო.
-მაგარია...მისი ფანი ვარ.
-შეიძლება სხვა თემაზე ვისაუბროთ?-იკითხა ჯეიმსმა.
ბევრი ვისაუბრეთ, გავიცანით ერთმანეთი და ამასობაში დაღამდა.
-ბელა მე მიგიყვან სახლამდე-მითხრა ჯეიმსმა.
-არ არის საჭირო, ჰარი მომაკითხავს-ვუთხარი მას.
-ისევ მასთან ხარ?! მოკლედ არაფერი გესმის...
-კარგად იყავით-დავემშვიდობე ჯემას და ეკატერინას და რესტორნიდან გამოვედი, ჰარის დავურეკე და მალევე მომაკითხა, როდესაც მის მანქანაში ვჯდებოდი ჯემა გამომეკიდა , ჰარი რომ დაინახა თვალები გაუბრწყინდა, ეშმაკურად გაიღიმა და მასთან მივიდა.
-ჰა...რი შენ ხარ?
-შენ ალბათ ბელას და ხარ, სასიამოვნოა-უთხრა ჰარიმ და გაუღიმა.
-ვერ ვიჯერებ-უთხრა ჯემამ და მოეხვია, ხუთი წუთი არ მოშორდა, ტან რაღაცნაირი სიფათი ჰქონდა, თითქოს ამას ჩემს გასაღიზიანებლად აკეთებდა.
ჰარიმ ძლივს დააღწია თავი და ორივე მანქანაში ჩავჯექით.
-მხიარული გოგოა-მითხრა ჰარიმ.
-არცისე, რაღაც არ მომეწონა...ალბათ გათამამებული ჰყავთ.
ჰარიმ ჩაიცინა და გამომხედა.
-ხომ არ იეჭვიანე?
-არა რა სისულელეა, ეგრე იმდენი ფანი გეხვევა...
-ხო, მაგრამ შენი ჩახუტება ყველას მირჩევნია-მითხრა და ტუჩები მომაწება.
სახლში რომ მივედით გამოვიცვალეთ და დავწექით, ერთი საათი ვლაპარაკობდით რაღაცეებს.
-რამდენი შვილი გინდა?💜-მკითხა უცბად ჰარიმ, რაზეც ჩამეცინა.
-შენ რა უკვე ფიქრობ მაგაზე?
-ხო, წინასწარ...
-არ ვიცი, ალბათ სამი მაქსიმუმ.
-მე კიდევ ხუთი.
-გაგიჟდი? საბავშვო ბაღის მოწყობა გინდა?-😒ვკითხე და თვალები გავაფართოვე,მან კი სიცილი ატეხა.
-კარგი დამშვიდდი, მოგეხმარები გაზრდაში.
-ოჰ-ვთქვი და თმები მოვწიწკნე.
-მეტკინა-მითხრა მან, მე კი ისევ გავიმეორე იგივე.
-ახლა შეგჭამ-მითხრა და ღუტუნი დამიწყო, ბოლო ხმაზე ვკაკანებდი.
-კარგი,კარგი-ვუთხარი და ბალიში სახეზე დავიფარე.
-ბელ.
-ხო.
-რაც ჩემს ცხოვრებაში შემოხვედი მას მერე ყველაფერი შეიცვალა 💜❤
-კარგისკენ?
-რათქმაუნდა...
-ჩემთანაც, ჩემი ცხოვრება აბსოლიტურად შეცვალე 💜
-მიყვარხარ.
-მეც პატარავ ❤❤😘
------
YOU ARE READING
He(she) changed my Life💫💜H.S (დასრულებული)
Fanfictionმას შემდეგ რაც bridget satterlee(ბელა) თავისი საყვარელი ბოი ბენდის ერთ-ერთი წევრის სახლში აღმოჩნდება მისი ცხოვრება მთლიანად იცვლება💫💎💙 ეს წევრი კი თავბრუდამხვევი Harry styles ია❣ "you changed my life..."
