Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 45

- Εδώ είστε! Βρίσκονται όλα σ' αυτά τα δύο ράφια!
- Μην μου μιλάς στο πληθυντικό. ~Γέλασε.~ Παίζει να σε περνάω μόνο λίγα χρόνια.
Γέλασε και αυτή.
- Ναι σωστά. Για ποιά τάξη ψάχνεις;
- Έκτη δημοτικού.
- Πατέρας ή δάσκαλος;
Τον κοιτούσε με ανυπομονησία στα μάτια και ήλπιζε τόσο να ακούσει το δεύτερο.
- Τίποτα από τα δύο. Θείος.
- Μια χαρά! ~Ανακουφιστηκε. Γύρισε να βρει τα βιβλία από τα ράφια.~ Καλύτερα θειος. Σου δείχνουν το καλύτερό τους εαυτό εκείνο το δύωρο με τρίωρο που είστε μαζί και παίζετε και μετά ο καθένας γυρνά στο σπίτι του: Εσύ στη ησυχία σου και εκείνα στους ταλαίπωρους γονείς.
Γέλασαν και οι δύο.
Η Ηλέκτρα προσπαθούσε να δημιουργήσει ευχάριστο κλίμα και να του κάνει εντύπωση. Που να ήξερε ότι δεν χρειαζόταν τίποτα απ' αυτά.
Ωστόσο, Ανδρέας ικανοποιούνταν μ' αυτή της τη συμπεριφορά.
- Γι' αυτό είμαι ο καλύτερος θείος. Αλλά τα αγαπώ πιο πολύ απ' οτιδήποτε άλλο.
- Το πιστεύω. Ορίστε!
- Σ' ευχαριστώ...
Περίμενε να του πει το όνομά της.
- Ηλέκτρα
- ...Ηλέκτρα!

- Βρήκατε αυτό που χρειάζεστε; Θέλετε τίποτα αλλο;
Έφτασε η καημένη Ευτυχία έχοντας αποδεχτεί ότι δεν είχε ελπίδα μαζί του. Τον πρόλαβε η Ηλέκτρα.
- Όχι αυτά ήθελα. Ευχαριστώ.
Η Ηλέκτρα παρέδωσε τα βιβλία στην Ευτυχία για να τα χτυπήσει στο ταμείο.

- Πότε ξαναδουλεύεις εδώ; Μπορεί να χρειαστώ την βοήθειά σου πάλι...
Της είπε όσο κατευθύνονταν προς το ταμείο.
- Δεν δουλεύω εδώ. ~Η Ηλέκτρα ένιωσε την ντροπή να την κατακλύζει.~ Απλά είμαι πάρα πολύ καλή πελάτισσα. Περνάω πολλές ώρες την εβδομάδα εδώ μέσα.
- Τότε πότε μπορώ να σε ξαναπετύχω εδώ;
- Αν είσαι τυχερός θα με ξαναπετύχεις.
Γέλασε.
Το έπαιζε μυστήρια και ο Ανδρέας τρελαινόταν, γιατί δεν την είχε ξαναδεί να φλερτάρει.
- Να ξέρεις είμαι πολύ τυχερός άνθρωπος!
Γέλασαν και οι δύο.
Πληρωσε τα βιβλία και έφυγε.

Έτσι όπως πήγαινε προς το αυτοκίνητό του σκεφτόταν ότι την ερωτεύτηκε ξανά από την αρχή. Αυτή η γυναίκα θα ήταν η καταστροφή του.

Η Ηλέκτρα δεν σταμάτησε να παίζει στο μυαλό της την σκηνή στο βιβλιοπωλείο.
Την σκεφτόταν ξανά και ξανά και τής έρχονταν πολλές καλύτερες εναλλακτικές προσεγγίσεις και αυτομουτζονόταν
"Γιατί δεν το σκέφτηκα εκείνη την ώρα, να το πω;; Γαμω πόσο χαζή!! Έλεος!"
Σκεφτόταν ότι έπρεπε να του είχε ρωτήσει το όνομά του, να του έλεγε στο περίπου πότε θα μπορούσε να την ξανασυναντήσει.
Μετάνιωσε που το άφησε τόσο μετέωρο μαζί του.
Πρώτη φορά ξετρελάθηκε τόσο γρήγορα με κάποιον.
Αυτός ο άγνωστος άντρας την εξίταρε κατευθείαν.
Είχε όλο το πακέτο και φοβόταν ότι τα κατέστρεψε όλα.