Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 41

Η Ηλέκτρα ξύπνησε πρώτη. Βρισκόταν ακόμα μέσα στην ζέστη αγκαλιά του Ανδρέα. Είχε κοιμηθεί τόσο ήρεμη το προηγούμενο βράδυ! Ένας οξύς πόνος την έκανε να διπλωθεί στα δύο και τότε θυμήθηκε, γιατί βρισκόταν στο σπίτι του.

Μετά από προσπάθεια κατάφερε να πάει μέχρι το μπάνιο.
Κοιτάχτηκε στο καθρέφτη και το θέαμα που αντίκρισε ήταν φρικτό.
Το ένα της μάτι ήταν πρησμένο και είχε μωβ απόχρωση.
Η μύτη της είχε πρηστεί ελαφρά και δύο κοψίματα στο μάγουλο και στα χείλη ήταν εμφανή.
Η Ηλέκτρα, επεξεργάζοντας το πρόσωπό της, άρχισε να φρικάρει. Πονούσε σε αυτά τα σημεία και δάκρυα άρχισαν να μαζεύονται στα μάτια της.
Πως είχε γίνει έτσι το πρόσωπό της; Είχε παραμορφωθεί.
Άρχισε να κλαίει όσο μπορούσε πιο αθόρυβα.
Δεν ήθελε να την δει ο Ανδρέας.

Ο Ανδρέας ένιωσε την Ηλέκτρα να κινείται στο κρεβάτι και ξύπνησε και ο ίδιος. Ήταν μόλις επτά, το πρωί.
Την άφησε να πάει εκεί που ήθελε όμως, μετά από λίγο την άκουσε να κλαίει και η καρδιά του πόνεσε.
Πήγε στη τουαλέτα και αυτή μόλις εμφανίστηκε τρόμαξε.
Έκρυψε το πρόσωπό της με τα χέρια της και προσπάθησε να ηρεμήσει αν και ήταν δύσκολο.
Ο Ανδρέας περίμενε μέχρι να τη δει να καταλαγιάζει το κλάμα και μετά την πλησίασε.
Έπιασε τα χέρια της και τα απομάκρυνε από το πρόσωπό της, αλλά η Ηλέκτρα γύρισε το κεφάλι της στο πλάι για να μην μπορέσει να δει ο Ανδρέας τα χάλια της.
Προσπάθησε να της πιάσει το πρόσωπο, αλλά αυτή αντιστάθηκε.
- Ηλέκτρα κοίταξέ με!
Ακούστηκε επιτακτικός.
- Όχι! Είμαι πολύ χάλια!
Η φωνή της έσπασε στο τέλος.
Δάκρυα άρχισαν να μαζεύονται στα μάτια της.
- Θέλω να σε δω!
Της απομάκρυνε τα μαλλιά και περίμενε να τον κοιτάξει.
Η Ηλέκτρα ομως, δεν έκανε κάποια κίνηση.
- Ηλέκτρα κοίταξέ με. Τώρα!
Ακούστηκε τόσο απόλυτος και εκείνη ήξερε ότι έπρεπε να υπακούσει.
Σιγά σιγά γύρισε το πρόσωπό της σ' αυτόν και το βλέμμα της συνάντησε το δικό του.
Ο Ανδρέας είχε δει και χειρότερα. Πολύ χειρότερα, αλλά το γεγονός ότι ήταν το πρόσωπο της αγάπης του, τον έκανε ευαίσθητο στο θέαμα.
Όσο επεξεργαζόταν το πρόσωπό της,  σκεφτόταν με ποιό τρόπο θα βασάνιζε τους υπαίτιους. Ένας τρόπος για κάθε χτύπημα στο πρόσωπό της.
- Κοίτα πώς έγινα!
Έπνιξε ένα λυγμό.
- Βλέπω...
Η Ηλέκτρα κατέβασε κατευθείαν το κεφάλι της. Ούτε η ίδια δεν ήθελε να βλέπει σ' αυτή τη κατάσταση τον εαυτό της, πόσο μάλλον τον Ανδρέα.
Αυτός κατάλαβε πως ένιωθε.
Της έπιασε τρυφερά το πρόσωπό της,  ώστε να τον κοιτάει.
- Ακόμα και έτσι δεν παύεις να είσαι η πιο όμορφη γυναίκα που έχει περάσει από τη ζωή μου.
Προσπαθούσε να της φτιάξει την διάθεση και να της ανεβάσει την αυτοπεποίθηση.
Η Ηλέκτρα χαμογέλασε ελάχιστα. Ήλπιζε μέσα της να το εννοεί, αλλά δεν τον πίστευε.