ACININ ÇOCUKLARI

Ölü Çocuk

"Ölüm değildi mesele,
Mesele onlar ölürken senin yaşamandı "

Müziği açmanız gereken yeri söylediğimde açın lütfen

**************

"eminsin değil mi doğan "

Itır'ın sorusuyla ufak bir sessizlik oldu telefonda, lakin cevap gecikmedi

"eminim Itır, Zafer'in meşhur ortağı ve katili o adam"

Itır'ın yüzünde şeytanı sevindirecek bir gülümseme oluştu

"pekala Doğan sonra görüşürüz "

Telefonu kapayıp cebine koydu etrafta fazla adam yoktu bina sakin ve sessizdi gecenin bi yarısı bu adamın ne işi var ki burda diye geçirdi içinden lakin ne işi olursa olsun ölüsü çıkıcaktı burdan silahın tetiğini çekti kapıda ki iki adamı etkisiz hale getirip içeri girdi adam ona bakıyordu Itır'ın içi ürperdi ne muazzam gözleri vardı sanki sanki onu gördüğü için sevinmiş gibiydi neden merhametin izlerini görüyordu ki gözlerinde hayır diye haykırdı içinden seni kandırmasına izin verme Itır dedi ve o an kendini kandıran Itır oldu adam bi kaç adım attı ki çıkan silah sesiyle kala kaldı gözlerinde ki tüm şevkat yok olup gitti ve bi kaç damla gözyaşı döküldü gözlerinden acı koca bi yük oldu omuzlarına ve dizlerinin üzerine çöktü dudaklarından dökülen kelimeler Itır'ın sonu oldu

"Itır, küçüğüm, seni ne hale getirmişler "

Itır elini sıkışan göğsüne koydu bu acıda neydi

"kim olduğumu nerden biliyorsun "

Adam kanlar içinde kalmıştı

"se-, sen  - in için gel-dim küçüğüm geç kal-dığım 
iç-in öz-ür dilerim "

zar zor konuşuyordu, Itır ona doğru yaklaştı lakin silahı elinden düşürmedi

"kimsin sen "

"on-u  s-ev It-ır, onu sev, o sa-na  em- emanet, emanetimi kor-, koru"

Adam yere yığılırken çıkan silah sesi Itır'ın bedenini delip geçti Itır yere yığılırken son gördüğü topalayarak koşan zayıf bir çocuğun

"dayıı "

Diye haykırışıydı gerisini görmeye acı izin vermedi ve gözleri kapandı

"dayı, dayı nolur beni bırakma, nolur beni çaresiz ve yalnız bırakıp gitme "

Adamı kolarının arasına aldı ayağa kalktı bacakları yeni yeni iğleşmeye başlıyordu zorlamaması gerekirdi lakin umrunda bile değildi hissettiği ağrı, hızlı adımlarla arabaya taşıdı

" Sarp o kızı al içerden "

Şöför koltuğunda oturan adama döndü

" Şevket abi sürebildiğin kadar hızlı sür "

Arabanın arka tarafına bindi kucağında kanlar içinde yatan adama baktı elini yarasına bastırdı ölmezdi değil mi, ölmezdi bırakmazdı yeğenini, arkasında yıkık bir Cesur bırakıp gitmezdi,gitmezdi değil mi, yalvarırım gitme , gitme dayı gitme, gitme babam gitme, gitme umudum gitme, beni bırakıp gitme Cesur'un gözyaşları adamın yüzüne damladı sanki damlayan gözyaşları adama can veriyordu adam gözlerini açtı yavaşça Cesur gözyaşları içinde gülümsedi