Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 25

Πέρασαν περισσότερο από δύο μήνες. Η Ηλέκτρα είχε χάσει το μέτρημα. Δουλειά, φαγητό, δουλειά, ύπνος και πάλι από την αρχή. Αυτό ήταν το πρόγραμμά της.
Δεν μιλούσε με κανένα από τα μέλη της οικογένειας Στρατηγού, εκτός αν αφορούσε τα παιδιά.
Έβλεπε τον Ανδρέα κάποιες φορές στους ελαιώνες και στο δείπνο.
Δεν της έδινε σημασία, σαν μία ασήμαντη ύπαρξη.

Η Ηλέκτρα μέσα σε εκείνο το διάστημα είδε το πραγματικό του εαυτό.
Αυστηρός, σοβαρός, απαιτητικός, σκληρός και κανένα συναίσθημα δεν διαγραφόταν στο πρόσωπό του. Μόνο ο θυμός και η απαξίωση.
Δεν φερόταν με τον καλύτερο τρόπο στους εργάτες και η ίδια δεν αποτελούσε εξαίρεση σ' αυτό.
Μέσα σε αυτούς τους δύο μήνες της απηύθυνε το λόγο τρείς φορές για να την κάνει παρατήρηση ή να την προστάξει για κάτι άλλο.
Με το ζόρι κρατιόταν να μην του ορμήσει.
Μπορεί να είπαν ότι δεν θα είχαν κάτι άλλο μεταξύ τους, αλλά την ενοχλούσε που έδειχνε λες και δεν πέρασαν τίποτα μαζί.

- Πως νιώθεις που έκλεισες έξι μήνες στην έπαυλη Στρατηγού;
- Καταπληκτικά! Τι άλλο θα μπορούσα να νιώθω;
Η ειρωνεία ήταν αισθητή με μία δόση παραπόνου.
Γέλασαν.
Είχαν περάσει όντως έξι μήνες από τότε που εγκαταστάθηκε στο σπίτι αυτό.
Οταν το σκεφτόταν η Ηλέκτρα, από τη μία θεωρούσε ότι πέρασε παρά πολύ γρήγορα ο καιρός και από την άλλη ότι πέρασε βασανιστικά αργά.
Το δεύτερο ίσχυε σίγουρα για τους δύο τελευταίους μήνες.

Συνέχισαν να μιλάνε με τον Γρηγόρη, που εκείνο το διάστημα είχαν αναπτύξει μια καλή συναδελφική- φιλική σχέση.

Ήταν έτοιμοι να ξαναγυρίσουν στη δουλειά, καθώς τελείωσε το επιτρεπτό τους διάλλειμα, όταν εμφανίστηκε μπροστά τους ο Ανδρέας.
- Πρέπει να είναι πάντα κάποιος υπεύθυνος να σας επιβλέπει και να σας λέει να δουλέψετε;
Κοιτούσε τον Γρηγόρη μόνο και όταν μίλησε αυτή θαρραλέα, τότε γύρισε και την κοίταξε.
- Μόλις τελείωσε το διαλείμμά μας! Δεν αργοσχολούμε.
- Μην σας ξαναπετύχω να κάθεστε! Απευθύνθηκε πάλι στο Γρηγόρη και έφυγε γρήγορα από κοντά τους.
Η Ηλέκτρα αναστέναξε.
Όταν την κοίταξε κατάματα ένιωσε την καρδιά της να χτυπάει δυνατά και ήταν σίγουρη ότι αν πλησίαζε το πρόσωπό του στο δικό της αυτή θα έλιωνε. Μάλωσε τον εαυτό της. Δεν μπορούσε να σκέφτεται έτσι.

Μια βδομάδα πέρασε από εκείνο το περιστατικό. Δεν είχε δημιουργηθεί κάποιο άλλο θέμα από τότε και δεν ασχολήθηκε ξανά μαζί της.