Mr. Brown!

30. Όταν το παρελθόν κάνει την εμφάνισή του!

Βίκτωρ!

Έφτασα στο σπίτι της Ηλέκτρας και άνοιξα την πόρτα με αρκετό θυμό και βιασύνη. " Βίκτωρ μου;" είπε εκείνη μόλις με είδε να μπαίνω με αυτόν τον τρόπο στο σπίτι και να είμαι κατακόκκινος από τα νεύρα μου.

Δεν ήθελα να πιστέψω πως είχαν ετοιμάσει κάτι τέτοιο. Δεν ήθελα καν να αληθεύει ... αυτό που ανακάλυψα ήταν η πραγματικότητα. Όχι, απλά δεν μπορούσε να ισχύει αυτό το μίσος. Πλησίασα με γρήγορο και δυναμικό βηματισμό την Ηλέκτρα. Δεν άντεχα να την βλέπω μπροστά μου και να ακούω την φωνή της περισσότερο από ποτέ άλλοτε. Μέσα στα στήθη μου η φωτιά ήταν ζωντανή και δυνατή. Μία φωτιά θυμού για το παρελθόν.

"Άσε τα μου και πες μου τώρα την αλήθεια. " την άρπαξα με δύναμη από το χέρι και την κρατούσα από εκεί με τεράστια δύναμη.

"Τι έπαθες; τι να σου πω; Βίκτωρ με πονάς..." έλεγε εκείνη παλεύοντας να μου πάρει τα χέρια για να ελευθερωθεί.

"Μην κάνεις την ανυποψίαστη σε εμένα. Τελείωσαν τα μυστικά Ηλέκτρα. Τα κατάλαβα όλα. " Της είπα και την έσπρωξα πάνω στον καναπέ με αρκετή δύναμη. "Πως μπόρεσες; πως γίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο; πες μου πως είναι ψέμα." Της έλεγα ενώ την ταρακουνούσα μέχρι να μιλήσει. " τελειώσαμε εμείς οι δύο." Της είπα και την άφησα για να μαζέψω τα πράγματά μου.

"Όχι δεν μπορείς να με αφήσεις. Είχαμε μία συμφωνία. " με ακολούθησε εκείνη τρελαμένη που έφευγα από κοντά της.

"Εγώ την τήρησα αυτή την συμφωνία. Πόνεσα εξαιτίας σου αφήνοντας την γυναίκα με την οποία είμαι ερωτευμένος. Μα εσύ όχι. Προσπάθησες ξανά να χωρίσεις τον Νέιθαν στέλνοντας την Τζέσικα στην φυλακή. Παρίστανες εκείνη και πρόδωσες τα χρόνια που ζήσαμε σαν παιδιά. Όχι μόνο εμένα. Κατέστρεψες την πολιτική καριέρα του Νέιθαν μα θα σε απογοητεύσω. Δεν πετύχατε απολύτως τίποτα. Γιατί ο Νέιθαν αγαπάει τόσο πολύ την Τζέσικα που την γνωρίζει αρκετά καλά για να πέσει στην παγίδα που του στήσατε." Της κράτησα τον καρπό με δύναμη για να μην με σταματήσει από το να φύγω. Κοιτούσα αυτή την γυναίκα σαν τον μεγαλύτερο εχθρό μου. Ενώ κάποτε την θεωρούσα ως τον μεγαλύτερο έρωτα της ζωής μου.

"Δεν καταλαβαίνεις Βίκτωρ. " πήγε να με κρατήσει λίγο πριν ανέβω την σκάλα. " δεν είχα άλλη επιλογή."

"Ποτέ δεν είχες άλλη επιλογή. Ακόμα και για να πεις την αλήθεια. Κάνοντας κακό στον Νέιθαν , έκανες και σε εμένα. Μεγαλώσαμε μαζί από παιδιά. Πως μπόρεσες να υπακούσεις τυφλά σε ένα σχέδιο τόσο καταστροφικό ακόμα και για τον εαυτό σου; Μίλα Ηλέκτρα! " της φώναζα εγώ και την διέταζα να μου δώσει τις απαντήσεις που όλοι θέλαμε να μάθουμε. "Γιατί η Αμάντα θέλει να βλάψει τον Νέιθαν; υποτίθεται πως τον αγαπούσε..." έλεγα εγώ κρατώντας την από τον λαιμό και ακουμπώντας την πάνω στον τοίχο.