Mr. Brown!

8. Ένα απειλητικό μήνυμα!

Νέιθαν!

"Ηλέκτρα σταμάτα. Τι κάνεις;" της έλεγα προσπαθώντας να την διώξω από πάνω μου.

"Πες μου πως δεν με θες; " άρχισε να με χαϊδεύει. " πως δεν σε προκαλώ; μην αντιστέκεσαι Νέιθαν σε εμένα. Δεν με ποθείς αυτή την στιγμή;" μου έλεγε εκείνη κάνοντας να φιλήσει τον λαιμό μου. "Το θέλεις μαζί μου..." είπε εκείνη και έκανε να βγάλει το επάνω μέρος του εσωρούχου της. "Αφήσου... Καμία δεν μπορεί να σε κάνει να νιώσεις μοναδικός όσο εγώ... να σε αγαπήσει όσο εγώ. " έλεγε καθώς της κρατούσα με δύναμη τα χέρια πίσω από την πλάτη της. " ας μην κρυβόμαστε άλλο ποια πίσω απο τους εαυτούς  μας."

"Έχεις δίκιο! Ας μην κρυβόμαστε και ας μην αποφεύγουμε να δούμε την αλήθεια. Ξέρεις τι θέλω εγώ από εσένα ; " της είπα χαϊδεύοντας το μπράτσο της και οδηγώντας την προς τον τοίχο παραπλανώντας την. Ήρθα αρκετά κοντά της και άφησα τα χέρια της ελεύθερα. Πλησίασα προς το αυτί της ανασαίνοντας βαριά και έτοιμος να συνεχίσω αυτό που της έλεγα.

"Νέιθαν!" Αναστέναξε εκείνη κλείνοντας τα μάτια της.

Όμως ακουγόταν τόσο ψεύτικος και ανούσιος. Ένας αναστεναγμός που κρατάει μόνο για εκείνη την στιγμή. Λίγα λεπτά ηδονής που θα χαθούν μέσα στην νύχτα. Σαν μην ποθεί αυτό που ζητάει και σαν να μην το νιώθει. Δεν θέλω καμία γυναίκα πλέον για να περάσω το βράδυ μου και να κάνω το κέφι μου. Θέλω να αγγίζω μόνο μία. Εκείνη που θα την προκαλώ εγώ και θα λιώνει στο σώμα μου. Που θα την φιλάω και θα την χαϊδεύω με τα χείλη μου...  που θα διψώ για να γίνεται δική μου. Ύστερα απο αυτήν την μέρα δεν χρειαζόμουν κάτι άλλο.

Χαμήλωσα το σώμα μου, όσο είχε κλειστά τα μάτια της και έπιασα το ρούχο της από το πάτωμα. "Θέλω να βάλεις το μπουφάν σου και να εξαφανιστείς από το σπίτι μου αυτή την στιγμή. " Της είπα εγώ νευριασμένος με την συμπεριφορά της και απομακρύνθηκα από κοντά της. "Διάλεξε το πως θα φύγεις. " της είπα εγώ και της πέταξα το παλτό επάνω της.

"Νέιθαν μην με απορρίπτεις... κάνω τα πάντα για εσένα." Έλεγε εκείνη με βουρκωμένα μάτια και το σώμα της να τρέμει απο την απόρριψη.

"Ή θα φύγεις μόνη σου από εδώ και θα ξεχάσουμε και οι δύο ότι έγινε απόψε , για χάρη της φιλίας των γονιών μας ή θα σε πετάξω εγώ έξω από το σπίτι μου με την βία." Της είπα και άνοιξα την πόρτα για να την διώξω.

"Δεν σε αναγνωρίζω Νέιθαν. " έλεγε καθυστερώντας περισσότερο το αναπόφευκτο.

"Ηλέκτρα είμαι εκτός εαυτού αυτή την στιγμή. Θέλω να φύγεις από εδώ πριν καλέσω την ασφάλεια. Ντύσου και φύγε." Της φώναζα δίχως αντοχές.