Mr. Brown!

39. Δεξίωση!

Τζέσικα!

Βρισκόμουν στην αίθουσα της δεξίωσης και προσπαθούσα να οργανώσω τις θέσεις και τα τραπέζια μιλώντας με τους υπευθύνους. Περίμενα τον Νέιθαν να τελειώσει από το ντιμπέιτ με τον Σεμπάστιαν έχοντας μόνο αγωνία για εκείνον. Ακόμα δεν νιώθει εντελώς σίγουρος για αυτήν την απόφασή του. "Κυρία Μπράουν ! "Με αποκάλεσε ένας από του διακοσμητές και με ξύπνησε από τις σκέψεις μου. Πρώτη φορά με αποκαλούσαν έτσι και δεν μπορώ να πω πως δεν μου αρέσει αυτό. Χαμογέλασα και τον κοίταξα.

"Θέλω εδώ να τοποθετήσουμε το τραπέζι του Νέιθαν Μπράουν. Τέσσερα άτομα στο τραπέζι του. "Είπα εγώ δείχνοντας το σημείο με το χέρι μου και ύστερα στράφηκα προς τον επικεφαλή της ασφάλειας. "Θέλω με οποιονδήποτε τρόπο οι δημοσιογράφοι να μείνουν έξω από την αίθουσα και μακριά από τον μελλοντικό πρόεδρο. "Του ζητούσα καθώς τους έβλεπα από το κλασικό και αριστοκρατικό μικρό παράθυρο απέξω ,περιμένοντας να φωτογραφίσουν τον Νέιθαν και τον Σεμπάστιαν. "Θα προστατέψετε τον Νέιθαν Μπράουν με την ζωή σας. Δεν θέλω λάθη όπως την προηγούμενη φορά. Έγινα κατανοητή; " Τον προειδοποίησα με θυμό και αυστηρότητα κοντά στο πρόσωπό του. Δεν θα άντεχα να ξανά περάσω τα ίδια.

Ύστερα στράφηκα προς τα χαρτιά που κρατούσα στα χέρια μου και αμέσως τηλεφώνησα για να δω πως και η τελευταία δουλειά που είχα να κάνω ήταν έτοιμη. "Μαίρη το κανόνισες; "Την ρωτούσα εγώ και τότε ένιωσα δύο χέρια να με αγκαλιάζουν στα κρυφά από πίσω. "Σε ευχαριστώ κορίτσι μου... Θα περάσω σε λίγο από εκεί. "Έλεγα σε εκείνην , αφού γύρισα και είδα τον Νέιθαν να με αγκαλιάζει. "Νέιθαν τι κάνεις; "Του έλεγα γελώντας επειδή μου πήρε τα χαρτιά από τα χέρια για να ασχοληθώ μαζί του και μόνο.

"Ένα φιλί και σε αφήνω να τελειώσεις. "Ζήτησε εκείνος και εγώ χαμογέλασα και του το έδωσα τυλίγοντας τα χέρια μου στο πίσω μέρος του λαιμού του και φέρνοντας όλο μου το σώμα στο δικό του. "Θέλω και άλλο..." Είπε εκείνος και το πήρε μόνος του.

"Μωρό μου πες μου πως πήγε... Με έχει φάει η αγωνία. "Του έλεγα εγώ χωρίς να απομακρυνθώ από εκείνον.

"Καλά θέλω να πιστεύω... Είχε πλάκα να ανταγωνίζομαι τον Σεμπάστιαν. Και αυτή την φορά με σωστό τρόπο. "

"Χαίρομαι για εσένα αγάπη μου..." Του είπα αγκαλιάζοντας τον.

"Πεθαίνω για αυτήν την αγκαλιά. " Σχολίασε εκείνος και εγώ απομακρύνθηκα ελάχιστα. "Εγώ αισθάνομαι είδη νικητής αφού έχω εσένα στο πλευρό μου. Μου αρκεί να με αγαπάς για όλη την υπόλοιπη ζωή μας. " Έλεγε εκείνος μέχρι την στιγμή που ο Σεμπάστιαν μας διέκοψε.