Η Εγγύηση

Κεφάλαιο 38

Βγήκε στο σαλόνι τρέχοντας και σταμάτησε απότομα, όταν την είδε να κάθεται στο καναπέ με τη βαλίτσα έτοιμη δίπλα της.
Κοιτάχτηκαν έντονα.

- Δεν θα έφευγα χωρίς να πω τίποτα. Είπε απλά και κοίταξε κάτω.
- Γιατί να φύγεις ρε Ηλέκτρα; Ακουγόταν απελπισμένος και μπερδεμένος.
Η οργή του άρχισε να φουντώνει μέσα του.
- Δεν μπορώ να δίνω αναφορά για κάθε μου βήμα. Αυτό που έκανες ξεπέρασε κάθε όριο. Δεν μπορώ να μείνω άλλο εδώ μέσα.
Μιλουσε ηρεμα
- Θα φύγεις γι' αυτόν τον πούστη;
- Δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό δεν αφορά το Διονύση συγκεκριμένα, αλλά εσένα; Και εμένα που δεν κοιμήθηκα από τις τύψεις, γιατί είναι σαν να φταίω και γω που ξυλοκοπήθηκε; Προχτές ήταν αυτός, αύριο μπορεί να είναι κάποιος συνάδελφος!
- Έχουμε ήδη ανταλλάξει βέρες. Προσπαθούσε να στηριχτεί από κάπου για να την κρατήσει.
Η Ηλέκτρα κοίταξε τα δάχτυλά της. Τον πλησίασε και του έπιασε το χέρι. Άνοιξε την παλάμη του και τοποθέτησε μέσα το δαχτυλίδι. Ένιωσε πια το δάχτυλό της ότι ανέσαινει χωρίς να το σφίγγει κάτι. Έτσι ένιωθε και η ίδια.
- Ηλέκτρα όχι! ~Της κράτησε σφιχτά τα χέρια και κοιτάζονταν στα βουρκωμένα τους μάτια.~ Θα κάνω ό,τι θέλεις!
- Όχι Ανδρέα, δεν θα το κανείς. Έπρεπε να τα είχες κάνει από μόνος σου! Άσε με να φύγω.
- Δεν θέλω να φύγεις.
Στηρίχθηκε στις μύτες των ποδιών της και τον φίλησε γλύκα στα χείλη. Αυτός την κράτησε σφιχτά από τη μέση.

Απομακρύνθηκαν τελικά.
Η Ηλέκτρα έπιασε την βαλίτσα της και κατευθύνθηκε προς την έξοδο.
-Να προσεχείς Ανδρεα!
Ήταν τα τελευταία λόγια της πριν κλείσει τη πόρτα πίσω της.

- Μην με ακολουθήσετε. Δεν υπάρχει λόγος πλέον. Μιλήστε με τον κ. Στρατηγό.
Είπε απόλυτα σοβαρή στο γνωστό αυτοκίνητο που βρισκόταν κάτω από την πολυκατοικία.
Στην αρχή τη προηγούμενη μέρα τρόμαξε, γιατί νόμισε ότι ήταν από κάποια άλλη συμμορία, αλλά συνέδεσε τα κομματάκια και κατάλαβε ότι τους είχε βάλλει ο Ανδρέας.
Οι άντρες του κοιτούσαν σαστισμένοι τη Ηλέκτρα. Θα έπρατταν όπως τους είπε. Ακουγόταν πολύ πειστική.

Ο ένας από αυτούς αποφάσισε να ανέβει στο διαμέρισμα του αφεντικού του για να μάθει τι έπρεπε πραγματικά να κάνουν.
Όταν ο Ανδρέας άνοιξε την πόρτα απογοητεύτηκε που ήταν αυτός και ξαφνικά έγινε εξάλλου.
- Η Ηλέκτρα μας είπε να σταματήσουμε να την ακολουθούμε και να μιλήσουμε μαζί σου. Τι έγινε;
Ο Ανδρέας τον έπιασε βίαια από το λαιμό και τον κόλλησε στο τοίχο.
- Είστε ηλίθιοι! Αυτό έγινε! ~Γρύλιζε~
Πόσο μαλάκες μπορεί να είστε για να σας πάρει χαμπάρι, πες μου! Είχατε μια δουλειά και τα σκατώσατε! Εξαφανίσου απο μπροστα μου!
Ο άντρας προσπαθώντας να βρει την ανάσα του παραπάτησε μέχρι την πόρτα και έφυγα ζητώντας απλά συγγνώμη.