Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 2

Η Ηλέκτρα δεν μπορούσε να πιστέψει πως η ζωή της πήρε στροφή 180° και άλλαξε τόσο ξαφνικά. Θα έμενε σε ένα σπίτι με αγνώστους, με επικίνδυνους ανθρώπους μέχρι ο πατέρας της να μπορέσει να πληρώσει τα δανεικά του θείου. Την πήραν για εγγύηση λες και ήταν πράγμα. Για να είναι σίγουροι ότι ο πατέρας της θα μάζευε τα λεφτά που ήθελαν και ότι δεν θα καταφύγουν στην αστυνομία. Αν παράκουαν θα υπήρχαν συνέπειες πάνω της.
Μέσα σε μια ώρα μάζεψε ρούχα και ο,τι άλλο χρειαζόταν, αποχαιρέτησε την οικογένειά της και ήταν ότι πιο δύσκολο είχε κάνει στη ζωή της μέχρι στιγμής. Πήγαινε προς το πλήρες άγνωστο και φοβόταν.

Κατέβηκε στο αυτοκίνητο, που την περίμενε, συνοδευόμενη από έναν απ' αυτούς. Καθόταν και κοιτούσε το σπίτι της. Δεν ήξερε πότε θα το έβλεπε ξανά. Ο συνοδός της ανυπόμονος την έσπρωξε προς το αυτοκίνητο. Της άνοιξε τη πόρτα και την έχωσε μέσα άγαρμπα.
Ο δρόμος ηταν μακρύς. Η οικογένεια του Ανδρέα έμενε σε ένα μεγάλο, πολυτελές σπίτι χωρίς να χάνει παραδοσιακά αλλά και μοντέρνα στοιχεία. Βρισκόταν στη κορυφή ενός λόφου μακρυά από τη πόλη, απομονωμένα.
Η Ηλέκτρα κοιτούσε έξω από το παράθυρο με θαυμασμό. Περνούσαν απ' ένα δρόμο τσιμεντένιο με περιποιημένα δέντρα δεξιά και αριστερά του. Μετά από λίγο έφτασαν έξω από μια μεγαλη, σιδερένια πόρτα. Αυτή άνοιξε και το αυτοκίνητο ξεκίνησε ξανά. Ο δρόμος οδηγούσε στο αρχοντικό γύρω απο το οποίο απλώνονταν υπέροχοι κήποι και κιόσκια.

Βγήκε από το αυτοκίνητο με δισταγμό. Ένιωθε ένα σφίξιμο στο στομάχι. Όταν μπήκε μέσα στο σπίτι την περίμεναν όλοι στο σαλόνι και όταν πλησίασε όλοι πάγωσαν και απλά την παρατηρούσαν. Δεν είχε ξανανιώσει πιο άβολα.
Ο κύριος Στρατηγός σηκώθηκε από τη πολυθρόνα του και την πλησίασε.
- Καλως ήρθες στο σπίτι μας, κοπέλα μου. Είμαι ο Τεο Στρατηγός , ο κύριος του σπιτιού ~εννοούσε ότι ήταν ο αρχηγός της οικογένειας και ότι έκανε κουμάντο εκεί μέσα~ . Από εδώ η γυναίκα μου Αλεξάνδρα. ~Συνέχισε με τις συστάσεις των μελών της οικογενειας~ και ο Ανδρέας, ο γιος μου, αλλά μάλλον θα γνωριστήκατε στο δρόμο.
- Δεν έτυχε είναι η αλήθεια.
Κοίταξε τον Ανδρέα στα κατάμαυρα μάτια του και αυτός σοβαρότατος, με τα χέρια σταυρωμένα πίσω από τη πλάτη, την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω γρήγορα και μετά μέσα στα μάτια της έντονα. Ανατρίχιασε!

Ο πατέρας του σοβάρεψε και ξερόβηξε.
- Λοιπόν η Αλεξάνδρα θα σου δείξει το δωμάτιό σου.
Της έκανε νόημα να την ακολουθήσει. Ανέβηκαν στο δεύτερο όροφο, της εξήγησε λίγο την κατάταξη των δωματίων και τέλος της έδειξε το δικό της.
Ήταν ευρύχωρο με εσωτερικό μπάνιο. Μπήκαν μέσα αλλά η κα. Στρατηγού έμεινε απ' έξω.
- Μην πάρεις αέρα επειδή σου μίλησε καλά ο άντρας μου. Μην το συνηθίσεις. Δεν θα κρατήσει πολύ. Δεν είσαι ευπρόσδεκτη εδώ, περισσότερο βάρος στις πλάτες μας εξαιτίας του γαμωθείου σου!
Είπε με απέχθεια και έφυγε κλείνοντας τη πόρτα πίσω της.
Η Ηλέκτρα έμεινε να κοιτάει τη πόρτα σοκαρισμένη.
Λες και αυτή ήθελε να βρίσκεσαι στο σπίτι τους! Θα ήταν πιο δύσκολα απ' όσο φαντάστηκε!