"Bir bıçak, bir kurşun, bir ip
Ölüm bu kadar kolaysa ben neden hala yaşıyordum..."
Tam damarımın üstünde gezinip duran bu bıçak neyi bekliyordu akıtmak için kanımı
Ya kalbime doğru tutulmuş bu silah ateşlemek için kime ihtiyaç duyuyordu
Boğazı...
"geçmiş halla acıtıyorsa canını henüz geçmemiş demektir"
Bu bölümün bir kısmı ilahi bakış açısıyla yazıldı
Müzikle birlikte okuyun satırları
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*********** Gözlerimi açtım onun yanında uyumuştum ilk defa bu kadar huzurlu ve güzel bir uyku uyumuştum kokusunu içime çektim annem geldi aklıma annemin kokusu da böylemiydi ki o da gözlerini açmış bana bakıyordu yataktan kalktım Cesur dün gelmiş lakin bi kaç gün daha burda kalmamı söylemişti Masalı arayıp iyi olduğumu ve geri bir iki gün içinde geleceğimi söyledim nergis hanıma döndüm adını Cesur söylerken duymuştum
"yemeğini getireyim ardından dışarı çıkalım biraz yatakta yat yat sıkılmışsındır"
odadan çıkıp mutfağa geçtim biraz çorba ısıtıp tepsiye koydum çorbadan başka bir şey içemiyordu içine biraz ekmek atıp yumuşatım nergis hanımın yanına geçip oturdum yemeğini yemesini sağlayıp son kaşığıda ağzına götürdüm gözüm yine sol eline kaydı o elini hiç açmamıştı ve evde kitli bir oda vardı, geldiğimden beri merak ettiğim şeyler arasına girmişlerdi tepsiyi kaldırdım onuda yavaşça kucağıma alıp tekerlekli sandalyesine koydum dışarı bahçeye çıktık yanına geçip çimenlerin üzerine bağdaş kurup oturdum öylece uzaklara bakıyordu
"biliyormusun kokun bana annemi hatırlatı unutmuştum onun kokusunu gelçi onlarla ilgili bir çok şeyi unutuyorum, ben küçükken öldüler 12 yaşındaydım amcam denen o adi herif geldi yanıma annen ve baban öldü dedi ben ölüm ne demek onu bile bilmezdim, o öldürdü öz kardeşini öldürdü hemde hiç acımadan yaptı, meğer ben ailemin katiline amca diyormuşum babam iş için seyahate çıkacaktı annemi de aldı yanına neden bıraktılar ki beni Zafer uçağı bozmuş uçak yere çakılmış annem de babam da orda can vermiş ama mezarlarını hala göremedim Zafer bana acı çektirmek için göstermiyor biliyormusun babam aynı bana benziyor bu yüzden onu hatırlamak istediğimde aynaya bakarım lakin ikisinide yavaş yavaş unutuyorum annem nasıl gülerdi babam sinirlendiğinde nasıl davranırdı beni severken en çok hangi kelimeyi kullanırdı hepsini unuttum sence bana kızarlarmı onları unutuyorum diye sen olsan kızarmıydın kızına, ben unutmak istemiyorum ki ama oluyor işte öldüklerini öğrendiğimde 6 ay boyunca üstüm açık uyudum babam dayanamaz üşümeme gelir örter sürekli kendimi yaralardım annem gelsinde noldu benim güzel kızıma böyle desin diye, kabulenemedim işte hayat acıta acıta öğreti hala bazen sorguluyorum babam beni bırakıp gitmez o kızını yalnız bırakmaz diyorum anne diye bağırıyorum ve kimse cevap vermiyor işte o zaman anlıyorum yalnız olduğumu "
