Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 16

Είχε πλέον καθιερωθεί.
Μέχρι να αναρρώσει ο Ανδρέας, είχε ανατεθεί στη Ηλέκτρα η νυχτερινή βάρδια.
Έτσι μπορούσε να δουλεύει κανονικά, όπως όριζε το προγραμμα της και έπειτα, μπορούσε να επιβλέπει και τον άρρωστο με μόνο 3 ώρες προσωπικής ξεκούρασης.
Για οποιοδήποτε άλλο θα της φαινόταν αγγαρεία, αλλά ο Ανδρέας ήταν διαφορετική περίπτωση. Της άρεσε που περνούσαν τα βράδια μαζί.

Είχε γνωρίσει μία πιο τρυφερή, ευγενική και χαλαρή πλευρά του Ανδρέα, αντίθετη με τη σκληρή, αυστηρή και επιβλητική εικόνα,  που ήθελε να δείχνει στο κόσμο με τον οποίο συναναστρεφόταν.

Βέβαια η κ. Αλεξάνδρα είχε κανονίσει να υπάρχει μια άνετη πολυθρόνα μέσα στο δωμάτιο, όπου θα καθόταν η Ηλέκτρα για να μην μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι, αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε πότε.
Η Ηλέκτρα πάντα κοιμόταν μαζί με τον Ανδρέα στο κρεβάτι.
Όσο βελτιώνοταν η κατάστασή του,  έμενε όλο και λιγότερες ώρες ξύπνια, για να τον προσέχει, οπότε και προς το τέλος κοιμόντουσαν κανονικά.

- Γειά!
Είπε με ένα μεγάλο χαμόγελο μπαινοντας μέσα στο δωμάτιο.
- Γειά!
Ο Ανδρέας ανασηκώθηκε στο κρεβάτι.
- Πως είσαι σήμερα;
Ήταν η ερώτηση που έκανε κάθε βράδυ, μόλις τον έβλεπε.
- Καλύτερα απ' όλες τις άλλες μέρες. Δεν με πονάνε πλέον οι πληγές μου.
- Μάλλον φταίει που άλλαξες παυσίπονα.
Κάθισε στο κρεβάτι δίπλα του.
Φορούσε μια άσπρη στενή μπλούζα και ένα γκρι παντελόνι φόρμας.
- Ή γίνομαι καλύτερα! Γιατί άργησες να έρθεις;
Η βάρδια της Ηλέκτρας ξεκινούσε στις 9, αυτή όμως, αυτή τη φορά ήρθε στις 10.
Αυτή τη μία ώρα ο Ανδρέας βρισκόταν σε αναμενα κάρβουνα. Αν ερχόταν κάποιος άλλος να τον προσέξει θα ξενέρωσε πολύ.
Τα βράδια του είχε γίνει πλέον απαραίτητη συντροφιά.

- Είχα δύσκολη μέρα στους ελαιώνες. Είμαι πιασμένη σ' όλο μου το σώμα. Ιδίως η πλάτη με πονάει πιο πολύ απ όλα!
Έκανε ένα μωρφασμό πόνου τρίβοντας τους ώμους της.
Είχε πλέον ξαπλώσει.
- Μπορώ εγώ να βοηθήσω.
- Τι εννοείς;
- Μπορώ να σου κάνω μασάζ.
- Όχι δεν μπορώ να σου ζητήσω κάτι τέτοιο.
- Γιατί όχι;
- Δεν είναι σωστό.
- Με βοηθας τόσο καιρό. Άσε μία φορά να σε βοηθήσω και γω.
- Εσύ είσαι άλλο.
- Ηλέκτρα σταματά να κάνεις τη δύσκολη. Αφού ξέρεις ότι το χρειάζεσαι. Σιγά το πράγμα. Αφού είμαι καλά.

Η Ηλέκτρα ξεφύσηξε. Ένιωθε ότι δεν ήταν σωστό, γιατί η τόσο στενή τους επαφή μπορεί να οδηγούσε αλλού, θα παρασύρονταν από τον αισθησιασμό της ατμόσφαιρας και αυτό ήταν κάτι που δεν ήταν επιτρεπτό, ούτε αποδεκτό.
Ήξερε ότι θα το μετάνιωνε, αλλά ταυτόχρονα ήθελε να συμβεί τόσο πολύ.