The Masters Love

Chapter 14

Kate's POV

Ang ingay! Dahan dahan 'kong pinakiramdaman ang paligid. Nasaan ba ako? Punyeta, arghh! Yung tagiliran ko.

"Why you didn't protect her?" galit na sigaw ni mommy.

"I wasn't there, Master Miss was there defend her, and we didn't know what happened before that," si kuya Ken.

Nanatili lang ako'ng nakinig at hindi parin minumulat ang mata.

"Dapat ko na ba kayo'ng tanggalin sa posisyong iyan?" si daddy.

Hindi nakasagot si kuya. Alam kong hindi lang sila ang nandito.

Posisyon..

Nag-alala ba sila sa akin?

"Magkakasama na kayo sa iisang eskwelahan, hindi niyo parin naprotektahan! Where's Lianne?!" sigaw ng matandang babae. Hindi ko kilala..

"She's at school now, she will go here after her class," sabi ni Harry.

"At bakit siya pupunta dito?" iminulat ko ang mata ko at nasilaw pa sa ilaw.

Napatingin sila sa akin. Sila mommy at daddy..

"Anak, are you okay?" si mommy.

"May masakit pa ba sa'yo ija?" si daddy.

"At bakit pupunta si Lianne dito?" tanong ko ulit. Tumingin ako sa likuran nila mommy.

Nandoon ang matandang babae at lalaki na siguro'y kaedad nila mommy. Nandoon din si kuya, si harry, caleb.. at tatlong babae at dalawang lalaki pa na hindi ko kilala.

"B-because we want to talk to her"

"No need. I'm okay, you can leave," sabi ko pa at saka dahan dahan inalis ang paningin sa kanila at pumikit.

Nararamdaman ko ang tahi sa tagiliran ko, at pagod pa ang katawan ko sa bugbog na nangyari kanina. Bat ba hindi ako luamaban! Pag nakita ko ulit ang mga iyon?! Wala lang.

"Ija, n-nag-alala kami sa--" si daddy.

"Bakit nag-alala pa kayo?"

Nagkatinginan sila mommy at daddy. Ang ibang tao naman ay nakatungo lang. Sino ba 'tong mga 'to?

"Nabugbog lang ako," dagdag ko.

"Sabi n-nila na--"

"Nasaksak lang ako."

"Kate Azalea!" sigaw ni mommy.

"What?"

"Nasaksak lang? Lang?!" si daddy.

"Nag-alala kami sayo at ganyan ang ipapakita mo sa amin? Sino ang sumaksak sayo ha?!" si mommy.

"Hindi ko naman sinabing mag-alala kayo. Wala mga tambay lang yon napagtripan lang ako." walang ganang sabi ko at tinignan ang kamay na may swero.

"P-paano mo nasasab--"

"Ang saksak ko sa tagiliran ay walang wala sa saksak sa puso na ibinibigay niyo na halos patayin ako. Kailangan ko pa palang masaksak para mag-alala kayo ng ganyan ha?"

"Ofcourse! We cared for you!"

"Since when!" sigaw ko rin.

Hindi sila nakasagot. Nakakainis na, ang daming taong nakikinig, mga hindi ko pa kilala.

"I want to rest, please. Makakaalis na kayo, hindi ko kayo kaylangan dito" sabi ko saka pumikit.

"My God! Hindi ka namin pinalaking ganyan kabastos Kate Azalea!" sigaw ni mommy.