( AUTHOR'S POV)
Gabi na ay hindi parin dinadalaw ng ano mang antok si Tina dahan dahan niyang nilingon ang kanyang katabi, gising pa ito, naramdaman ng binata ang paggalaw ng kanyang katabi napalingon sa gawi ng dalaga, agad namang pinikit ng dalaga ang kanyang mga mata para di mahalata na gising pa siya. Nagtama ang kanilang mukha, tinitigan ng binata ang dalagang mahimbing na natutulog maaninag niya ang mukha neto sa bigay na liwanag ng nakasinding lampara. Napangiti na lamang ito nang humilik nang malakas ang dalaga.Napa upo siya sa kanyang pagkakahiga isinandal niya ang likod sa dingding, sabay huminga ng malalim, ipinikit niya ang kanyang mga mata, at nagsimulang makatulog.
( NATHAN'S POV)
Maaga pa kaming sinundo ni Manong Edgar,kaya nagpaalam na rin kami kina Mang Impeng. Nagpalit muna kami ng sasakyan ni Manong Edgar mukhang matatagala kami pag inantay pa namin yung maayos. Tahimik lang kami sa byahe mabuti nga ay hindi naman nagsasalita tung kasama ko.
By the way I am Nathaniel Monteferio. The CEO of Montevarra Corporation.
Napatigil kami sa sa isang miniresto,para kumain. Pumwesto na kami at nagsimulang mag order..
" Mag order ka na rin ng gusto mo Ms. Ramos akong bahala". seryoso kung sambit.
" Sigurado kayo Sir!" mukhang nag aalinlangan.
tssskk..anong akala neto wala akong pera.
" Come on Ms. Ramos, I am your Boss, I can afford everything" pagmamayabang ko.
" Kahit eroplano?" pagpipilosopo neto.
" Kinakain ba ang eroplano Ms. Ramos?" pagsusungit ko.
" Try niyo Sir". pagbibiro neto
" Try mo Ms. Ramos...I'll give you 1 million pagnaubos mo" pagsusungit ko.
" Talaga Sir?" nang aasar
Tinitigan ko siya nang masama, at agad naman siyang nag order ng marami, nginitian pa niya ako bago nagsimulang kumain.
pa feeling close...tssskk.
..................
Magbabayad na sana ako sa cashier nang namalayan kung wala yung wallet ko, nilapitan ko si Ms. Ramos.
Nahihiya man ako pero no choice na ako..
" Ms.Ramos... nakalimutan ko yung wallet ko sa sasakyan, naiwan ko ata bago tayo nasiraan"
" ANOOOO! panu na yan,,,tssssk,wag mong sabihin na balak mong tumakas dahil wala kang pambayad"
" Of course not! "
Kinuha niya yung wallet niya tsaka binuksan yun,,
da heck! nag wallet pa 200 pesos lng naman ang laman.
" Sorry Sir,,,eto lang money ko ngayon" tsaka sumimangot.
" Tssssskkk". napa iling nalang ako.
Tinitigan niya naman ako animoy may masamang binabalak, napatitig siya sa relo ko...
anong kayang binabalak neto??.
" Yan! yan nalang ibayad natin". tsaka itunuro ung relo ko.
" What! no, I dont". pagmamatigas ko, Oo mahal yung relo ko pero mas mahal ko yung nag bigay neto kaya di ako pumayag sa gusto niya.
" Sir! magbabayad po ba kayo? " tanong ng babaeng cashier.
Napahawak nalng ako sa noo ko,,,for my entire life ngayon lang to nangyari, hindi ko alam ang sasabihin ko.
YOU ARE READING
You're Still The ONE
RomansaIsa ka rin ba sa mga nagmahal? at patuloy na nagmamahal, nasaktan? at paulit ulit na nasaksaktan, umaasa? at hanggang ngayon ay patuloy na umaasa. Umaasa sa kanyang pagbalik ay, patuloy kang nagaabang. Nahanap mo na ba ang iyong THE ONE? o patuloy...
